Als Bisschop van Haarlem is mij gevraagd mij uit te spreken over de authenticiteit van de verschijningen van Maria als Vrouwe van alle Volkeren te Amsterdam in de jaren 1945 - 1959. Vele gelovigen en bisschoppen hebben gewezen op de dringendheid om hierin helderheid te verschaffen. Ook ik ben mij ervan bewust dat de ontwikkeling van de devotie gedurende meer dan vijftig jaar hierom vraagt.

Zoals bekend hebben mijn voorganger, Mgr. H. Bomers, en ikzelf in 1996 de publieke verering vrijgegeven. T.a.v. het bovennatuurlijk karakter van de verschijningen en de inhoud van de boodschappen spraken wij geen oordeel uit, maar verklaarden dat "het eenieder vrij staat zich hierover naar eigen geweten een oordeel te vormen". Vanuit een positieve grondhouding m.b.t. de authenticiteit kozen wij ervoor om de verdere ontwikkelingen af te wachten en de geest verder te beproeven (vgl. 1 Tess. 5:19-21).

Inmiddels zijn weer zes jaar verstreken. Ik constateer dat de devotie een plaats verworven heeft in het geloofsleven van miljoenen mensen overal ter wereld en gesteund wordt door vele bisschoppen. Ook worden mij ervaringen gemeld van bekering en verzoening, alsook van genezing en bijzondere bescherming.

In volle erkenning van de verantwoordelijkheid van de H. Stoel heeft primair de lokale bisschop de taak zich in geweten uit te spreken over de authenticiteit van private openbaringen die in zijn diocees plaatsvinden of plaatsgevonden hebben.

Daartoe heb ik nogmaals advies gevraagd aan enkele theologen en psychologen m.b.t. eerdere onderzoeksresultaten en de daarin opgeworpen vragen en objecties. Deze adviezen geven aan dat daarin geen fundamentele theologische of psychologische impedimenten voor de vaststelling van bovennatuurlijke authenticiteit vervat zijn. Ook heb ik t.a.v. de vruchten en verdere ontwikkeling het oordeel gevraagd van een aantal collega-bisschoppen, die in hun diocees een sterke verering kennen van Maria als Moeder en Vrouwe van alle Volkeren. Als ik al deze adviezen, getuigenissen en ontwikkelingen overzie en dit alles in gebed en theologische reflectie overweeg, dan brengt dat mij tot de vaststelling dat in de verschijningen van Amsterdam een bovennatuurlijke oorsprong gegeven is.

Uiteraard blijft de invloed van de menselijke factor bestaan. Ook authentieke beelden en visioenen gaan -in de woorden van Jozef kardinaal Ratzinger, Prefect van de Congregatie van de Geloofsleer- altijd "door het filter van onze zinnen die een vertaalwerk uitvoeren ..." en "... worden beïnvloed door de mogelijkheden en beperkingen van het ontvangend subject." (Cardinal Ratzinger, Theological Commentary In Preparation for the Release of the Third Part of the Secret of Fatima, L'Osservatore Romano, June 28, 2000).

Anders dan de Heilige Schrift is de private openbaring dan ook nooit bindend voor het geweten van de gelovige. Het is te zien als een hulpmiddel om de tekenen van de tijd te verstaan en het evangelie in z'n actualiteit voller te beleven (vgl. Lc. 12:56; Katechismus van de Katholieke Kerk, nr. 67). En de tekenen van onze tijd zijn dramatisch. De devotie tot de Vrouwe van alle Volkeren kan ons, naar mijn oprechte overtuiging, helpen de juiste weg in de dramatiek van onze tijd te vinden, de weg naar een nieuwe bijzondere komst van de Heilige Geest, Die alleen de grote wonden van onze tijd kan helen.

Om de verdere ontwikkeling van de devotie te volgen en tot een verdiept inzicht in de betekenis te komen, heb ik een begeleidingscommissie benoemd. Haar taak zal het zijn om alle initiatieven, ervaringen en getuigenissen te documenteren, ze te beoordelen, en een correcte kerkelijke en theologische voortgang van de devotie te bevorderen

Ik hoop hiermee voldoende informatie en duidelijkheid te hebben gegeven.

Haarlem, 31 mei 2002
Mgr. J. Punt

Vader: Rombertus (Rombert) Peerdeman (1875-17 juni 1934).
Moeder: Helena (Lena) Peerdeman-de Boyer (1979-18 juli 1914)
Zus: Gesina (Gé) Johanna Peerdeman
Zus: Johanna (Jo) Magdalena Groothues Heidkamp-Peerdeman (weduwe)
Zus: Geertruida (Truus) Elisbeth Peerdeman
Broer: Pieter (Piet) Jacobus Peerdeman (gehuwd met Afra Peerdeman-Bos, Pieter stierf op 2 februari 1964, kinderen Heleen van der Heyden-Peerdeman en Jan Peerdeman).

