Nieuwsbrief de Griekse Eilanden november 2010, Kreta

Klik hier voor de hoofdpagina van de Griekse eilanden

English version
NIEUWSBRIEF DE GRIEKSE EILANDEN - De vakantie op Kreta in 2010

Hallo liefhebbers van de Griekse eilanden, hier is de update van mijn website De Griekse Eilanden. Als je deze nieuwsbrief per ongeluk ontvangt of als je je uit wilt schrijven stuur me dan een mailtje en zet "unsubscribe" in het onderwerp.

Hallo allemaal, eindelijk dan weer een nieuwsbrief, dit keer over onze reis naar Kreta eind september begin oktober van dit jaar. Ik ben anderhalve maand bezig geweest om de Kreta pagina's te updaten, dus vandaar dat het even duurde.
Dit keer zijn we voor het eerst op Chania airport gevlogen en niet op Heraklion. Dat was echt een verademing. Dit vliegveld is veel overzichtelijker en de landingsbaan is ook veel groter. We moesten best nog wel een stuk taxiën voordat we bij het (toch vrij kleine) luchthavengebouw waren. Er stond weer keurig iemand van Just Car Rentals op ons te wachten. Bij hun reserveren we eigenlijk altijd een auto. De auto stond op een parkeerplaats een klein stukje naast het vliegveld (daar konden we hem ook weer achterlaten toen we terug gingen).
De reden waarop we op Chania vlogen en niet op Heraklion is omdat we de vakantie begonnen bij Arianne en Raymond van de Kastania Lodge in Kissamos: een van onze favoriete plekjes. Kissamos ligt niet zover van het vliegveld van Chania af (drie kwartier rijden ongeveer). Het leek ons handig om hier te beginnen, omdat we het al kenden en het lekker relaxt is. De eerste drie dagen hebben we (of in ieder geval: ik) ook niet echt veel gedaan. Arianne en Raymond hadden wat hapjes en een drankje klaar staan voor ons en we hebben bij zitten kletsen bij het zwembad, een beetje gezwommen en ik heb mijn boek opengeslagen.
De volgende dag hebben we even wat boodschapjes gedaan voor de hoogstnoodzakelijke dingen. De Lidl was leeg vanwege een staking van de vrachtwagenchauffeurs op dat moment, maar de Carrefour aan de overkant had gelukkig nog alles in huis. Tijdens die eerste drie dagen hebben we nog een wandeling langs de kust bij Nopigia gemaakt met Arianne en wat gegeten in een taverne daar aan het strand. Ook een kort bezoek aan Kissamos en een paar ouzootjes bij "Dodoni" stond nog op het programma. Het bezoek aan Dodoni was erg leuk. Het is echt zo'n ouderwetse ouzeri, waar het heel goedkoop is en waar je meteen een schaaltje met hapjes krijgt als je iets te drinken besteld. De rest van de tijd heb ik alleen maar geluierd en de batterijen opgeladen. Ik had welliswaar allemaal plannen van tevoren gemaakt om van alles en nog wat te doen, maar het is er niet van gekomen.

De volgende vier dagen waren weer voor onze geliefde Apokoronas, even ten oosten van de stad Chania. We logeerden in de prachtige Villa Giorgos die midden in de naaldbossen lag. Het was er heerlijk rustig. Vanaf de terrassen keek je uit over de natuur met in de verte de zee en het Akrotiri schiereiland. Hier hebben we vooral veel tijd doorgebracht bij het zwembad, maar ook was er nog plek voor een lunch met vrienden en voor een paar uitstapjes in de buurt.
Een van de reisjes ging naar het Akrotiri schiereiland waar we na een korte stop bij het Agios Ioannis Eleimon Klooster in Pazinos het Gouvernetou Klooster wilden bezoeken. Dat klooster wordt bewoond door de meest onvriendelijke monniken die ik ooit heb meegemaakt in 35 jaar vakanties en bezoeken aan Griekenland. Al kilometers voordat je het klooster bereikt zie je de bordjes verschijnen dat er niet mag worden gefotografeerd in het klooster en óók niet erbuiten. Belachelijk natuurlijk. Het is immers geen militair terrein en de verf valt toch niet van de muren als je een foto maakt van het gebouw. Zoals je ziet heb ik me er dan ook niks van aangetrokken. Hoe en wat verder kun je lezen op de pagina die ik over het klooster heb gemaakt, waar ook nog meer foto's op staan ;). Aan de achterkant van het klooster bij het monument loopt een pad de heuvels in naar een druipsteengrot (het Berenhol) en naar het Agios Ioannis klooster (van St. John de Hermit), dat beter bekend staat als het Katholikou Klooster. Ook hierover kun je alles lezen op dezelfde pagina. De dag werd afgesloten met een heerlijke maaltijd bij het strand van Marathi.
Zo aan de aantekeningen die ik heb gemaakt te zien hebben we verder niet echt veel uitgespookt. Ik gooi wel weer alles door elkaar....voor het bezoek aan het klooster zijn we uit lunchen geweest met Ivonne Bouw, die ik ken via het internet. Het is een Nederlandse vrouw die in een prachtig huis in het dorp Kalives woont. Ook ontdekten we (na al zoveel keren in deze buurt te zijn geweest) dat er even buiten Kalives (aan de rand van het dorp) nog een prachtig groot en stil zandstrand ligt. Verderop in de vakantie zouden we trouwens in dezelfde buurt nog meer voor ons nieuwe strandjes ontdekken, maar daarover later.

