İnsanların çoğu kaybetmekten korktuğu için, sevmekten korkuyor.Sevilmekten korkuyor, kendisini sevilmeye layık görmediği için. Düşünmekten korkuyor, sorumluluk getireceği için. Konuşmaktan korkuyor, eleştirilmekten korktuğu için. Duygularını ifade etmekten korkuyor, reddedilmekten, alay edilmekten korktuğu için. Yaşlanmaktan korkuyor, gençliğinin kıymetıni bilmediği için, unutulmaktan korkuyor dünyaya iyi bir şey vermediği için ve ÖLMEKTEN KORKUYOR, ASLINDA YAŞAMAYI BİLMEDİĞİ İÇİN. Gözlerini kapa ve kırgın olduğun kişileri düşün. Aklına ilk gelen kişiyi ara lütfen. Annen, Baban, Çocuğun, Arkadaşın, Sevgilin olabilir bu insan. Çoktandır bastırdığın duyguların sözcüklerini çıkart ağzından 'SENİ SEVİYORUM' . 'SENİ ÖZLEDİM' de. İçinden geleni söyle. Hafiflediğini hissedeceksin. Kendinle ya da baskalarıyla barışıklığın her türlüsü insanı hafifletir. Sevdiklerini ve seni gerçekten sevenleri asla kırma. Çünkü onaramazsın bir daha asla. Bir kalp kırdın farzet ve düşün ne uğruna? Düşün ki gerçeği göresin sadece beyninle değil yüreğinle de düşün ki en büyük erdemi bulabilesin. Dünyaya aslında tek şey için geldiğini bilesin eşini bulmalısın. Bu yolda ya aldanmalısın, ya başarısız olmalısın ya da gerçekten bulduğunda kaybetmemelisin onu. Senin için gerçekten her şeyi yapmaya çalışan kişidir o.Her etki, eşit güçte karşıt bir tepki doğurur. Bazen bizi sevenler karşı tepkiyi bize göstermezler gerçekten sevdikleri için ama nereye kadar?Beynimizden çıkan düşünceleri görebilseydik, onların tekrar dönüp dolaşıp bize döndüğünü de görebilirdik. Karşıdaki kişi için ne düşünüyorsak bir gün aynı şey bizim de başımıza gelecektir.Tanrı bana iki dilek hakkı tanısa idi, ilkini insanların önyargısını kaldırabilmek için kullanırdım, diğerini sevenlerin ayrılmaması için.20.yy sonunda insanlık hala insan sureti olmaktan ileri gidemedi. Medeni insan türü nadir de olsa arada bir ortaya çıktığında, suret insan sürüsü tarafından acımasızca yok edilmeye çalışıldı hep cağlar boyunca. (Eski Bir MU kitabesi) Baskalarına karşı zafer kazanan kuvvetlidir, kendi kendine zafer kazanan ise kudretlidir.Değişmeyen tek şey her şeyin değişebilir olacağıdır. Başarı, ulaşmak istediğimiz noktaya ulaşmaktır. Mutluluk, ulaştığımız noktadan zevk almaktır. Bir şeyi düşünmemeye çalışmakla, o şeyi düşünmekten kurtulmak mümkün değildir. Çok seçimliliği, çok eşililiği, çok birlikteliği gerçek özgürlük sanan insanlar vardır. Halbuki onlar çağlar boyu yanılmışlardır. Aşk herkese verilecek kadar çok değildir ve insan hayatında bir kere gerçekten aşık olur o da ilk aşkıdır. Gerçek özgürlük ise aşkın verdiği kuvvet ve moralle yaşanan şeydir.Geçmişte olan bir seyi değiştiremeyeyiz. Ancak geleceğimizi planlayabiliriz. An şu an biraz sonra mazi olacaktır. O halde maziden sonrası için çalışmalıyız her an ama bunu geçmişte attığımız temeller üzerine inşa edersek o derece yıkılmaz olur, eğer geçmişi unutursak asla muvaffak olamayız. İnsanın o ana dek yaşadıkları o andan sonra yaşayacaklarının temelidir ve o temel ne doğrulukla kurulursa, geçmişte ki mutluluklar ve hüzünler ne denli iyi analiz edilirse insan geleceğinde de o denli mutlu olacaktır.Kadınlar ve erkekler garip bir çelişkidir. Erkekler çok sık aldatırlar sevdiklerini söyledikleri kadınları, çok ender erkek vardır ki ne iradedir asla aldatmazlar şaşarım. Kadınlar ise ender aldatırlar ama aldattıklarında bir hayatı yıkarlar kesinlikle. Çok az kadın vardır aldatan ne zayıf iradedir şaşarım.Kaç insan gerçek sevgiyi bulmuştur dünyada? Peki ya gerçek sevgiyi bulan kaç insan anlaşılabilmiştir? Pek az... Gerçek sevgi; sevdiği kişi uğruna en değerli şeyini hiç düşünmeden feda edebilenlerindir, çünkü bu karşılıksızdır. Peki kaç kişi koruyabilmiştir gerçek sevgiyi? Pe az.. Gerçek sevgi dost sandığımız kişilerce hep baltalanmıştır. Tıpkı Julius Sezar'ın Brutus'e söylediği gibi 'Ettu de Brute...!'Acımak nedir sizce? Bir düşünün bakalım gerçekten acımanın tarifini kaçınız yapabilecek? İki türlü acımak vardır... 