Η Ξενηθκιά
1
Λαλούν
μου πώς στήν
ξενηθκιάν
πάσιν
τζι΄αρκοντινήσκουν
πως
εν τζεικάτω η
τύχη τους τζαί
πάν τζαί την
ιβρήσκουν
2
Μα
που ποτζεί στή
ξενηθκιά
κανένας εν σε
ξέρει
τζι΄αν
αρρωστήσεις,
μιάν μπουτσιά
φα΄ί΄ν, ποιός
να σου φέρει;
3
Όσοι
επήασιν ποτζεί,
ππαράν να
καζαντήσουν
παρακαλούν
τον πλάστην
τους, δακάτω να
γυρίσουν
4
Τζείνου
που
ξενητεύκεται
εν η καρκιά του
μαύρη
σγιά
τές χαρές του
τόπου του,
πούποτε έθθεν
νάβρει
5
Εν
έσσει σγιάν τον
τόπο σου τζαί
ρώτα με τζαί
μένα
που
έφαα τα νιάτα
μου στά γέρημα
τά ξένα
6
Το
πλάσμα πάει
στην ξενηθκιά
τζαί τι
καταλαβαίνει
ξιχάνει
πως εν άδρωπος
τζι΄η πίστη του
ξεβαίνει
7
Που
το πρω΄ί΄ να
πας δουλειά,
όσπου να
σουρουπώσει
τζι΄όσπου
να πάεις έσσω
σου, πάλε να
ξημερώσει
8
Τζαί
που το χάραμα
του φού πρέπει
να ξεκινήσεις
γιά
να βρεθείς εις
τήν δουλειά
τζαί πάλε
ν΄αρκινήσεις
9
Ξέρω
πως θέλουν να
στραφούν
ούλλοι οι
ξενητεμένοι
δακάτω
που εν η μάνα
τους τζι΄ο
τζύρης τους,
θαμμένοι
10
Τζαί
το ψουμί της
ξενηθκιάς σαν
που τζαί να
πικρίζει
ενώ
τζείνον του
τόπου σου,
μουσκολοά,
μυρίζει
11
Όσοι
λαλούν πώς εν
καλά της
ξενηθκιάς τα
μέρη
λαλούν
το γιά
παρηορκάν,
γιατί έτσι τους
συμφέρει
12
Ότι
σας πούν
τζι΄ότι γενεί
να το
καλοσκεφτήτε
πριχού
να ποφασίσετε
γιά να
ξενητεφτήτε
13
Όσα
τζαί να σου
τάξουσιν,
ππαράν τζαί
μεγαλία
κάλιον
νάσαι στον τόπο
σου τζαί πέρνα
με τα λλία
Μάμας
