Στιγμιότυπα από τη Θεία Λειτουργία
|
Η μικρή είσοδος. Από τις πρώτες στιγμές της θείας λειτουργίας ο πιστός έχει συνείδηση ότι βρίσκεται σ' ένα χώρο στον οποίο πρόκειται να συναντηθεί με το Χριστό. Οι ευχές που απαγγέλει ο ιερέας και οι δοξολογικές εκφωνήσεις προετοιμάζουν και παρακινούν τους πιστούς να προσέχουν και να είναι έτοιμοι για την επικείμενη συνάντηση. Ενώ ψάλλεται από το χορό των ψαλτών το τρίτο Αντίφωνο, ο ιερέας παίρνει το ιερό Ευαγγέλιο από την Αγία Τράπεζα και το παραδίδει στον διάκονο(ή το κρατάει ο ίδιος αν δεν υπάρχει διάκονος) και με τη συνοδεία παιδιών που κρατούν μανουάλια το φέρουν στη μέση του ναού. Μετά τη σχετική εκφώνηση του ιερέα, τοποθετείται πάλι στην Αγία Τράπεζα. Στην αρχαία Εκκλησία η Θεία Λειτουργία άρχιζε ουσιαστικά από αυτό το σημείο και οι διάκονοι μετέφεραν το Ευαγγέλιο από το σκευοφυλάκιο (χώρος στα αριστερά του ναού), στο ναό, στην Αγία Τράπεζα. Κατά τη διάρκεια της μικρής αυτής πορείας από τη βόρεια πύλη του ιερού Βήματος μέχρι τις Άγιες θύρες ο ιερέας απευθύνει προς το Θεό μια σύντομη ευχή που λέγεται " ευχή της εισόδου του αγίου Ευαγγελίου". Σε νεοελληνική απόδοση η ευχή αυτή λέει: "Δέσποτα Κύριε που είσαι ο Θεός μας, ο οποίος εγκατέστησες στους ουρανούς τάγματα και στρατιές αγγέλων, για να υπηρετούν την ένδοξη μεγαλειότητά σου, αξίωσε κι εμάς να εισέλθομε στον άγιο θυσιαστήριό σου μαζί με αγίους αγγέλους, για να υπηρετήσομε μαζί τους και να δοξολογήσομε την αγαθότητά σου. Διότι σε σένα τον Τριαδικό Θεό πρέπει και ανήκει κάθε δόξα, τιμή και προσκύνηση, στον Πατέρα και τον Υιό και το Άγιο Πνεύμα, τώρα και πάντοτε και στους απέραντους αιώνες ". |
Αντιλαμβάνεται κανείς ότι στην Ορθόδοξη πίστη κατά την τέλεση της λειτουργίας υπάρχει ανάγκη να εισέλθουν στο ναό και τα λειτουργικά πνεύματα, οι άγιοι Άγγελοι που κύριο έργο τους έχουν να διακονούν και να υμνούν τον Τριαδικό Θεό. Έτσι η θεία λειτουργία είναι έργο όχι μόνο των ανθρώπων (κληρικών και λαϊκών) αλλά και των πνευματικών δυνάμεων. Και ο ιερέας γνωρίζοντας πόσο ανάξιοι είμαστε καθώς κι αυτός όταν μπαίνουμε στον ναό για τη συνάντηση με το Νυμφίο της Εκκλησίας, παρακαλεί να μας αξιώσει ο Θεός ώστε να γίνουμε κι εμείς καθαροί κι άγιοι όπως οι Άγγελοι για να συμμετέχουμε στην τέλεση του Μυστηρίου των μυστηρίων.
Κι ενώ γίνεται στάση του κλήρου στο κέντρο του ναού ακούγεται η φράση : (από τον διάκονο)Ευλόγησον δέσποτα την είσοδον… και ο ιερέας: Σοφία ορθοί … και ψάλλεται το : Δεύτε προσκυνήσωμεν και προσπέσωμεν… Είναι πολύ σημαντική η στιγμή αυτή γιατί δε γίνεται λόγος για την εμφάνιση μόνο του ιερού Βιβλίου του Ευαγγελίου, αλλά για τη φανέρωση του ίδιου του Ιησού Χριστού. Το Ευαγγέλιο είναι το βιβλίο εκείνο που περιέχει όλη την σοφία του κόσμου, και μάλιστα τη γνήσια και αληθινή σοφία που έχει αιώνια αξία. Καμιά ανθρώπινη γνώση και σοφία δε μπορεί να συγκριθεί με Αυτή. Γι αυτό κι εμείς πρέπει να στεκόμαστε με σεβασμό και δέος μπροστά στο του σαν να περνούσε μπροστά μας ο ίδιος ο Κύριος! Συμβολικά η κίνηση αυτή σημαίνει την έλευση του Σωτήρα Χριστού στον κόσμο και την διά των Αποστόλων διάδοση του λόγου του Θεού στον κόσμο.(Αγ. Νικ. Καβάσιλας) Από τη στιγμή αυτή και μετά δεν θα ψαλλούν και δεν θα διαβαστούν τα κείμενα της Παλαιάς Διαθήκης, Ψαλμοί, Προφήτες, αλλά όσα είναι της Καινής Διαθήκης. Ναι να προσκυνήσουμε και να προσπέσουμε με ταπείνωση ενώπιόν Του και να τον αναγνωρίσουμε Σωτήρα μας, παρακαλώντας να μας κάνει άξιους να παρακολουθήσουμε τα τελούμενα, να κατανοήσουμε τον Λόγο Του, και να κοινωνήσουμε του Αχράντου Σώματος και του Τιμίου Αίματος.
|
