De bosrietzanger is een onopvallend vogeltje en bijna niet van de kleine karekiet te onderscheiden.
Hij is olijfkleurigbruin met lichtere poten.
De zang daarentegen is onmiskenbaar en vooral ’s nachts te horen.
Daar waar de kleine karakiet zingt in het riet,
doet de bosrietzanger dat meer vanuit de bosjes.
Het is zeer melodieus en de variaties lijken eindeloos te zijn.
Wetenschappers hebben meer dan vijftig verschillende geluiden vastgesteld
en sommigen beweren dat het er wel honderd kunnen zijn.
Maar we kunnen er slechts kort van genieten, vanaf half mei tot half juli.
Verruigde rietvelden en middelhoge ruigtekruidenvegetatie met veel brandnetels
vormen het leefgebied van de bosrietzanger.
Het voedsel bestaat met name uit insecten en spinnen.
De meeste bosrietzangers keren pas half mei uit tropisch Afrika terug.
Tijdstip van terugkeer heeft ook te maken met weersinvloeden o.a. de windrichting.
Doorgaans wordt 14 dagen na aankomst begonnen met de nestbouw.
Door het korte verblijf in ons land wordt slechts één broedsel groot gebracht.
Het nestje wordt net als dat van de kleine karekiet
bevestigd aan rietstengels, brandnetels of andere vegetatie
maar is minder diep en minder stevig en ligt doorgaans lager.
Ook is de bosrietzanger minder gebonden aan water.
Na 13 dagen komen de eigeren uit en de jongen blijven nog 12 dagen in het nest.
De bosrietzanger en de kleine karekiet hebben één ding gemeen,
het zijn de favoriete waardvogels van de koekoek.
