Sagan mín.
Ég vil byrja á ad undirstrika ad thessi saga túlkar
engan veginn afstödu AA samtakanna á neinn hátt.Ég er
ekki talsmadur AA deilda né samtakana í heild á neinum
grundvelli.thad sem kemur hér fram eru alfarid mínar
skodanir(einnig á heimasídunni minni) og mínar
upplifanir.)
Ég heiti Hjörtur og ég er Alkahólisti og fíkill >
Ég er einn af theim sem átti med theim erfidari
barnćsku.Módir mín hefur sagt mér thad ad thegar ég
fćddist var ég med rólegari börnum en thegar ég fór
adeins ad eldast fór ég ad verda töluvert ókyrr og
eirdarlaus .
Fjölskylda mín er af gamla skólanum,módirinn vinnur
heima ,eldar og thrífur og pabbinn vinnur(í mínu
tilfelli í löngum túrum á sjónum)og kemur svo heim og
slappar af .Aldrei talad um vidkvćm mál og allt reynt
ad láta líta vel út í augum kjarnafjölskyldunnar.
Ég gćti trúad ad sem afleiding langra túra födurs míns
á sjónum hafi myndast thetta tóm inní mér sem ég
reyndi árangurslaust ad fylla.
Fadir minn er einn af thessum lokudu mönnum og var
ekki alveg á thví ad vera alveg til stadar.
ekki beint honum ad kenna,hann elskadi mig,enginn vafi
á thví en thetta lćrdi hann sennilega af födur sínum
og einnig er fadir minn Alkahólisti(ég vard ekki var
vid áfengis drykkjuna fyrr en á unglingsárum).
Alkahólismi hans var og er látinn ósnertur thó ad
áfengid hafi verid farid úr honum(áfengid var adeins
einkennid stendur í AA bókinni)
Módir mín oftast stressud og óskaplega medvirk og thad
átti eftir ad versna til muna.
Módir mín er ein af thessum konum em elska útí raudann
daudann,Gefur hiklaust af thví sem hún hefur fćri
á.
En af ást sinni og ótta sínum ofvernadi hún mig alla
tíd sem sennilega studladi ad eigingirni minni.
Hún gaf mér ekki fćri á ad throskast almennilega(tók
alltaf ábyrgd á mér),hún var blind fyrir thví en thad
var ekki med rádum gert,en Hún gat ekki betur.
Ég á 2 eldri brćdur sem geriri mig yngstan.Elsti
bródir minn vard fyrir bardinu á fylleríi pabba(sem
var fyrir minn tíma)og vard svo med tímanum
ábyrgdarlaus og lokadur af einhverjum orsökum.
Hinn yngri vard einnig fyrir bardinu á thví(ég komst
ad thví ad fadir minn hafdi mćtt fullur í
fermingarveisluna hans)og vard med tímanum óthćgilega
bitur og lokadur og notadi dugnad sinn í náminu bćdi
sem flóttaleid og grímu.(stód sig alltaf mjög vel í
skóla af theim orsökum)
Med thessum upplýsingum vil ég benda á hvad thad var
sem mótadi mig.en ekki til ad gera mig ad
píslarvćtti.Ekki misskilja mig ,fjölskyldan mín er
yndisleg thó hún sé med röng vidhorf og ég elska thau
mest af öllu í lífinu.
ég geri mér ljóst ad ég ber ábyrgd og val í dag á
sjálfum mér.(alkahólisma fylgir ábyrgd)
Sem sagt,ég fer ad verda til vandrćda í skóla strax
frá byrjun.
Ég verd töluvert ofbeldishneigdur bćdi heima og í
skóla og ekki óalgengt ad ég "tryllist".
Sem afleiding af thví fer ég í skodun hjá barna og
unglingageddeild ríkisins og er greindur ofvirkur(sem
var bara alkahólismi bídandi eftir ad verda virkur).
Tharna er ég um 10 ára gamall.
Ekki var gert rád fyrir sjúku hugarfari heimafyrir né
alkahólisma án áfengissins.