1) Birincisi kalbin sabırsızlığından doğar; bir başkasının acı çektiğini görmenin verdiği büyük üzüntüden elinden geldiğince çabuk kurtulmak ister insan. Merhametin böylesi acıyı paylaşmak istemez, başkasının acısından kendisini uzaklaştırmak çabasındadır yalnızca. 2) Acımanın ikincisi -yalnızca bunun değeri vardır- duygudan uzak ama yaratıcı olanı, neyi istediğini bilir. Sabırla ve acıyı paylaşarak gücünün yettiği kadar, hatta gücünün de ötesinde direnir.Her insan önce kendisini sever ki bu insanın bencil ve ilkel aşamasıdır. Daha sonra çevresini sever bu aşama insanın gelişme aşamasıdır henüz öğreniyordur. An gelir farklı bir sevgi hisseder bu ise aşktır ve bu anda bilinç ile duygular bir karmaşa içerisine girer, eğer karşılık görürse evrim tamamlanmış olur. Karşılık alamaz ise bu son aşamda ruh sevgi tatminsizliği içerisine düşer ve en ilkel haline geri döner. Ulaşamadığı bilinç seviyesine suçlamalarla karşı çıkar ve aslında kendisinin hiç bir zaman ulaşamadığı o mertebeyi aşağılamaya başlar.Güzel sözler ve iyi bir hatip bana kalabalık bir insan kitlesini etkilemek için gerekli iki şeydir. Neden mi? Çünkü kalabalık halde bulunan insanlar mantıklarından uzaklaşırlar ve o kalabalığın verdiği ilkel içgüdü ile tıpkı bir sürü gibi sürünün başını takip ederler. Şaşarım bu kadar yüce bir varlığın bir anda kendini böylesine teslimiyetine. Ve içim acır kahrolurum ırkımın böylesine acizliğine...İnsanlık tarihinde gerçekleşen acı olaylar o kadar çoktur ki! Bu yaşlı dünya sayısız savaşlar ve onlardan kat kat daha fazla sayıda bireysel çatışmalara şahit olmuştur. Geçmişe dönerim bazen yalnız kaldığımda ve geleceği düşünürüm. Acaba ırkımız geçmişine göre geleceğini yönelendirmeyi ve iradesini kullanmayı ne zaman öğrenecek? Bu sayısız sun-i felaketlerin iki sebebi vardır bir tanesi hükmetmenin verdiği adice zevk diğeri ise sahip olma duygusu. Milyarlarca insanın yaşadığı dünyada her gün şehriizde ve hatta mahallemizde birileri birilerine sahiplenmek ve hükmetmek için hala o eski yöntem ile; yüzüne gülüp el altından hainlikler yapan bir sürü insan yok mu? Kaçınız sizin de başınıza kuvvetle muhtemel gelen böyle bir olayın farkına varabildiniz? Kaçınız sahte dostlarınıza karşı gerçekleri koruyabildiniz? Kaçınız sevginizi, aşkınızı koruyabildiniz? Sorarım size kaç tane gerçekten dostum diyebileceğiniz insan tanıdınız hayatınızda? Kaçınız dostluk, arkadaşlık ve çıkar üzerine düşündünüz?Ben bu dünyaya yalnız geldim. Bir dost buldum kendime sadece bir tek dost, zamanında dostluğunu anlayamadığım o dost çok uğraştı gözümü açmak için işte o dost şimdi çocuklarımın annesi, kaç hikaye olmuştur kimbilir benim ki gibi ama kaçı böyle mutlukla sonlandı ki? Bir çoğundan geriye boynu bükük, umutsuz insanlar kaldı. Onlar, bizlerin suçu insanlara, insanlığı öğretemeyen bizlerin suçu... Sevgiyi ve aşkı aşağılayan bizlerin suçu o kadar çok ki bu saatten sonra ancak bireysel olarak kurtarabiliriz mahvettiğimiz yaşamları. Peki ama bunu kaçımız yapar ki bencillikten sıyrılarak kaçımız koruyabilir ölmek üzere olan sevgiyi? Bunu başaranlara ne mutlu ki gerçekten onlar kudretlidirler. Onların bu çabalarını baltalamak isteyenler ise ancak kuvvetli olabilirler. Kudret an gelecek kuvvet karşısında mutlak galibiyetini alacaktır işte o günü görecek olan insanoğluna ne mutlu...Baştan başa bir sahnedir yeryüzü. Bütün kadın ve erkekler girip çıkan oyuncular sahneye. Bir insan nice kılıklara girer yedi çağını yaşarken hayatın.Bulunduğumuz şu çağda ilkel olduğunu söylediğimiz atalarımızdan daha mı medeniyiz? Yaşadığımız çağ değil mi sevgileri öldüren? Bu çağın insanı değil mi küçük hesaplar uğruna kutsal sevgiyi harcayan, kalp kıran, mutsuz yaşamlar