| AHMED
ARİF |
| ŞİİRLERİ |
Otuzüç Kurşun
1.
Bu dag Mengene dagidir
Tanyeri atanda Van'da
Bu dag Nemrut yavrusudur
Tanyeri atanda Nemruda karsi
Bir yanin cig tutar, Kafkas ufkudur
Bir yanin seccade Acem mulkudur
Doruklarda buzullarin salkimi
Firari guvercinler su baslarinda
Ve karaca surusu,
Keklik takimi...
Yigitlik inkar gelinmez
Tek'e - tek doguste yenilmediler
Bin yillardan bu yan, bura usagi
Gel haberi nerden verek
Turna surusu degil bu
Gokte yildiz burcu degil
Otuzuc kursunlu yurek
Otuzuc kan pinari
Akmaz,
Gol olmus bu dagda...
2.
Yokusun dibinden bir tavsan kalkti
Sirti alacakir
Karni sutbeyaz
Garip, ikicanli, bir dag tavsani
Yuregi agzinda oyle zavalli
Tovbeye getirir insani
Tenhaydi, tenhaydi vakitler
Kusursuz, cirilciplak bir safakti
Bakti otuzucten biri
Karninda acligin agir boslugu
Sac, sakal bir karis
Yakasinda bit,
Bakti kollari vurulu,
Cehennem yurekli bir yigit,
Bir garip tavsana,
Bir gerilere.
Dustu nazli filintasi aklina,
Yastigi altinda ku"smu"s,
Dustu, Harran ovasindan getirdigi tay
Percemi mavi boncuklu,
Alnindan akitma
Uc topugu ak,
Eskini hovarda, kivrak,
Doru, seglavi kisragi.
Nasil ucmuslardi Hozat onunde!
Simdi, boyle caresiz ve bagli,
Boyle arkasinda bir soguk namlu
Bulunmayaydi,
Siginabilirdi yuceltilere...
Bu daglar, kardes daglar, kadrini bilir,
Evvel Allah bu eller utandirmaz adami,
Yanan cigaranin kulunu,
Guneslerde catal kivilcimlanan
Engeregin dilini,
ilk atimda ucuran
Usta elleri...
Bu gozler, bir kere bile faka basmadi
Cig bekleyen bogazlarin kiyametini
Karli, yumusacik hiyanetini
Ucurumlarin,
Onceden bilen gozleri...
Caresiz
Vurulacakti,
Buyruk kesindi,
Gayri gozlerini kor surungenler
Yuregini les kuslari yesindi...
3.
Vurulmusum
Daglarin kuytuluk bir bogazinda
Vakitlerden bir sabah namazinda
Yatarim
Kanli, upuzun...
Vurulmusum
Dusum, gecelerden kara
Bir hayra yoranim cikmaz
Canim alirlar ecelsiz
Sigdiramam kitaplara
Sifre buyurmus bir pasa
Vurulmusum hic sorgusuz, yargisiz
Kivrem, hallarimi ayni boyle yaz
Rivayet sanilir belki
Gul memeler degil
Domdom kursunu
Paramparca agzimdaki...
4.
Olum buyrugunu uyguladilar,
Mavi dag dumanini
ve uyur-uyanik seher yelini
Kanlara buladilar.
Sonra oracikta tufek cattilar
Koynumuzu usul-usul yoklayip
Aradilar.
Didik-didik ettiler
Kirmansah dokumasi al kusagimi
Tespihimi, tabakami alip gittiler
Hepside armagandi Acemelinden...
Kivreyiz, kardesiz, kanla bagliyiz
Karsiyaka koyleri, obalariyla
Kiz alip vermisiz yuzyillar boyu,
Komsuyuz yaka yakaya
Birbirine karisir tavuklarimiz
Bilmezlikten degil,
Fukaraliktan
Pasaporta isinmamis icimiz
Budur katlimize sebep sucumuz,
Gayri eskiyaya cikar adimiz
Kacakciya
Soyguncuya
Hayina...
Kivrem hallarimi ayni boyle yaz
Rivayet sanilir belki
Gul memeler degil
Domdom kursunu
Paramparca agzimdaki...
5.
Vurun ulan,
Vurun,
Ben kolay olmem.
Ocakta kullenmis kozum,
Karnimda sozum var
Haldan bilene.
Babam gozlerini verdi Urfa onunde
Uc de kardasini
Uc nazli selvi,
Omrune doymamis uc dag parcasi.
Burclardan, tepelerden, minarelerden
Kivre, hisim, daglarin cocuklari
Fransiz Kusatmasina karsi koyanda
Biyiklari yeni terlemis daha
Benim kucuk dayim Nazif
Yakisikli,
Hafif,
iyi suvari
Vurun kardas demis
Namus gunudur
Ve saha kaldirmis atini.
Kivrem hallarimi ayni boyle yaz
Rivayet sanilir belki
Gul memeler degil
Domdom kursunu
Paramparca agzimdaki...
AHMED ARIF
[Hasretinden Prangalar Eskittim]
Geri
|
|