Svo ad ég var settur á ritalín .og seinna fleiri lyf
thegar thad gekk ekki,og thad átti eftir ad sýkja
hugsun mína enn meira.
Nidurstadan er sú.Mér lídur hundilla á thessum
tíma,Thad er tómarúm á stćrd vid svarthol inn í mér,ég
er hrćddur og eigingjarn.sjálfshyggjan er vakandi
og reidubúinn ad taka mig.
Ég er ad drepast úr skapgerdar brestum eins og
frekju,sjálfselsku,hroka,fýlu og thú getur bara nefnt
thad.
allt sem afleiding ótta míns.
hvadan kom thessi ótti minn?
Frá sjálfshyggjunni innra med mér.
Thessa sjálfshyggju er vel hćgt ad kalla djöfulinn
thví til helvítis nádi hún mér.
Thegar ég er 13 ára gamall og kominn med stimpil sem
vandrćdagemsi og´tilvonandi glćpamadur kynnist ég
áfengi.
VÁAÁÁ.Thvílík lausn.Allar áhyggjur og ótti hverfa á
einni sekúndu.Ég breytist úr aumingja í mikilmenni.
ég get talad vid fólk og mér lídur vel.
ég hef fundid lausnina!!nú mun fólk sjá ad ég er
mikilvćgur líka.
Ég planadi thetta fyllerí vel og hafdi safnad sprútti
í dágódan tíma.
EN mig óradi ekki fyrir thví ad thad sem módir mín var
svo hrćdd vid og allir fullordnir sögdu ad vćri
svo slćmt vćri svona yndislegt.
Mér fannst allir hafa svikid mig og logid og thad var
eins og fólk hefdi reynt ad svipta mig tćkifćri á
hamingjunni,svo hvad um eiturlyfin.
var thad ekki bara lygi líka?
Ég ćtladi sko ekki ad láta fólk svipta mig thessu sem
skipti allt í einu svo miklu máli fyrir mig.GLĆTAN!
Efnilegur alkahólisti í meira lagi??
fljótlega eftir thetta fór í gang sem er hluti af
alkahólisma sem er óedlilegt vidbragd líkamans vid
áfengi,th.a.s.ofnćmid.
thad gerir thad ad verkum ad thegar ég byrja ad neyta
áfengis eda vímugjafa thá er mér ómögulegt ad
hćtta thó thad skadi mig(sem er ólćknandi)
hinn hlutinn af sjúkdómnum er thráhyggjan sem thýdir
ad thó ég skadi mig thá byrja ég aftur.
thridji hlutinn er meinid sem er gedveikinn sem ég
sagdi frá hér í byrjun.
Ég fer ad verda óedlilega fródur fljótlega um áfengi
midad vid 13 ára og byrja ad stíla líf mitt inn á
thennan lífstíl.
Ég thefa uppi fólk sem vill drekka med mér og oftast
var thad fólk sem var í álíka slćmum málum og ég.
ég kannast ekki vid thad hugtak "ad lenda í slćmum
félagsskap"
thví allir velja sér vini og ég leitadi mína líka uppi.
Sem sagt ég var slćmur félagsskapur.
Ég fer einnig ad frćdast um fíkniefni OG félagar
mínir á theim tíma kynntu mig betur fyrir theim.
thar hafdi ég enn aftur sannad hrćsni hinna
fullordnu og fundid nýja lausn.Ég prufadi fyrsta
hassid thegar ég var í thjófnadarleidangri undir
rúmdýnu hjá mömmu.
hún hafdi tekid thad af elsta bródur mínum sem var
kominn í mikla neyslu og geymt thad.
Svo fer ég í keppni vid sjálfan mig ad prófa allt sem
er til.
Ég var um 14 ára tharna.
Fiktid gekk svo vel ad ég ákvad ad láta minn
lífstíl vera dóplífstílinn og var byrjadur í
nýjum skóla eftir ad vera hent úr hinum og fékk
grídarlega athygli út á thad(sem mér líkadi vel).
Mér var skítsama hverjum ég sagdi ad ég notadi dóp.
ég var stoltur af thví.
Thad var betra en ad vera hrćddur.
