<[ History ]>
Breakdance
is samen met de rap en de graffiti het belangrijkste onderdeel van de hiphop.
Breakdance is ontstaan rond 1976. Rond deze periode neemt hiphop bezit
van de Bronx en worden overal in de Bronx wijkfeesten gehouden, ook block
parties genoemd. Hier gebruikte men completen P.A-systems die men gewoon op
straat en in parken neerzette. Zwarte jongeren, gekleed in sportkleding
ontwikkelden hun eigen dansstijlen: breakdance en electric boogie. Gewapend met
spuitbussen ontwikkelden ze hun eigen kunst: graffiti. Diskjockeys beginnen
drumcomputers te gebruiken en verschillende technieken te ontwikkelen: scratchen
(het heen en weer bewegen van een plaat met een naald in een uitgekiende groef)
en transforming (het onderbreken van het geluid via een schakelaar op een
mengpaneel).
Vanaf
de jaren ’90 is de rap en de hiphop ook volledig doorgebroken naar het blanke
jongerenpubliek overal ter wereld. Heel wat jongeren van bij ons beginnen
eveneens sportkledij te dragen en er worden ook eigen dansstijlen zoals de
Streetdance ontwikkelt. Run DMC is de grondlegger van de breakdance hier. Via
MTV worden breakdanceclips in geheel Europa verspreid. Plaatselijke rappers
beginnen met deze stijl over te nemen en vanaf
1995 zijn er al een paar duizend breakdancers in Belgie, meerbepaald in
Gent en Antwerpen actief. Een grotendeel hiervan zijn immigranten.
Net zoals in de Bronx worden er battles gehouden tussen verschillende
bende’s ook wel crews genoemd. Deze battles waren een alternatief voor de
straatgevechten. Er werd dus gebreakt in plaats van te vechten.
De
Breakdance op zich kan je in 2 grote groepen indelen: de powermoves en de liquid
moves. Deze zijn heel verschillend. De powermoves zijn het meest bekend en
worden het meest gebruikt en uitgeoefend doch is deze stijl veel moeilijker dan
de liquids. Bij de liquid moves is het meer de bedoeling om je ledematen te
gebruiken. Het is net of er water door je lichaam stroomt of een robot nadoen
maar dit is dan nog iets anders: body popping.
