EMRET KEDİM

• Kedi ile birlikte yaşayan herkes günün birinde şunu farkeder: söz sahibi olan odur. Bazen yüksek sesle komutlar verir; bazıları sessiz, ama asla karşı konulamayan komutlardır. Sonra da mırıldamalar ve guruldamalar ile insanın gönlünü çalar. Her duruma uygun bir mırnav çeker. Klasik miyav ise çoğu zaman son silahıdır.
• Birbirleri arasında kediler seslerini yükseltmezler. Çünkü birinin diğerinden isteyeceği şey yoktur. Bu yüzden tek başına dolaşan hayvanlardan kedilerin, birbirlerine söyleyecek hiç birşeyleri olmadığı izlenimi oluşur. "Defol" ya da "senden hoşlanmadım" dışında.
• Yetişkin kediler için seslerini yükseltmeyi gerektirecek iki durum vardır. Kavgaları ve aşk oynaşmaları. Biri, diğerinin tam aksi olmasına rağmen, her iki durumda da sesler birbirine benzeyebilir. Uzun ağlama sesleri, tıslama, tükürme ve hırlama, aşk sözcükleri olabileceği gibi, dayak repertuarına da girebilir. Gerisi beden dili ve kokularla iletilir.
• Beden dilinin önemi, araştırmacılar tarafından uzun süre ve fazlasıyla abartıldı. Gerçi, kedilerin yüz ve vücut ifadeleri çok belirgindir. Ama kokular ve seslerle de birbirlerine çok şey iletebilirler. Bilimadamlari eskiden, miyavlamanın, evcilleşmenin bir sonucu olduğunu bile düşündüler. Çünkü ne zaman çevresinde insanlar olsa, kediler kendi aralarındaki konuşmayı derhal kesip, insanlarla sohbete yönelirler. Bir kedi insana ne kadar derinden bağlanırsa, sesli iletişimi o kadar iyi öğrenir. Gerçekten de kedim Sukuf bana çok bağlanmıştır. Bu yüzden çok iyi sesli iletişim kurabiliyoruz. Karıma ise henüz yeterince bağlanmamış olsa ki, ona hala huyuzluk yapabiliyor.

Cihan ÖZYAĞMUR / Köpek Eğitmeni Tel.: 0216.3270863 Fax: 0216.3270085

Hürriyet, 27.06.1999