Og ég ćtladi ekki ad láta neinn komast ad thví ad
ég var akkúrat thad.
Núna var ég ordinn svokallad menace to society
thví mér var sama hverja ég skadadi,ef ég vildi
eitthvad fannst mér ég eiga heimtingu á thví.
Ég beitti ofbeldi,framdi glćpi,díladi,stal og laug og
var raunar alveg skítsama um mig og allt í kringum
mig, mig sjálfan og reyndar bara heiminn í heild.
ég hatadi sjálfan mig
Thad voru thó nokkrir hlutir sem fóru í taugarnar á
mér.
Thad var byrjad ad setja mig á hćli og sveitaheimili
reglulega.Thad voru allir eitthvad ad bögga
mig,Thad gerdi enginn eins og ég sagdi theim ad
gera(mér fannst eins og ég ćtti ad stjórna
öllu),Thad voru allir fífl,sem sýndu mér ekki
nóga virdingu(ég var alveg blindur fyrir mér)
Löggan eitthvad ad bögga mig og svo voru allir ad
hugsa um mig(paranoija).
thessi 5-6 ár af rugli voru lengi ad lída ef ég var
ekki í vímu.svo ég reyndi ad vera high öllum
stundum.
ég tholdi ekki sjálfan mig og heiminn.svo ég vildi
bara thurrka allt út med eiturlyfjum.
Margt gerdist á thessum tíma,ég fór andlega yfirum,ég
var laminn,ég lamdi fólk,ég braust inn,ég var
ótholandi í umgengni og gedheilsan mín fór sífellt
nidur á vid.
Á endanum fór mér ad lída thad illa ad ég fór ad koma
auga á ad eitthvad thyrfti ad fara ad gera.
ég sá ad eiturlyfin voru ordinn vandamál og hafdi oft
íhugad ad drepa mig en aldrei thorad.
ég fór á gedspítala í leit ad lausn.en thad virkadi
ekki.their settu mig á fullt af lyfjum og á
endanum fór ég ad drekka og dópa aftur.ég reyndi
aftur og fékk sömu nidurstödu.ég reyndi líka ad fara í
sund og borda hollari mat,fara í skóla,leigja
húsnćdi,fara í ljósatíma, skipta um tegundir,tala vid
skemmtilegra fólk,vera alltaf heima,vera aldrei
heima,skipta um vímugjafa og margt fleira en endadi
alltaf á fylleríi og svo í dópneyslu.Ég fór inní mikla
neyslu og var ordinn mjög illa farinn.
Á endanum hringdi ég í sveitaheimil sem ég var lagdur
inná og bad um hjálp.
Ég fór á virkid sem var á theim tíma (med
félagsrádgjafa )og fékk medferd.
Thar inni hćtti ég á lyfjunum og fór í gegnum mikil
fráhvörf,ég hafdi ekki kynnst slíku ádur.
Ég var sjúklega paranoiadur og átti erfitt med ad
tengjast fólki.Reyndar var ég med svadalegustu
söguna thar inni.
En tharna fékk ég tćkifćri til ad opna mig sem ég
gerdi.Sérstaklega med hjálp góds rádgjafa thar sem
ég fór ad treysta.Ég var audvitad töluvert brotinn
og med mikla sektarkennd yfir öllu en tharna fékk
ég mikid umburdarlyndi og kćrleika,einnig
sanngirni og líka heidarleika sem ég hafdi ádur fengid
alltof lítid af.
Ég var audvitad mjög húkkt og illa farinn og margir
búnir ad afskrifa mig en thegar ég kom út hafdi ég
von um betra líf ,og ánćgju med sjálfan mig.
Ég var til í ad gera allt sem ég gćti til ad fara ekki
á thann stad sem ég var ádur á.
ég fór úr medferdinni í hroka,thví í ranghugmyndum
alkahólismans trúdi ég ad ég vćri ordinn
pottthéttur og gćti stólad á sjálfan mig.
Ég hafdi ekki fengid upplýsingar um hinn thríthćtta
sjúkdóm sem ég var med.
