GİDİYORSAN GİT

Gidiyorsun
Yokluğunu da götür
Gidişini de gelişini de
Tarihini tekrarladı akdın
Vazgeçmedi vedadan...
Annem de giderdi,ağlardım
Döneceğini bilsem de çarşı-pazardan
Ardından ağlanırdı gidenlerin
Bunu bilirdi zeytin gözlerim.
Susuzluktan çatlaklar çizmiş toprak
Dönmeyene kurumuş tuzlu yüzüm!
Gidiyorsun
Geldiğin kadar git.
Ruhun kabuğunu yeniliyor hazır
Sende bir başkasını tanımadan
Git,benim için.
Başlar birazdan
Ara hüzün taksimi
Ağlayan kemanlar,hıçkırıklı kanunlar
Gecesi,günü karışmış rüyalar
Zamansız yiten aynalar gibi.
Yaprağın kaçışı daldan
Sonbaharın tuzağıdır aşka.
Git gidiyorsan.
Gidiyorsun
Bende kaldığını bilmeden
Sesini de al sessizliğini de
Düşümü de,dalgınlığımı da...
Gidiyorsan
Git.
Gidişine de,gelişine de.

Aslan ÖZDEMİR