........................................ nú in de aanbieding: pepe's laatste hitje "i'm not too perfect to be a freak" feat. the sugababes!!............................................
hier vind je pepe's lieve woordjes
mooie geluidjes beluisteren doe je hier
reacties, woordjes van liefde, schouderklopjes, verlangende fantasietjes kan je hier kwijt
"Pepe Mantra is usually performing in the same room where Will Oldham is having a good
fuck with Sylver," schreef een gerenommeerd muziek-tijdschrift ooit over deze bard. (Dat Pepe in een dergelijke situatie zijn hoofd bij het 'performen' kan houden,
is nog maar zéér de vraag. Zou hij de rollen immers liever niet omgedraaid zien?)
Desgevraagd verwoordde zijn maatje Leonard het fenomeen Pepe dan weer als volgt: "he has changed his name so often, he has lost his wife and children, but he has many friends, and one of them is britney...."
Pepe, die officieel als Guiseppe de la Matrone door het leven gaat, kwam volgens onbevestigde
bronnen enkele tientallen jaren geleden ter wereld uit de buik van een bloedmooie Italiaanse
straatmadelief, aan boord
van een Iers cargo-schip, ergens op de Baltische Zee tussen het Kattegat en Kopenhagen -
de bevoegde autoriteiten zijn het nog steeds niet helemaal eens over zijn nationaliteit (noch over zijn geaardheid).
Vast staat echter dat de jonge Pepe tijdens één van zijn lange omzwervingen verliefd werd op een
Vlaamse Schone met wilde lokken, hals over kop
naar België verhuisde en daar een kroostrijk gezin uitbouwde. Het zwaartepunt van Pepe's
fanbasis situeert zich dan ook in de lieflijke heuvels van Vlaams-Brabant.
De ondertussen al wat oudere bard kan - naar eigen zeggen- nog met de besten mee als het op vrolijkheid of passie aankomt - zeker als één van zijn zonnetjes in huis is. De jaren eisen echter ook hun tol, zodat Pepe wel eens droevig gestemd is. Dat Meme enkele jaren geleden zo bruusk uit zijn leven verdween, zal zeker niet vreemd zijn aan Pepe's wat duistere gemoed. Op dergelijke momenten krast Pepe in zijn ziel, hapt hij even naar adem, en zingt hij vervolgens - als een zaag zo zacht, ontroerend ontoereikend - zijn levenslied.
In dat levenslied is echter ook steeds een plaatsje vrij voor de lieftallige charmes van Sylvie, Britt, en zovelen anderen, vrienden en vriendinnen uit wiens aanwezigheid Pepe de affectie put die hij nodig heeft wanneer hij dreigt te stikken in die krop in zijn keel.