bırakan medeni dediğimiz bu insanoğlu değil mi? Güzellikleri mahvettiğini görmeyen, görmek istemeyen bu insanlar mı oluşturacak geleceği? Çocuklarım sevgiden yoksun dünyada yaşayacakları için üzülüyorum, gözyaşı döküyorum, bir gün gelecek karşılarına çok sevecekleri bir insan çıkacak onla rın ama o insan bu çıkar dünyasının adi kurallarına kapılarak onları sevgisizliğe itecek, başka kucaklarda sıcaklık arayacak ve böyle olması gerektiğine inanarak kendisini motive edecek. Sonra, sevgi dolu çocuklarım sevgiden nefret edecekler. Dünyanız öyle iğrenç ki bu yüzünü gördüğünüzde, yaşanmaya değecek bir yer değil...Sizlere sözüm kendilerini kandıranlara. Umarsızca kullanarak yıktığınız bu yaşamlar, sebepsiz yere suçlar yüklediğiniz bu canlar eğer ki sizlerden nefret etmiyorsa gerçekten sevdikleri içindir. Ve sizler hala bunu görmemekte direniyor iseniz, korkunuzdan ve güçsüzlüğünüzdendir, yaşamadığnız duyguların, sevginin güzelliğinin korkusundan hayatları daha ne kadar mahvedebilirsiniz? Sevgiyle dolu bu nadir insanları çıkarcı dünyanızın adi ve bir o kadar da korkak insanlarına benzetemezsiniz. Onların yürekleri sevgi ile yoğrulmuştur, bir kişiyi severler ve o sevgileri uğruna bin defa ölürler. Bu dünyada en güçlü insanlar sevgileri uğruna her şeyi göze alabilen bu insanlardır, onların gücü sizlerinki gibi kağıt parçaları ile satın alınamaz onların gücü yüreklerinden gelir. Sordun mu hiç kendine? Kaç kere onu sevdiğimi söyledim diye? Ona onu sevdiğini söylemek cesaretini gösterebildin mi her yerde? Onu sevdiğin için seninle dalga geçen menfaatçi sahte dostlarının alay etmelerine karşı koyabilecek kadar güçlümüydün? Eğer bunları yapabildi isen sen gerçekten bir insansın, yaşayan bir insan. Ama yapamadı isen sen aciz bir insansın, çevresindeki sahte dostlarının çıkarları uğruna harcadığı, kendini harctan ve kullandıran bir zavallısın sadece. O kadar zavallısın ki eminim ona yaptığın haksızlıkları o hayatta iken abul etme cesaretini gözterebilecek kadar, ondan özür dileyebilecek kadar gurur bile taşımıyorsun. Kendini övüyorsun ama gördüğün gibi övdüğünün aksine sen sadece güçsüz bir korkaksın.Ey insanoğlu şu anda yaşadığın hoş olmayan şeyler için hiç geçmişine dönüp de bir baktın mı? Yaşadığın problemleri çözmeye çalıştın mı yoksa herşeyi kesip attın mı? Yoksa sen de birçoğu gib düşüncelerinde yanıldığını öğrenmekten korktuğun için mi geçmişine dönemiyorsun, bunun için mi yeni insanlar arıyorsun? Bunun için mi bir yaşamı mahvediyorsun? Bu kadar korkuyorsan yaşama. Unutma mahvettiğin o yaşam için eğer gerçekten değerli isen bir gün yıkık bir şekilde onu tekrar bulacaksın. O zaman duyacağın vicdan azabı şu an yaşayacağın korkudan kat kat daha fazla rahatsız edecek seni, utanacaksın.Gerçek insanlar, yürekten sevebilenler, işte onlar sevgileri uğruna, sevdikleri uğruna canlarını verebilirler. Kaçınız bunun yüceliğini geç olmadan görebilecek kadar insansınız? Kaçınız sizi gerçekten seven bir yürek için, gerçekten sevdiğiniz bir yürek için yılmadan mücadele ettiniz? Herşeye kaçınız göğüs gerdiniz...Felsefe taşının bulmanın gizemli yollarında giderken sakın arkana bakmayı unutma, önünde katetmen gereken o uzun yolun sonundaki aydınlığa ancak bu şekilde ulaşabilirsin.Kişisel menkıbeni bulduğunda içinde garip şeyler hissedeceksin. Hiç yaşamadığın güzel şeyler, için bir tuhaf olacak. Sakın şaşırma belki bu senden büyük, belki bir kadın belki bir erkek olacak. İşte o an hayat ikiniz için başlayacak. Yaşamınızın bu noktası yeni bir dönem olacak. Eğer bu dönemde zayıf olursanız çevrede bir çok yıpratıcı etken size saldıracak, çoğu dostunuz gibi görünecek ve belki de bu doat zannettiğiniz kişiler, iradenizin zayıflığını kullanarak sizi koparacaklar. Bunun için güçlü olup birbirinize sıkıca bağlanmalısınız, öyle ki dost zannettiğiniz o kişiler gerçek dost olana dek...