De volgende bestemming lag helemaal aan de andere kant van het eiland, in het zuidoosten, in Kato Zakros, waar ik had afgesproken met een oude schoolvriendin van mij die hier al jaren met haar vriend naartoe gaat (en dat twee keer per jaar). We onderbraken de reis in Agia Pelagia en daarna gingen we weer door. We bekeken onderweg nog het oude Minoïsche paleis van Malia. Wel aardig, maar ook commercieel, en eigenlijk kwam ik later op de vakantie veel leukere opgravingen tegen zoals bijvoorbeeld Trypitos, Lato en Aptera. In Kato Zakros hebben we onder het genot van een wijntje even bijgekletst en daarna vond ik na een korte wandeling nog een mooi verlaten strandje waar ik in de schemering zonder badkleding in de zee kon dobberen. In de avond hebben we lekker zitten eten met z'n vieren en een aantal raki's gedronken (een vrij sterke Griekse drank). Ik werd vrij snel moe en lag er uiteindelijk al vroeg in (om elf uur). Geen luxe dit keer maar een gedeelde douche & toilet. Zo gaat dat nou eenmaal in Kato Zakros, je bent blij dat je een kamer hebt kunnen vinden. Het uitzicht en de rust maakte het een en ander weer goed.
De ochtend daarop reden op ons gemak we naar de volgende eindbestemming van die dag, Ammoudara Beach, vlakbij Agios Nikolaos, waar we iets hadden gereserveerd bij het Cretan Village Hotel. Onderweg naar het noorden vanaf Kato Zakros kom je allemaal prachtige kleine dorpjes tegen die in de groene omgeving liggen. De mooiste kerk staat denk ik in Azokeramos (die hier op de foto boven staat). Bij een ander klein Byzantijnse kerkje (Agios Ioannis), dat zich vlak voor de ingang van het dorp bevindt, begint ook het voetpad dat leidt naar het Minoïsche heiligdom Traostalos. Wij zijn eraan begonnen, maar er kwam geen einde aan. Had je alle informatie maar vooraf, zoals jullie nu als je de informatie op de Azokeramos pagina leest. Het heiligdom hebben we nooit bereikt maar we hadden wel een gezonde wandeling met prachtige uitzichten. Beweging maakt hongerig, dus in het dorp Palekastro zijn we even neergestreken voor een kop koffie en wat te eten.