Thad ad sjálfshyggja mín vćri ad fylla mig af lygum
svo ég fćri aftur ad drekka.
Ég fór ad vinna á skemmtistad ,ekki hlustandi á neinn
og fannst ég ordinn fćr í flestan sjó.
En á endanum sagdi thráhyggja huga míns mér ad thad
vćri í lagi ad drekka,sem ég gerdi og thad endadi
med amfetamín rössi.
Hugarástand mitt daginn eftir verur ekki med ordum
lýst.
mér hafdi mistekist algjörlega.
Ég skildi thetta ekki.
Hvad hafdi ordid um framtídaráform mín og fimm mánudi
sem ég var svo stoltur af?(ég sé núna ad ég leitadi
ekki andlegra lausna á sjúkdóminum)
Hugsanir mínar thutu stórnlaust um huga minn og
kjarkurinn til ad berjast var ekki fyrir hendi.
Svo ég fól líf mitt og vilja enn á ný undir
handleidslu fíknarinnar.
Ég notadi ekkert hass útaf gedveikinni sem ég komst
alltaf í undir theim áhrifum en ég notadi allt
annad.
LSD,Ecstasy,Amfetamin,Kókain,Pillur,áfengi OG
MEIRA.
ég vildi bara ljúka thessu af.Ég var búinn ad skrifa
kvedjubréfid og tilbúinn ad thurrka út vitundina
um hid ótholandi ástand og deyja á endanum.
Mér fannst ég ekki eiga neina von lengur.
ég var í neyslu med besta vini mínum sem hafdi átt
edrú tímabil líka,mér thótti vćnt um hann en thad
skipti ekki lengur máli.Sjálfsvorkunarfenid sem ég
hafdi sökkt mér í verdur ekki med ordum lýst.ég
var búinn ad vera.
Thad eina sem ég gat hugsad mér var dóp,dóp og aftur
dóp.
Og hugsun mín markadist af ég,ég,ég.
Strax,strax,strax.
Audvitad lenti ég inná hćli og í fyrsta skipti henti
mín medvirka fjölskylda eda öllu heldur pabbi) mér
útá götuna(loksins segi ég bara,hefdu thau ekki gert
thad hefdi ég ekki séd hve stada mín var hrikaleg).
Mér var sama,ég vildi deyja og mér fannst thetta meira
ad segja rómantískt.Enn á ný var ég algjörlega
stjórnlaus,kominn til elskunnar minnar dópsins
aftur(sem einnig var besti vinur
minn,fjölskylda,huggari,lćknir og Gud).líf mitt
hrunid til grunna á thremur dögum og ÉG
adalnúmerid.
ég var uppfullur af ranghugmyndum og gedveiki.
Á midjum neyslutúr(núna var ég smá töffari útaf
dópsamböndum sem ég hafdi komist í)Hringdi hinn
gódi rádgjafi í mig.
Hann hringdi thví módir mín hafdi hringt í hann og
sagt honum stödu mál.
ég virdist hafa komist í eitthvad uppáhald hjá honum
og nú baud hann mér ad koma aftur í medferd án
tafar.
Ég taldi engan möguleika á ad ég gćti ordid edrú en ég
thádi bodid thví ég vildi komast burt frá
lánadrottnum og thad var dóp og peningaleysi hjá
mér.
ég sá einnig fram á ad tharna gćti verid gott ad hvíla
sig og borda gódan mat,fá athygli og koma svo útí
neyslu aftur med glćsibrag og sem hetja sem hafdi
sko séd vid thessu stofnanalidi(og vera litid á
sem "aumingja Hjörtur").
ég kvaddi alla ruglkunningjanna og til ad bćta
dramatík oná dćmid og sagdi ég öllum ad nú vćri
ég sko hćttur og their mundu ekki sjá mig í langan
tíma.their tóku undir bullid og sögdu mér hvad ég
vćri frábćr.
Ég kom inná hid nýstadsetta medferdarheimili á
árvöllum 22 nóvember 1999.Sem reiknast sem minn
edrúdagur.
Ég var med fyrst gestunum,3 voru komnir inn á undan
mér.
