Michel Baron - Curso de harmonía
Galego Traducción : © Xoán Antón Vázquez |
AS MODULACIÓNS
Modular non significa cambiar de modo senón cambiar de tono. No curso dunha modulación pode presentarse tamén o cambio de modo, pero non sistemáticamente. Cambiase de tono introducindo notas modulantes que forman parte da nova tonalidade e non da antiga.
Veleiquí dous sinxelos exemplos: para modular ó tono da dominante introdúcese a nova sensible. Para modular unha quinta máis abaixo a nueva sensible, verdadeiramente, non é suficiente (posto que esta nota forma parte da primeira tonalidade): é necesario oir a nueva subdominante.
Baixos cifrados dados
Cando o autor do baixo cifrado dado abandoa o tono da armadura, fai preceder os cifrados po-las alteracións necesarias (ou indica a alteración soa se concerne á terceira). Por conseguinte, os cambios de tonalidade son explícitamente indicados nos cifrados. As facultades de observación e de análise son as únicas necesarias, pero vale máis esforzarse en oir aquelo que se lee. Determinarase tamén a construcción tonal do exercicio realizarase coma de costumbre, vixilando a corrección dos cromatismos que poden producirse nas modulacións (ver máis adiante).
Cantos dados (e baixos non cifrados)
As modulacións non son forzosamente "visibles" nun simple examen superficial do texto: as notas modulantes non forman parte sempre do texto dado , e con maior razón no momento preciso da entrada no novo tono.
O traballo de imaxinación auditiva é entón determinante: é o descubrimento por audición interior (audición mental) das notas modulantes (sexa no baixo, sexa nas partes intermedias), o que vai a revelar as novas tonalidades e permitir unha harmonización musicalmente satisfactoria.
A audición interior é o único medio seguro de sair ben parado. A lóxica e o cálculo poden aportar varias solucións posibles soamente dende o punto de vista teórico, pero sin relación ca realidade musical. A elección de modulacións interesantes non pode facerse máis ca polas facultades auditivas e de instinto musical (verificar seguidamente, si se quere, que a solución intuida preséntase ben coma unha sucesión lóxica).
É esta actividade auditiva interior a que é necesario desenrolar (nomalmente o curso de dictado a tres voces xa o fixo), e non a lóxica, que non conduce a nada a longo prazo e non ten interese dende o punto de vista musical. Utilizarase mellor a lóxica nos exercicios específicos, facendo un chamamento á construcción das marchas harmónicas.
Baixos dados : compre comenzar a coller velocidade e seguridade para aplicarse a textos máis longos. Henri Challan, 380 baixos e cantos dados, compilación 2a, exercicios 91 e seguintes. Algunhas preferencias: o pequeno menuetto 93. O 94, sen dúbida, fará descubrir por primeira vez unha astucia a organizar co comenzo e o a tempo (¡nunca emprego o termo musical especifico para non perxudica-la procura!).
Notas concernentes a erratas : baixo 97, compás 3 e 4º tempo, trátase dunha quinta disminuída. Baixo 98, liña 3, compás 3, tempos 3 e 4: o cifrado é 5 seguido de _________ .
Cantos dados : Henri Challan, 380 baixos e cantos dados, compilación 2a, exercicios 111 e seguintes. Preferencia persoal polo 113 e o 114. O 121 e os seguintes fan buscar para realizárense de xeito elegante e logrado.
FALSAS RELACIONS
Chámase falsa relación a unha sucesión de dúas notas que producen un efecto torpe posto que son colocadas en partes diferentes. A cotío trátase de notas que poderían producir (se estiveran na mesma voz) un movemento cromático.
Falsa relación nos movementos cromáticos (por exemplo, nas modulacións)
Se unha modulación é conducida a través de encadenamentos que implican a posibilidade dun movemento cromático, é necesario escribir este movemento cromático nunha sóa voz (en vez de repartilo entre dúas voces) so pena de facer escoitar unha falsa relación. Ademáis:
1) Compre evitar duplicar a nota que vai a ser alterada. Esto non é sempre posible, e a miúdo o emprego require que sexa duplicada. Neste caso déixase a duplicación por movemento contrario:
2) Á inversa, compre evitar duplicar a nota novamente alterada. Se isto non é posible, ou se o uso permite que esta sexa unha nota duplicable, é necesario chegar á oitava por movmento contrario:
O contrario ca noutros capítulos desta obra, capítulos concebidos para ser utilizados en orden progresivo, pareceu máis práctico o reagrupar diversos exemplos de falsas relacións que se podrán atopar en diversas etapas dos estudios. O estudiante curioso poderá consultar, primeiro sumariamente, esto que sigue, para voltar ahí de novo con máis atención chegado o intre.
Falsa relación de tritono
Os tratados prohiben a falsa relación de tritono no encadenamento V IV, cando a sensible esta no soprano :
Pola contra, os mesmos tratados non teñen nada que decir sobre a mesma falsa relación entre baixo e soprano situada no encadeamento corriente IV V :
É que a prohibición no senso V IV é máis unha preocupación de estilo ca un xuicio absoluto. Cando estudiamos os acordes de quinta preferimos suliñar que o encadeamento V IV non pode conducir máis ca, o máis frecuente, a unha volta ó quinto, ou a unha cadencia plagal cara o I.
Outras falsas relacións usuais
Falsa relación na sexta napolitana
No exemplo da esquerda a falsa relación existe i é admitida. O exemplo da dereita convén cando o baixo queda quieto para conducir un acorde de tritono (+4), e se duplica entón a sexta : unha das sextas sube, a outra descende, conforme ca regra das duplicacións nos movementos cromáticos :
Falsa relación cas sétimas de dominante
A falsa relación é usual e admitida cas sétimas de dominante e as súas inversións, con tanta máis razón canto ca o baixo anuncia unha modulación despois dun intervalo característico, coma por exemplo unha cuarta disminuida (exemplo da dereita) :
Falsa relación entre as dúas formas do modo menor melódico
A simultaneidade de escalas menores melódicas ascendente e descendente, lonxe de producir unha falsa relación desagradable, da un efcto moi natural (a revisar cando se aborden as 9as de dominante) :
Desamarre versión cadros | Desamarre versión sen cadros |
Menu da versión sen cuadros: | |
1 - Introducción | 11 - Retardos |
2 - Regras xeráis | 12 - Oturas notas estrañas |
3 - Quinta | 13 - Pedais |
4 - Sexta | 14 - Baixos non cifrados |
5 - Cuarta e sexta | 15 - Coral e outros estilos |
6 - Modulacións | 16 - Táboa de cifrados |
7 - Sétima de dominante | 17 - Bibliografía, biografías |
8 - Sétimas de especies | 18 - Lugares útiles, buscas |
9 - Novenas | 19 - Extractos de tratado |
10 - Alteracións | 20 - O autor ![]() |
© Michel Baron - Utilización con fins comerciais estrictamente prohibida.
Utilización autorizada con fins personais ou pedagóxicos sóamente.
Iste sitio está mantido de xeito benévolo e sen finalidade lucrativa.