|
Για την ελεημοσύνη |
|
|
|
|
|
Κάποιος άνθρωπος ευλαβής με βίο ενάρετο επισκέφθηκε κάποτε τον αββά Ποιμένα. Ευκαίρησαν δε και κάποιοι άλλοι αδελφοί να επισκεφτούν εκείνο τον καιρό τον αββά στο κελί του. Λέγει ο αββάς Ποιμήν στον κοσμικό. ---Πες μας αδελφέ κάποιο λόγο ωφέλιμο. --- Συγχώρεσέ με πάτερ είπε αυτός αλλά εγώ έχω ανάγκη να ακούσω από εσάς κάποιο λόγο ωφέλιμο. Ο γέροντας όμως τον επίεζε και στο τέλος αναγκάσθηκε ο κοσμικός να πει: Εγώ είμαι κοσμικός άνθρωπος. Εμπορεύομαι χόρτα και λαχανικά. Γι αυτό και δε γνωρίζω τη Γραφή. Θα σας πω λοιπόν μια παραβολή που ξέρω. Κάποιος άνθρωπος είπε στο φίλο του,: " επειδή επιθυμώ να συναντήσω το βασιλιά μας και Δε μπορώ να πάω μόνος μου μήπως θα μπορούσες να με συνοδεύσεις; εκείνος του απάντησε, --- Θα μπορούσα να σε πάω μέχρι τα μισά του δρόμου μέσα στο παλάτι όμως Δε μπορώ να σε συνοδεύσω. |
Λέει σε άλλον φίλο του πάλι : μήπως θα μπορούσες να με συνοδεύσεις μέχρι το βασιλιά που θέλω να συναντήσω; --- Μετά χαράς να έρθω μέχρι το παλάτι μέσα όμως δε μπορώ να μπω. Λέγει και σε τρίτο φίλο του : ¨έλα μαζί μου μέχρι το βασιλιά που θέλω να τον συναντήσω! Εκείνος του αποκρίθηκε : Πολύ ευχαρίστως να έρθω μαζί σου και να σε συνοδεύσω μέχρι μέσα στην αίθουσα του θρόνου και να πω τα καλύτερα λόγια για σένα στο βασιλιά! Οι ασκητές τότε παρακάλεσαν τον κοσμικό να τους εξηγήσει την παραβολή. Και αυτός άρχισε να λέει : Ο πρώτος φίλος είναι η άσκηση, που οδηγεί στα μισά του δρόμου για την πνευματική μας τελείωση. Ο δεύτερος φίλος είναι η αγνότητα, που μας φθάνει μέχρι τον ουρανό, και ο τρίτος είναι ελεημοσύνη που μας εισάγει ενώπιον του Βασιλέα των απάντων |
|
Ο γέρων Δανιήλ |
|
|
Μια μέρα ήλθε ο αββάς Δανιήλ ο Αιγύπτιος σε μια κωμόπολη για να πουλήσει το εργόχειρό του. Κάποιος νέος τότε τον πλησίασε και τον ικέτευε λέγοντας: Γέροντα η γυναίκα μου είναι στείρα και δεν τεκνοποιεί γι αυτό έλα σε παρακαλώ σπίτι μας και δώσε της την ευχή σου για να αποκτήσουμε παιδί. Ο γέροντας μετά την επιμονή του νέου πήγε σπίτι και ευλόγησε τη γυναίκα του η οποία με τη Χάρη του Θεού συνέλαβε και γέννησε ένα αγόρι. Κάποιοι πονηροί άνθρωποι που Δε φοβούνταν το Θεό όμως άρχισαν να διαδίδουν συκοφαντίες για το γέροντα Δανιήλ, ότι δηλαδή ενώ ο σύζυγος ήταν στείρος η γυναίκα συνέλαβε εξ αιτίας του Δανιήλ.
|
Το έμαθε αυτό ο γέροντας και μήνυσε στον νέο όταν γεννηθεί το παιδί να κάνει τραπέζι σε συγγενείς και φίλους και να καλέσει και τον γέροντα να το παιδί. Πράγματι όταν γέννησε η σύζυγός του ο νέος έκανε όπως είπε ο Δανιήλ και κάλεσε τον γέροντα σπίτι του. Καθώς ήταν όλοι γύρω από το τραπέζι ο γέροντας έλαβε το παιδί στα χέρια του και το ρώτησε: Ποιος είναι ο πατέρας σου; Κι εκείνο απάντησε : " αυτός" δείχνοντας τον σύζυγο της γυναίκας. Ήταν το παιδί τότε 25 ημερών.
|