Ik ben Yolanda stief
moeder van totaal 4 kinderen.
Mijn huidige man en ik vormen een samengesteld gezin, beiden zijn we in het
verleden gescheiden en hebben kinderen uit deze eerdere relaties.
Ik heb 2 jongens, mijn man een dochter en een zoon en samen hebben we (nog)
geen kinderen.
In ons gezin zijn we dus beide ouder en stiefouder, dit vindt ik zelf een
vrij moeilijke combinatie.
Als stiefvader of stiefmoeder kijk je vaak toch anders tegen de opvoeding
aan dan de ouder zelf.
Mijn kinderen wonen fulltime bij ons, de omgangsregeling met hun
vader loopt troef en we zoeken nog de juiste weg in de bezoekregeling.
Mijn stief kinderen wonen hier van vrijdag tot zondag en alle school vrije
dagen en vakanties.
De kinderen onderling kunnen redelijk goed met elkaar opschieten.
het is zoeken en meten naar elkaars grenzen, maar dat is met natuurlijke
broertjes en zusjes ook.
Voor mijn stiefkinderen is het erg moeilijk dat ze hier andere regels hebben
dan bij hun moeder, de regels hier of daar, zijn niet beter of slechter,
maar wel anders.
De eerste omwisseldag is altijd erg moeilijk, voor hun en ook voor ons, er
volgt een spel van grenzen verkennen en proberen te verleggen.
Waneer wij consequent zijn gaat het vrijwel meteen een stuk beter, en zeker
de tweede dag is een stuk gezelliger.
Voor mijn man is het erg zwaar om zijn kinderen door de weeks te
moeten missen (dat is het natuurlijk ook voor moeder in het weekend) wat de
nodige spanningen kan veroorzaken.
Gelukkig kunnen hij en mijn kinderen het goed samen vinden.
Mijn kinderen vinden
het stiefgezin erg moeilijk omdat ze telkens weer moeten wennen als hun
stief broer en stief zus er zijn en afscheid moeten nemen als deze weer
gaan.
Ze zijn geen familie van elkaar, maar ze beleven ons gezin wel als een
geheel en missen de kinderen dan ook.
Verjaardagen voelen incompleet, en het vieren van Sinterklaas en Kerst word
hierdoor soms een paar dagen uitgesteld.
Door de week is één de oudste en de ander de jongste, en in het weekend is
ineens hun stiefzuster de jongste en stiefbroer de oudste.
Ook voor hun is het dus telkens aan passen en hun plek hervinden.
Voor mij zelf loopt ook niet alles altijd op rolletjes.
Ik zie het verdriet van mijn man, de worsteling van mijn en zijn kinderen,
en zelf ben ik ook constant mijn plek in het geheel aan het zoeken.
Het is een hele aanpassing zo ineens twee kant en klare kindjes met karakter
in je gezin te krijgen.
Anders dan dat je kindje van geboorte bij je is, en je zachtjes aan, aan hem
(of haar) wennen kan.
Rustig het karakter gevormd kan zien worden, en dit eventueel zelf nog bij
kan sturen.
Ze zijn al gewent aan bepaalde regels en gewoontes, waarin je niet drastisch
kunt veranderen.
En dan krijg je het verschil van opvoeding.
Zijn kinderen hebben al een heel stuk mee gekregen op hun ouders manier, en
die van mij op mijn manier.
En zachtjes aan moet je het dan op een lijn krijgen, want in één gezin
kunnen natuurlijk niet voor de kinderen verschillende regels gelden.
Kortom het is best moeilijk om een samengesteld gezin te zijn.
Je ziet, en hebt waarschijnlijk zelf ook al ervaren, in een stiefgezin loop
je tegen heel andere zaken op dan in een "standaard" gezin.
Aan deze site heb ik een
forum gekoppeld waar ik getracht heb een plek te creëren waar ouders en
stiefouders (en eventueel belangstellende) kunnen praten over de leuke en
moeilijke kanten van het opvoeden van de kinderen en de relaties onderling.
Wil je zelf ook kletsen over deze zaken, dingen waar je tegen aan loopt, of
heb je tips voor andere ouders dan zie ik je graag in ons
forum.
Ook als je alleen mee wilt lezen ben je natuurlijk van harte welkom.
En suggesties blijven welkom .
Voor vragen en ideeën kun je me bereiken via
stiefouders@xs4all.nl