Op het laatste stuk naar Ammoudara Beach maakten we nog een stop om de restanten van de oude Hellenistische stad Trypitos te bekijken. Deze opgraving ligt langs de kant van de weg, vlak voor Sitia en is eigenlijk veel leuker dan al dat soort bekende opgravingen die iedereen altijd al gaat zien. Het uitzicht was in ieder geval betoverend en er was geen mens te bekennen. Ook in een paar andere kleine dorpjes maakten we even een stop om van de omgeving en het uitzicht te genieten en we dronken nog wat in Platanos waar je uitkijkt op de zee en het eiland Spira.
Ons appartement in Cretan Village was echt super, heel groot en met een enorm terras erbij. We hadden allebei ook weer een eigen slaapkamer. Het was eigenlijk nog veel leuker dan wat we ervan verwacht hadden. Het was heerlijk zonnig, dus het was genieten op dit plekje. Vlakbij in het dorp Ammoudara Beach (om de hoek) zat ook een erg goede taverne waar we een paar keer zijn gaan eten. Alhoewel er een mooi zwembad bij de Cretan Village was en wat strandjes in de buurt werd het hier toch vooral een periode van veel in de auto zitten en rijden, want we wilden een aantal dingen in de omgeving gaan bekijken.
Het eerste op het programma was de antieke Dorische stad Lato even ten noorden van Agios Nikolaos. Deze site is best interessant en toevallig was het die dag gratis entree. Er zijn restanten te zien van huizen, winkels, tempels, werkplaatsen, waterbekkens en een theater. Hier en daar in de straten staan grote stenen gebruiksvoorwerpen of stukken van oude zuilen. Vanaf Lato kijk je uit op de zee en zie je Agios Nikolaos liggen. Na Lato zijn we gewoon maar wat rond gaan rijden en belandden we in diverse dorpen en kloosters.
De monikken van het Gouvernetou klooster kunnen nog wat leren van de geestelijken van het Koufi Petra klooster dat gesloten was toen wij er aankwamen, maar waar ze speciaal de deuren voor ons open deden toen we even aan de deur rammelden. Vervolgens kwam er een non met een sleutel die de kerk open gooide zodat we de wandschilderingen en het interieur konden bekijken. Na afloop kregen we nog een kaakje bij de uitgang. Zo hoort het ;).
We bekeken nog een aantal oude bergdorpen, waaronder Vrises en gingen toen wat eten in de stad Neapoli. Na de lunch bezochten we nog wat kleine dorpen ten noorden van deze stad. Het leukste dorp was Houmeriakos met zijn vele kerkjes en oude huisjes. De opvallende Panagia Koumpelidiki (onze lieve Vrouwe van de koepels) die hier staat, dateert uit de 11e eeuw. Het eindpunt van de dag was het Aretiou klooster dat stamt uit de 16e eeuw.

Na twee dagen in het Cretan Village Hotel gingen we weer terug richting de Apokoronas (bij Chania). Tussendoor zouden we nog een nacht in Lygaria Beach logeren bij Spiros Soula Apartments. We vertrokken vroeg en onderbraken de reis voor een kort bezoek aan het dorp Limnes met zijn mooie kerkjes om vervolgens te gaan ontbijten in het kustdorp Gouves. Na het ontbijt reden we de oude nationale weg af die langs de kust naar Heraklion loopt. In Kokini Chani bekeken we vanaf de zijlijn de restanten een Minoïsche villa (de site was gesloten) en daarna gingen we via het strand van Vathianos Kambos en Karteros Beach (bij Amnissos waar alweer een Minoïsche villa ligt) naar de hoofdstad van het eiland, Heraklion. Daar hebben we nog een beetje rondgewandeld: leuk, maar wel druk met verkeer en met mensen. Op Ammadoura Beach (weer een andere Ammadoura Beach dan die waar ik het eerder in de nieuwsbrief over had) dronken we nog een - dure - bak cappuccino en daarna gingen we door naar de Spiros Soula Apartments in Lygaria Beach.
De ontvangst in Spiros Soula Apartments was uiterst vriendelijk: wat een aardige familie runt deze plek. Wij hadden een leuk appartement waar we ons meteen thuis voelden. Het balkon keek uit op de zee en de baai waar het dorp Agia Pelagia ligt. We dronken even snel een kop koffie en besloten nog een uurtje op het strand van Lygaria te gaan liggen. 's Avonds hebben we bij Spiros Soula in het restaurant gegeten, lekker dichtbij en makkelijk. We hebben er ook de volgende dag maar ontbeten.

Na het ontbijt ging de bagage weer in de auto en gingen we richting de Apokoronas. We hielden nog een korte pauze bij de Gerani Cave en daarna hadden we een (slechte) lunch in het dorp Plaka, waar de "club sandwich" gewoon een tosti ham/kaas was en de friet slap en vet. We bekeken nog wat dorpjes in het gebied, waaronder Palailoni en Xirosterni en daarna hebben we nog wat gedronken aan het strand van het kustdorp Almyrida. Dit is een van onze lievelingsdorpen, waar we vaak naartoe gaan om te lunchen of om gebak te halen bij de geweldige bakker die in het dorp zit. We zaten vier dagen in het dorp zelf in de geweldig mooie Villa Almyrida View, met een privé zwembad en met een prachtig uitzicht over het dorp en de zee. Die dag en de dag erna hebben we dan ook niet veel meer gedaan. We zijn lekker thuis gebleven en hebben met een boek bij het zwembad gelegen.
Na twee dagen in Villa Almyrida View sloeg het weer ineens om en tijdens een lunchafspraak met twee van onze vrienden kwam het water ineens met bakken uit de hemel zetten. Het hield ook niet meer op. De volgende dag was het een klein beetje opgeklaard maar toch viel er nog af en toe een bui. Omdat het niet echt weer was om lekker te gaan zonnen, besloten we maar om een bezoek aan de mooie stad Chania te maken en de boel daar eens goed te gaan bekijken, inclusief het Archeologisch Museum en de restanten van de oude stad die er ooit heeft gestaan, die Kydonia heette. De restanten van dit oude Kydonia liggen verspreid over het oude centrum van Chania. In de loop van de dag begon de zon zo nu en dan er weer doorheen te breken.

