De raaf is een verspreide stand- en zwerfvogel van allerlei soorten leefgebieden,
waaronder bossen, klifkusten en extensieve landbouwgebieden.
Menselijke bebouwingen echter worden vermeden.
Met zijn lengte van 65 cm is het de grootste zangvogel van Europa.
Hij is geheel zwart van kleur en heeft een massieve snavel.
De roep is een diep "kroh-kroh", de zang is een gebrabbel met imitaties.
Raven zijn alleseters, die onder meer aas, diverse zaden en vruchten,
insekten en gewervelden tot de grootte van een konijn nuttigen.
Het grote takkennest wordt zowel hoog in bomen als op afgelegen rotsige plekken gebouwd.
Hierin komen 4 – 6 eieren te liggen die na ongeveer 3 weken uitkomen.
De jongen kunnen na 5 - 6 weken vliegen.
In vroeger eeuwen was de raaf in de lage landen een gewone en verspreide broedvogel.
Door de vooral op bijgeloof berustende, felle bestrijding
nam de soort echter snel in aantal af, en rond 1900 was hij zeldzaam geworden.
Alleen in de oostelijke provincies kwamen nog enkele paren voor,
maar ook hier werd het schieten van volwassen vogels
en het roven van de nestjongen de raaf uiteindelijk fataal.
In 1944 vond in Zuid-Limburg het laatste broedgeval plaats.
Omdat het verdwijnen van de raaf uit ons land vooral een kwestie was van menselijke vervolging,
en niet zozeer van biotoopverlies, leek het de moeite waard om de soort te reďntroduceren.
Dit gebeurde vanaf 1969 en zich sinds kort breidt hij zich sterk uit
op de Veluwe (van acht in 1989 tot 90 broedparen in 1992).
Een toenemend aantal waarnemingen op onder meer de Utrechtse en Sallandse Heuvelrug
en Montferland wijzen op een mogelijke uitbreiding van het broedareaal.
De raaf staat dus op de rode lijst vanwege het geringe aantal broedparen,
de zeer beperkte verspreiding en de gebondenheid aan kwetsbaar biotoop,
maar misschien komt in deze situatie nog eens verbetering...
