İÇİNDEN DOĞRU SEVDİM
SENİ

İçinden doğru sevdim seni
Bakışlarından doğru sevdim
de
Ağzındaki ıslaklığın
buğusundan
Sesini yapan sözcüklerden
sevdim bir de
Beni sevdiğin gibi sevdim seni
Kar bırakılmış karanlığından.

Yerleştir bu sevdayı her
yerine
Yüzünde ter olan su
damlacıklarının
Kaynağına yerleştir
Her zaman saklamadığın,
acısızlığın son durağına
Gül taşıyan cocuğuna yerleştir

Ve omuzlarına daracık
omuzlarına
Üşümüş gibisin de sanki azıcık
öne taşırdığın
Tam oraya işte, uçsuz
bucaksız bir düzlükten
Bir papatya tarlasıyla ayrılmış
göğüslerine yerleştir
Ve esmerliğine bir de, eski bir
yangının izlerinin renginde
Saçlarının yana düşüşüne,
onları bölen ikiliğe
Alnından başlayan ve ayak
bileklerinde duran
Yani senin olmayan, seni bir
boşluk gibi saran hüzne
Yerleştir onu bir kentin parça
parça aklında tuttuğun
Kar taneleri gibi uçuşan
Ve her gün biraz daha
hafifleyen semtlerine
Yerleştir bu sevdayı her
yerine.

Ekledim ben tattığım her şeyi
denizlere
Bildiğim ne varsa onlar da hep
denizlerden
Sen de bir deniz gibi yerleştir
onu istersen
Sevdayı
Ve köpüklendir
Ve yaşlandır ki işte kederi
anlamasın
Ama dur, her deniz yaşlıdır
zaten
Öğrenmez ama öğretir
mutluluğu
Bizim sevdamız da öyledir, iyi
şiirler gibi
Biraz da herkes içindir. Ve
gelinciğin ikinci tadına
benzemeli
Var eden kendini birincisinden

Yani bir sevdayı sevgiye
dönüştüren.

Ben şimdi bir yabancı gibi
gülümseyen
Tanımadığın bir ülke gibi
İçinde yaşamadığın bir zaman
gibi
Tam kendisi gibi mutluluğun
Beni bekliyorsun
Ve onu bekliyorsun beni
beklerken.

Edip CANSEVER