Baba tarafım Terme Anne tarafım Çarşamba olup 71 Şubatının 14. Gecesi Bir kış sabahı adına dünya deyin isim verdikleri şu zindana geldim. Gözlerimi uzun bir süre açmadım hep ağladım bütün kader kurbanları gibi bende. Benden tam bir sene sonra erkek kardeşim Ümit aynı akıbetle teşrif ettiler. O dönemler babam askere çağrıldı ve bizleri onun asker aylığıyla biricik annem büyüttü. Çektiği sıkıntıları bir kendisi bilir. Beşinci yılda ise diğer erkek kardeşim Uğur geldiler. Doğduğu gece dün gibi aklımda. Çocukluk hasletiyle onu çok kıskanmıştım, evde istemiyordum. O zamanlar Osman amcamlarla beraber 4 odalı tek katlı bir evde kalırdık. Beş nüfus biz kendimiz bir de nenem ve iki torunu bizimle beraberdiler. Sonradan nedendir bilemiyorum evi ortadan ikiye ayırdılar. Amcam belediyede çalışır babam ise pazarlarda zeytin satardı. Televizyon hiçbir eve girmemişti. Zaten mobilya denen şeyin sadece biz ve bizim gibilerde adı vardı. O seneler annem ve yengelerim geceleri okuma yazma kursuna giderlerdi. Diploma bile aldılar. Benim ilkokul hayatım ise daha yeni başlıyordu. Hey gidi saman kağıtlar cüzdan gibi çantalar ve de devamlı kırılan kalemler. 7 yaşlarında ortanca biraderle evimize çok yakın olan İlyasköy ilkokuluna yazıldık. Okul çok küçüktü lakin Canan hocamızın gönlü büyüktü. Hey gidi hocam bizi nasıl terkedip te gittin... Sonra Serpil hocamız.... Seni anlatmakla bitiremem hocam. Dedim ya okul çok küçüktü öğrenci sayısı hayli fazlaydı. Üçüncü sınıfı tavuk kümesinde, dördüncü sınıfı ise koyun ahırında tamamladık. Cebimizde mumlar taşırdık. Ama yere göğe sığmayacak kadar mutluyduk. Serpil öğretmen bizleri devamlı kıra götürürdü. Beşinci sınıfın ikinci döneminde ufacık ellerimizle sıralarını taşıdığımız yeni okul binamıza yerleştik. Pazar günüydü karlı bir Pazar, hiç o irilikte kar görmemiştim. Belki gözlerim çok ufaktı. Yeni okulumuzun açılışı yapıldı. Ve bizler ilk mezunları olduk. Eskiden bir okulun yapılması dört beş seneyi bulurdu. O günlerde çocukluğun verdiği en temiz duygularla Yasemin adında kızı severdim. Rüyalarıma girdiği içindi belki de. Fakat biz onunla beş sene boyunca bir kelime dahi konuşmadık.