Vanaf die tijd mijdde de prins het contact met de vrouwen in het paleis en in antwoord op de reprimandes van Udayin, de raadsheer van de koning, legde hij zijn gedrag uit met de volgende woorden: "Het is niet dat ik de zinnelijke dingen verafschuw, en ik weet heel goed dat deze dingen de wereld vormen. Maar als ik de vergankelijkheid onder ogen zie van deze dingen, kan ik er geen vreugde in vinden. Als deze triade van ouderdom, ziekte en dood niet zou bestaan dan zou deze liefelijkheid me een groot plezier doen. Als alleen de schoonheid van vrouwen onvergankelijk zou zijn, zou mijn geest zeker de geneugten omarmen ook al hebben ze hun gebreken. Maar aangezien zelfs vrouwen geen aandacht meer schenken aan hun lichaam als ze worden leeggezogen door ouderdom, is het zeker een teken van wanhoop om je in hen te verheugen. Als de mensen, gedoemd om ouderdom, ziekte en dood te ondergaan, zorgeloos zijn in het omgaan met anderen die in dezelfde positie verkeren, dan leven ze als vogels en beesten. En als je me zegt dat onze heilige boeken vertellen van goden, wijzen en helden die, alhoewel hoogwaardig, toch verslaafd waren aan de zinnelijke geneugten, dan zou dat op zichzelf aanleiding moeten geven tot onrust, want nu zijn ze uitgestorven. Succesvolle hoogwaardigheid lijkt me niet overeenstemmen met zowel het uitsterven als het gebonden zijn aan het zinnelijke genot, en lijkt me te vereisen dat men in volledige controle is over zichzelf. Omdat dit zo is, zul je me niet overhalen om me te wijden aan het oneerlijke zinnelijke genot want ik ben aangedaan door ziekten en het is mijn lot dat ik oud word en zal moeten sterven. Hoe sterk en krachtig moet je geest zijn om in het vluchtige zinnelijke genot iets van je gading te vinden! Je klampt je vast aan zinnelijke dingen terwijl je de ergste gevaren doorstaat, zelfs als je niet kunt zien dat de hele creatie op weg is naar de dood. Ik integendeel wordt bang en alert als ik denk aan de gevaren van ouderdom, dood en ziekte. Ik vind geen vrede noch genoegen, en van vreugde is in het geheel geen sprake, want de wereld lijkt me brandend met een alles verslindend vuur. Als er eens een man was die beseft heeft dat de dood onontkoombaar is, en verlangen vervulde echter zijn hart, dan moet hij wel een ijzeren wil hebben gehad om niet in huilen uit te barsten maar er vreugde in te vinden." Uit dit gesprek bleek dat de prins een besluit had genomen en dat hij had gevochten tegen de wortel van zinnelijke passie. En het was de tijd van zonsopgang.