De graspieper is de meest algemene pieper in ons land
en bewoner van open terrein zoals weiden, heiden en akkers.
Het opvallende aan de graspieper is zijn zangvlucht
waarbij hij van ongeveer twintig meter hoogte als parachute
langzaam naar beneden daalt met gespreide vleugels.
Hij zingt echter ook vanaf struik of zangpost.
De zang is luid en muzikaal met veel trillers en fluittoontjes,
eindigend met "siea siea siea" of langzaam "tsjuu tsjuu tsjuu".
Hij lijkt erg op de boompieper maar is wel iets kleiner.
De bovenzijde is lichtbruin en zwak gevekt,
de onderkant is licht roomkleurig.
De borst is geligbruin met donkere vlekken.
Zijn nestje bouwt hij onder graspollen
en het legsel bestaat meestal uit 5 (soms 6) eieren.
Deze komen uit na ongeveer 13 dagen broeden
waarna de jongen nog 11 dagen in het nest blijven.
Per jaar worden er twee broedsels grootgebracht.
De soort wordt vaak geparasiteerd door de koekoek.
De graspieper trekt weg tot laat in het najaar
en keert soms al in januari terug.