Mér fannst ég sko vera töff thegar ég kom(50 kíló og
fölur og dópistalegur).
Thad var ekki alveg runnid af mér sídan um nóttina en
nidurtúrinn var adeins byrjadur.
Mér fannst rádgjafinn líta á mig sem fórnarlamb(sem
mér líkadi)og krakkarnir á mig sem hardsvíradan.
Rádgjafinn sagdi mér ad hann mćlti med ad ég fćri ekki
aftur heim,ég tók undir thad.
ÉG FÓR AD HUGSA:er ég ad verda gedveikur?hvad
gerist nú,enn og aftur?hvernćr endar thetta?hvad er
ordid úr lífi mínu?hvar endar thetta?Er thad theta
sem ég vill?
VAR ÉG VONLAUS?Thegar mér var ljóst svarid brotnadi
eitthvad innra med mér.
ég áttadi mig á ad ég var skák og mát.
Ad líf mitt var í rúst,og ég líka.
Á thessum tímapunkti inn á árvöllum brotnadi ég saman
thegar ég sá ad ég átti enga undankomuleid.ég var
sigradur og ég gafst upp.
Thetta var andlegt gjaldthrot.
ÉG fór ad hágrenjadi fyrsta sinn á löngum tíma thar
sem ég hafdi alltaf verid ískaldur.
Ég sá stödu mína í skýru ljósi OG öll sund voru lokud.
ég sem hafdi haft svo háar hugmyndir um mig og
framtíd mína.
Ég sem hélt ad "thetta mundi nú reddast".
Ég var alveg búinn á thví og ákvad ad nú hefdi ég engu
ad tapa og gćti alveg eins farid í gegnum thessa
medferd og séd svo til.
Enn á ný vaknadi vonarneisti,en hann var lítill.
Ég vissi af reynslu ad fylleríid bidi sennilega thegar
ég kćmi í bćinn.
Thetta var erfitt tímabil.ég sveifladist mikid og var
mjög illa farinn en ad lokum fékk ég 10 í
medferdinni og var útskrifadur á áfangaheimili
fyrir alkahólista.
Ég man skýrt thegar ég spurdi rádgjafann:Helduru ad
thetta takist?hann svaradi:ég veit thad ekki?
Thvílíkur sannleikur.ég vissi thad ekki heldur.
reyndar kunni ég ekkert nema ad lifa í neyslu svo
ad thad var bara líklegt ad ég mundi fara aftur í
neyslu.
á áfangaheimilnu kvaddi ég thennan fórnfúsa rádgjafa
og settist nidur í herbrginu mínu.
Merki neyslunar voru ad mestu farinn af líkamanum og
ég hafdi líka braggast andlega.
Svo thad kom mér ánćgjulega á óvart thegar
afgreidslufólk tók mér sem bara annar
vidskiptavinur af götunnni en ekki ógedslegur
dópisti.
En sem betur fer ratadi ég inná AA fund fljótlega.
Ég gerdi bara thad sem ég kunni.
fór fremst en thó ekki of framarlega vid púltid svo
fólk tćki ekki upp á ad tala vid mig ,og fór uppí
pontu ad tala
um vandamál mín eins og mér var kennt.Ad
sjálfsögdu hafdi ég ekkert ad gefa thar(thetta var
eins og ég gerdi thad i fyrstu tilraunum mínum)
En svo ratadi ég inn á AA fund thar sem var hlegid og
ekki talad mikid um vandamál.
Mér fannst thetta mjög skrýtid.
Og thad voru allir ad tala um sporin og thad ad madur
thyrfti ad vinna thau en ekki hugsa thau til ad fá
bata,ad thau vćru ekki ljódalestur á fundum.
Svo kom skellurinn,thad var enginn medvirkur med mér
thar og thad var talad um gud.OG kannski thad
mikilvćgasta í byrjun:ég fékk ad heyra um hinn
thríthćtta sjúkdóm.mér var líka sagt ad thegja á
fundum og med tímanum fór ég ad skilja thad.mig
langadi til ad flýja eins og ég gerdi med flestöll
önnur vandamál en ég gerdi thad ekki.
