Jerry, çevresindekilerin cok sevdigi insanlardan biriydi. Keyfi her zaman yerindeydi. Her zaman soyleyecek olumlu birsey bulurdu.Hatta bazen etrafindakileri cildirtirdi bile, "Bu adam, bu halde nasil bu kadar iyimser olabiliyor" diye. Birisi nasil oldugunu sorsa, "Bomba gibiyim" diye yanit verirdi hep..."Bomba gibiyim". Jerry bir dogal motivasyoncuydu. Yaninda çalisanlardan biri, o gun, kotu bir gunundeyse,Jerry yanina kosar, duruma nasil olumlu bakilacagini anlatirdi. Bu tarzi fena halde dusunduruyordu beni. Birgun Jerry'ye gittim, "Anlayamiyorum" dedim. "Nasil oluyor da, her zaman, her kosulda bu kadar olumlu bir insan olabiliyorsun,nasil basariyorsun bunu? "Her sabah kalktigimda kendi kendime,Jerry bugun iki secimin var, Havan ya iyi olacak ya kotu derim.Havamin iyi olmasini secerim. Kotu birsey oldugunda yine iki secimim var. Kurban olmak ya da ders almak. Ben basima gelen kotu seylerden ders almayi secerim. Birisi bana birseyden sikayete geldiginde, yine iki secimim var. "sikayetini kabul etmek ya da ona hayatin olumlu yanlarini gostermek. Ben hayatin olumlu yanini secerim. "Yok yahu" diye protesto ettim."Bu kadar kolay yani" "Evet kolay" dedi Jerry. "Hayat secimlerden ibarettir. Her durumda bir secim vardir.Sen her durumda nasil davranacigini secersin. Sen insanlarin senin tavrindan nasil etkileneceklerini secersin. Yani sen, hayatini nasil yasayacagini secersin. " Jerry'nin sozleri beni oldukca etkiledi. Onu uzun yillar gormedim. Ama, hayatimdaki talihsiz olaylara dovunmek yerine, secim yapmayi tercih ettigimde hep onu hatirladim. Yillar sonra Jerry'nin basina cok tatsiz bir olay geldi. Soygun icin gelen hirsizlar, panige kapilip, Jerry'yi delik desik etmisler...Ameliyati 18 saat surmus, haftalarca yogun bakimda kalmis.Taburcu edildiginde, kursunlarin bazilari hala vucudundaymis. Ben onu olaydan alti ay sonra gordum. "Nasilsin?" diye sordugumda,"bomba gibiyim" dedi. "Bomba gibi..." "Olay sirasinda neler dusundun Jery" dedim. "Yerde yatarken, iki secimim var diye dusundum. Ya yasamayi sececektim ya olumu. Ben yasamayi sectim""Korkmadin mi, suurunu kaybetmedin mi?" "Ambulansla gelen saglik gorevlileri harika insanlardi. Bana hep "iyileseceksin merak etme"dediler. Ama acil servisin koridorlarinda sedyemi hizla surerlerken doktorlarin ve hemsirelerin yuzundeki ifadeyi gorunce ilk defa korktum. Bu gozler bana "Bu adam olmus" diyordu... Birseyler yapmazsam, biraz sonra olu bir adam olacaktim gercekten...""Ne yaptin"diye merakla sordum "Kocaman bir hemsire yanima yaklasti ve herhangi birseye alerjim olup olmadigini sordu. "Evet" diye yanit verdim..."Var..." doktorlar ve hemsireler, merakla sustular.Derin bir nefes alarak kendimi topladim ve bagirdim: " Benim kursunlara alerjim var!" Doktorlar ve hemsireler gulmeye basladilar. Tekrar bagirdim..."Ben yasamayi sectim. Beni bir canli gibi ameliyat edin, otopsi yapar gibi degil..." Jerry, sadece doktorlarin buyuk ustaliklari sayesinde degil, kendi olumlu tavrinin buyuk katkisi ile yasadi. Yasamasi bana iyi bir ders oldu. Hergun, hayatimizi dolu dolu yasamayi secme sansimiz ve hakkimiz oldugunu ondan ogrendim... Ve herseyin kendi secimimize bagli oldugunu...Bu yaziyi okudunuz. Simdi iki seciminiz var
|
