Perceel F 102 op de markt in Lichtervelde
Tussen 1835 en 1844 verkocht Pieter Vermeulen de eigendom op perceel F 102 aan Pierre Joseph Herbau en rond 1844 verkocht die het verder door aan Ignace Masschelein.
Deze diende in 1849 een verbouwingsaanvraag in bij het kadaster.
Op deze verbouwingsaanvraag staan 2 grondplannen van het perceel: de situatie vóór en de situatie na de verbouwing.
Het originele grondplan, vóór de verbouwing, geeft een beeld hoe het in de tijd van Casimir Billiet en Pieter Vermeulen eruit zag.
Dit originele grondplan was als volgt:
Om dit grondplan beter te begrijpen, hebben we hieronder zelf de bebouwde zones van perceel F 102 ingekleurd en de ligging van Markt en Mosselstraete toegevoegd (gebaseerd op de Popp-kaart van 1851). Dit levert volgend beeld:
Het woonhuis paalde aan de markt.
Langsheen de rechter buur (perceel 103) was een smalle strook met bijgebouwtjes.
Achteraan, langs de Mosselstraete, was een groter gebouw. Wellicht waren daar de stallingen en koetshuis die bereikbaar waren vanuit de Mosselstraete. Deze stallingen werden in 1849 verbouwd tot 4 aparte kleine huisjes.
De rechthoek ertussenin die hier wit gelaten is en waar het getal 102 in staat, is de binnenkoer.
Volgens het kadaster was het perceel 470 m² groot, de voorkant ongeveer 13,9 m breed, achteraan 13,2 m en bijna 35 m diep.
De oppervlakte die het kadaster vermeldt, klopt niet met de successie-aangifte uit 1820, die zei dat de binnenkoer alleen al 589 m² was.
Waarschijnlijk bevat de successie-aangifte een fout. De meeste mensen waren toen de oppervlaktematen “are” en “m²” nog niet gewoon (ingevoerd rond 1800), en dachten nog steeds in termen van “roe”, “el” en “voet”.
De ligging en andere beschrijvingen uit 1820 kloppen wel met de kadasterplannen.
De Popp-kaart van 1851 toont de situatie van na de verbouwing van de stallingen.
Perceel F 102 is hier in het rood omkringd:
Een eerste foto van de markt dateert uit 1902.
Daarop is alweer de volgende verbouwing te zien, want het huis was dan al verdeeld in twee woningen, al is het bouwkundig uitzicht nog één geheel.
De toenmalige bewoners van het huis waren de families Delecluyse en Dejonckheere, hier aangeduid met de rode pijl.