Na deze vier dagen in Almyrida was het alweer tijd voor het laatste stuk van de vakantie, die we doorbrachten in Megala Chorafia. Deze laatste zes dagen zaten we op een echt waanzinnig mooie plek op een heuvel in Villa Amalia, waar we uitkeken over de baai van Souda, de marinebasis aldaar, twee eilandjes (waaronder een met een Turks fort erop) en het schiereland Akrotiri. Deze villa was schitterend en groot en er zat een lekker groot zwembad bij. De zon en de wolken begonnen elkaar af te wisselen, dus als het mooi weer was dan bleven we thuis en als het wat bewolkt werd dan pakten we de auto om de omgeving te bekijken. Meestal was het niet echt koud, dus we konden in ieder geval in de avond nog lekker buiten eten of met een wijntje erbij naar de zee kijken, terwijl de lampjes op het Akrotiri schiereiland aangingen en de verlichte veerboten voorbij kwamen varen. Ook zagen we flink wat marine-boten en een paar keer zelfs een duikboot.
De tochtjes in de auto deze laatste dagen gingen veelal het binnenland in, naar dorpjes die aan de voet van de Witte Bergen liggen. In het dorp Alkianos bijvoorbeeld staat een prachtige kerk. In Alikianos liggen ook de ruïnes van het Venetiaanse kasteel dat ooit aan de aristrocratische Molini familie heeft toebehoort en even verderop in een straatje ligt het 14e eeuwse Agios Ioannis kerkje. Het dorp ligt in een gebied waar veel sinaasappels worden gekweekt en er staat een klein fabriekje waar sinaasappelsap wordt gemaakt. Toen wij er langs liepen kregen we een lading sinaasappels mee van iemand die er werkte. Ook rondom dorpjes als Koufos en Psathogiannos, met zijn kerk met hoge klokkentoren, staan allemaal velden met sinaasappel- en citroenbomen.

In de dagen erna bezochten we nog een flink aantal andere dorpjes, zoals bijvoorbeeld het stille Malaxa en Kontopoula met zijn olijfbomen, druiven-velden, kuddes schapen en de Agios Antonio kerk, die op een heuvel even buiten het dorp staat. In Katechori, een boerendorp met ook veel schapen, is het begin van de Diktamos Kloof, die doorloopt naar het leuke dorp Stylos, dat beroemd is om zijn bronwater dat hier gebotteld wordt (Samaria water). Voor de ingang van het dorp Stylos staat het leuke Panagia kerkje naast een veld met kippen, en in het dorp zelf staan nog twee mooie kerken. De grote nieuwe crêmekleurige kerk van het dorp staat op een verhoging waar je naartoe moet klimmen met een trap. Hij heeft een koepel en twee torens. Interessanter nog is de vervallen stenen Byzantijnse Agios Ioannis Theologos kerk, waarin nog fresco's zijn overgebleven. Ook de bergdorpen Kares en Ramni, die hier in de buurt liggen, hebben we even bekeken.
Ook in de dagen die daarop volgden hebben we nog een hele rij dorpjes bekeken. Er zijn er zoveel die in dit gebied liggen. In Pemonia heb ik een kaarsje gebrand in het Agios Antonios kerkje dat boven op de heuvel in het dorp staat. Hier heeft de tijd nog echt stil gestaan. Mensen houden kippen bij hun huis en bijna iedereen heeft een tuintje met groenten erin. In dit gebied staan een heleboel leuke kerkjes. Ook het dorp Melidoni met zijn prachtige kerk en wijdse uitzichten is zeker een bezoekje waard.

