Zwarte kraaien zijn typische plattelandsvogels maar ze komen bijna overal voor
waar een (enkele) boom staat om te nestelen
tot in dorpen toe, maar steden worden gemeden.
Het is een alleseter die niet bijzonder schuw is,
maar op respectabele afstand blijft van mensen.
's Winters vormt hij soms kleine groepjes,
maar hij zwermt nooit zo massaal als de roek.
Wel zijn er soms gelegenheidsgroepjes met kraaien,
kauwen, roeken en soms eksters te zien.
De zwarte kraai is een forse vogel, van zo'n 47 centimeter
althans voor de zangvogels waartoe hij behoort,
ondanks zijn weinig melodieuze zang.
Hij weegt net iets meer dan een pond.
Het zwarte verenpak heeft vaak een zwakke glans.
Mannetjes en vrouwtjes zijn gelijk, de jonge vogels zijn wat doffer.
Het is één van de intelligentste vogelsoorten.
Het geluid is een erg kenmerkend krassend "kraa kraa" .
De zwarte kraai is in Nederland een standvogel.
Soms zijn er 's winters ook overwinteraars uit noordelijker streken.
Een zeer nauw familielid is de bonte kraai (met een bont verenpak),
die in de wintermaanden in kleine aantallen voornamelijk langs de kust aanwezig is.
Er wordt genesteld vanaf maart in een groot takkennest, vaak hoog in een boom en goed verstopt.
Het legsel bestaat uit 3 tot 6 eieren.
Die worden relatief kort bebroed (18 dagen), waarna de jongen
ruim een maand op het nest blijven.