Thví einhverstadar hafdi ég tekid ákvördun med ad ég
vildi ekki deyja og ég vćri til í ad gera hvad sem
vćri til ad fara útúr gedveikinni.
Thad var einn madur sem mér fannst koma allt ödruvísi
vid mig en allir adrir höfdu gert(hann skildi mig)
Og hann vogadi sér jafnvel ad gera grín ad mér og
theim leikjum sem ég reyndi ad leika.
Ég módgadist thví hann sagdi mér sannleikann og var
óragur vid dad segja mér hann.Mjög breyskur madur
en hann vissi hvad var í húfi.
Thessi madur vard svo sponsorinn minn og hálfgerdur
pabbi í AA.
Thad var fólk sem hatadi hann fyrir ad segja frá AA
bodskapnum (veikir alkahólistar sem tholdu ekki
sannleikann)en ég fann
kraftinn frá honum og mig langadi heldur betur í
thad sem hann hafdi.Svo ad smá saman fór ég ad
lesa AA bókinna og ná thví sem fólk var ad segja
tharna.
Allt í einu var ég kominn med lausnina sem myndi
frelsa mig úr ánaud,og ekki bara frá fíkninni
heldur öllu thví sem hafdi plagad mig ádur.
Thvílík gjöf.Thessi 12 spor.og Gud!!
ég var algjör trúleysingi en ég var bara ordinn thad
beygdur og viss í ad mínar adferdir virkudu ekki
ad ég var jafnvel til í ad prófa hann.Og ég fann
Gud innra med mér thegar ég leitadi hans.Og sá ad
hann var tharna og hafdi alltaf verid,beid thess
ad ég gćfi mig fram til hans.Ég gaf mig algjörlega ad
sporunum 12.
Og thetta fór ad virka á vitund mína.Og med tímanum
fór ég ad vaxa andlega og lofordin í bókinni fóru
ad rćtast.
kannski ekki skrítid ad ég hafi ordid ofstćkisfullur
AA madur med slíka lausn.
Mér fór ad lída vel og fór ad ná heilbrigdi sem ég
hafdi ekki ádur thekkt.ég var frjáls og ánćgdur.
ég fann ad ný framtíd beid mín og besta af thessu
öllu ég fann ad dóp og áfengisvandamálid hafdi
verid fjarlćgt.
Ég fann kćrleika,óttin hvarf mér og ég gat talad vid
fólk.Ég gat unnid ćrlega vinnu en thad hafdi ég
ekki gert í mörg ár.
Ég sá sjálfan mig í skýru ljósi og gat tekid thví sem
ég sá.ég fór jafnvel í kirkju(og fann jesús)
Fullt af merkilegum hlutum fylgdu med og thad tćki
heila sídu til ad segja frá thví.
eitt af thví merkilegre er ad ég gat hjálpad ödrum,og
thegar besti vinur inn kom í AA aftur tók ég á
móti honum og sýndi honum leidina.ég gat jafnvel
eignast bólfélaga(kćrustur eru seinna tímavandamál)
en enginn kvenmadur hafdi litid vid mér
lengi.Ég fór ad eignast fullt af alvöru vinum og
gat ég sjálfur(og verid vinur
annara).Skapgerdarbrestir mínir fóru
minnkandi.Audvitad var thetta ekki audvelt né
sársaukalaust thví sjálfshyggjan reynir ad berjast
fyrir lífi sínu,en med tímanum er hćgt ad beisla
hana algjörlega.Ég fór jafnvel ad geta setid kyrr
en thad gat ég aldrei.ég sá ad ég var ekki Gud(talandi
um andlega vakningu)
Ég hefdi aldrei getad thetta sjálfur thví mínar
adferdir virkudu ekki.Ég tapadi en var gefid nýtt
líf.ég sleppti og leyfdi honum ad taka vid
stjórninni.Ég er thakklátur alkahólisti í dag.
thessu er 100% ad thakka nád og miskunn ćdri
máttar.
Er skrýtid ad ég elski AA og gud??? NEI!!