Normal bir gündü aslında. Hiç kimseye soru sormamaya eğilimliydik en başından. Kendisinden gelene kadar da bir cevap geleceğini ummuyorduk. Sinirliydi, her zaman öyle olduğunu iddia ettikleri gibi. Pek o kadar korkunç değildi aslında. Beynimizi de yıkamaya çalışmadı, imanımıza sahip çıkmak zorunda kalmadık böylece.

Karşımıza geçti. Cebinden bir sigara çıkardı. Marlboro içiyordu. Sonra fırlattı attı. "yetimlerin hakkından bana ne" dedi. Sonra sanki biz sormuşuz gibi konuşmaya başladı:

"Hepsini öldürmeliyim. Affetmemeliyim hiç birini. Sonra diriltmeliyim. Birbirlerine öldürtmeliyim birbirlerini. Meryem İsa'yı ateşe atmalı. Leyla Mecnun'u 50 adamla aldattıktan sonra kafasını kesmeli kör bıçakla. Şerefli olan vatanını satmalı. İmanlı olan allah'a küfretmeli. Savaşmalılar. Barsaklarında hissetmeliler kılıcımın iki kenarını.. kafataslarını papatya gibi açan gibi mancınık hemen yanımda olmalı. Kargımı boğazlarının içine sokup kafalarının çıkarmalıyım. Korkmalılar. Çok fazla yalvardıklarında sadece bir bacaklarını kesmeliyim. Paçalarından köpeklerim koparmalı ayaklarını. Karşılarına geçip bir Marlboro yakmalıyım."

Pek umursamadık onu, yine de bir kaçımız üç kulfü bir elham okudular. Devam etti sonra:

"Ben kovulduysam onlar girmemeli öyle değil mi?" Çok pis bir kahkaha koyverdi. Bana doğru dönerek "kahve falında çıktım senin biliyorsun" dedi. Sonra geldiği gibi gitti. Sadece boş bir Marlboro kutusu bıraktı yerde.