Nu braken voor ons echt de allerlaatste dagen aan. Tijd om nog een aantal dingetjes te bekijken en om nog wat vrienden gedag te zeggen. We bezochten nog het kleine lichtgele Panagia on the Two Rocks kerkje met zijn prachtige fresco's in Fres. Het hele interrieur van dit kerkje is beschilderd, inclusief het plafond, en het grootste gedeelte van de fresco's verkeert in goede staat. Minder spectaculaire maar wel aardige kerkjes troffen we ook aan in Tzitzifes en Nipos.
Op maandag wilden we de restanten van de antieke stad Aptera eens wat beter gaan bekijken, maar we kwamen tot de conclusie dat dat niet ging omdat op maandag altijd alle archeologische sites op Kreta zijn gesloten. We zijn maar doorgereden naar het oude Turkse fort van Izzedine en daarna ontdekten we nog wat leuke nieuwe strandjes die we nog nooit eerder hadden gezien beneden bij het dorpje Kalami. Zo ontdek je steeds weer iets nieuws in de omgeving waar je al zo vaak bent geweest. De dag daarna hebben we Aptera opnieuw bezocht en dit keer was het wel open. Het bezoek was zeker de moeite waard.
Ik vond ook nog even tijd om een internet-vriendin, Sophia, gedag te zeggen. Zij woont in het kustdorp Stalos en heeft daar met haar familie een hotel op een heuvel, waar je prachtig zicht hebt op het dorp en de zee. In de zee voor de kust ligt het eilandje Agii Theodori. Volgens de legende was dit eiland er nooit en is het van oorsprong een zeemonster dat door de gezamelijke gebeden van de eilandbewoners versteend is geraakt. Een grote opening aan de zijkant van het eiland is dan volgens deze traditie ook niet een grot maar de mond van het monster. Het eiland is altijd onbewoond geweest, behalve in de Venetiaanse tijd toen de Venetianen er twee forten op hebben gebouwd en er een militaire basis van maakten. Bij een aanval door de Turken in 1645 bleek het eiland niet bestand tegen het geweld van het invallende leger. De Venetianen vluchtten naar het hoogstgelegen fort en bliezen zichzelf daar op. Daarna werd het eiland weer onbewoond. Nu vind je er alleen nog wat wilde dieren.

Twee dagen voordat we vertrokken hadden we nog een lunch met onze vrienden Frankie en Pat, die allebei in de Apokoronas wonen. Oh ja...en met Molly, het hondje van Frankie, niet te vergeten ;). We hebben wat gegeten in Almyrida. Het duurde even voordat het eten op tafel kwam en de lunch liep wat uit. Ondertussen was de zon uitbundig gaan schijnen, dus nadat we uitgegeten waren was het als de wiedeweerga naar het bakkertje voor vier gebakjes en daarna plankgas naar ons zwembad in Villa Amalia, koffie zetten en zwemmen.
De laaste dag voor het vertrek hadden we nog een afspraak met Arianne en Raymond van de Kastania Lodge in Kissamos, waar we ook onze vakantie waren begonnen. De moeder van Arianne was over en die wilden wij graag ontmoeten. Wat een heerlijk mens was dat: zo lief en enthousiast over het eiland. We bezochten met zijn drieën de opgravingen in Falassarna. Deze oude stad is nog niet zo lang geleden ontdekt. De opgraving van Falassarna liggen ten noorden van het strand aan het einde van een ongeveer twee kilometer lange, maar goed begaanbare onverharde weg. Aan he einde is een parkeerterrein waar je je auto kwijt kunt. Rond deze plek vind je de meeste opgravingen, maar ook al onderweg kom je het een en ander tegen (zoals bijvoorbeeld de "troon" en diverse grote stenen en stukjes van muren - veel is nog niet opgegraven). Wie na de parkeerplaats nog verder doorrijdt komt langs de stadsmuren en eindigt bij een plek met een heel mooi uitzicht over de zee en de kustlijn.
We eindigden het bezoek aan Kissamos, waar de moeder van Arianne ons trakteerde op een uitgebreide lunch. Na de lunch was het alweer tijd om af te zakken naar onze villa in Megala Chorafia en alvast te beginnen met de laatste voorbereidingen voor ons vertrek terug naar Amsterdam de volgende dag. 's Avonds genoten we nog van een borreltje op het terras en daarna was het op tijd naar bed, want het vliegtuig vertrok vrij vroeg op de dag.
Okay mensen, ik ga er weer eens een einde aan breien want het lijkt me zo wel weer genoeg bijgekletst. Ik ben altijd geïnteresseerd in jullie informatie, ervaringen en foto's om mijn website op te fleuren. Ik spreek je snel weer in de volgende nieuwsbrief. We hebben alweer geboekt voor Santorini volgend jaar mei en daarna komt er zeker weer een nieuwe nieuwsbrief aan. Einde van het jaar ga ik weer proberen wat speciale aanbiedingen bij elkaar te krijgen van de mensen die op mijn website staan en die staan dan in de volgende nieuwsbrief....
Groetjes van Hans Huisman.

___________________________________________________________________________________________________________________
Hans Huisman www.angelfire.com/super2/greece 2010