1. Beelden van de Sint Pieter en het Sint Pietersplein te Rome, grafkerk van Sint Petrus, door Christus Jezus zelf benoemd als eerste plaatsvervanger op aarde en zetel van Zijne Heiligheid de Paus.
2. Beelden van het graf van Ida Peerdeman in webcamsimulatie
3. Beelden van de Klaagmuur in Jerusalem, alwaar joden tot op heden de vernietiging van de Tweede Tempel bewenen. Op de plek van de vernielde tempel verrees de schitterende Dom van Sint Omar.
4. Na Rome en Jerusalem volgde Santiago de Compostela als belangrijkste bedevaartsplaats in de Middeleeuwen. Er staan webcams opgesteld in en buiten de grafkerk van de apostel Jacobus.
5. De Santa Sindone, het heilig doek waarin Christus de drie dagen voorafgaande aan zijn verrijzenis was gewikkeld, wordt bewaard in de boven in de Lijkwadekerk van Turijn gebouwde kapel.
6. Drie webcams bij de Mariagrot in Lourdes.
7. De overblijfselen van de Drie Koningen die het kindeke Jezus kwamen aanbidden worden bewaard in de Dom van Keulen

UW MENING!
Maria in de koran
Amsterdam: Ter Staats
Amsterdam: Alle Volkeren
Bisdom Haarlem website
Ida Peerdeman The Messenger
Lady of All Nations

De auteur kan niet aansprakelijk worden gesteld voor de gevolgen van miscalculaties en/of misinterpretaties van de hier verstrekte gegevens, nog aanvaard hij aansprakelijkheid met betrekking tot de werking van genoemde verschijningen etc of enig andere aansprakelijkheid. Bij het plannen van activiteiten op basis van een hier gegeven data en gegevens dient altijd de officiele vertegenwoordiger van de Rooms Kathlieke kerk te worden geraadpleegd om juistheid te verifiëren. Rooms Katholieken dienen zich te houden aan de voorschriften, zoals omschreven in de Rituale Romanum, waarvan het laatste deel op 22 november 1998 te Rome verscheen onder de titel Exorcismis et Supplicationibus Quibusdam.

Isje Johanna (Ida) Peerdeman werd op 13 augustus 1905 te Alkmaar geboren als laatste van vijf kinderen. Ze wordt op dezelfde dag nog door pastoor H.A. Horning gedoopt in de parochiekerk van Sint Laurentiuskerk in Alkmaar. Vader was textielhandelaar. Augustinus Josephus Callier (1903-1928) is bisschop van Haarlem.
zie ook Regionaal archief Alkmaar en Pelgrimage langs Ida's plekken.

1910 Amsterdam Centrum
De familie verhuist naar Amsterdam Centrum. Waar woonde Ida deze kwart eeuw tot de verhuizing van 1935 naar de Uiterwaardenstraat 408-3 in Amsterdam Zuid?

JULI 1914 Amsterdam Centrum
Ida was slechts acht jaar oud toen haar moeder op op zaterdag 18 juli 1914 op slechts 35-jarige leeftijd stierf. Op diezelfde 18de juli 1914 werd de latere KVP-voorman Jo Cals te Roermond geboren. En het was "een glorieuze dag voor de Vereeniging voor Vrouwenkiesrecht" omdat ze tijdens de jaarlijkse Zomervergadering voor het eerst officieel ontvangen werden door het gemeentebestuur van Deventer. Met deze ontvangst "trad de beweging voor vrouwenkiesrecht een nieuwe fase in," zoals Aletta Jacobs het in haar toespraak zei.

Aangezien Ida's vader vaak afwezig was, zorgde haar oudste zuster voornamelijk voor de familie. De familie, niet al te fanatieke katholieken, was niet uitzonderlijk vroom. ´We gingen zondags naar de kerk, en dat was het´, zou Ida later zeggen. Haar eerste communie en later het vormsel ontving Ida in de Amsterdamse Dominicuskerk in de Spuistraat.

OKTOBER 1917 Centrum
Ida was twaalf jaar oud toen, op zaterdag 13 oktober 1917, de dag dat de laatste van de zes verschijningen van Maria in het Portugese Fatima plaats had. Op diezelfde avond zag Ida, nadat ze in de dominicanerkerk in de Amsterdamse Spuistraat heeft gebiecht op straat een wonderschone dame in verblindend licht, gekleed in een lange wit gewaad en sluier. Dit kan alleen maar de Heilige Maagd zijn, dacht Ida.

In die oktobermaand verscheen haar de dame voor de tweede keer. Ze sprak er thuis over, maar niemand nam haar verhaal serieus. Ida laat het maar zo. Na twee jaar ULO-onderwijs gaat ze aan het werk bij de Boldootfabriek aan de Haarlemmerweg. Boldoot zou een aanzienlijk en slecht betaald deel van Ida's leven zou uitmaken. De firma ontstond al in 1789, toen Jacobus Cornelis Boldoot een apotheek op de Nieuwezijdsvoorburgwal begon. Boldoot maakt een op alcohol gebaseerd Keuls water [Eau de Cologne], dat goed tegen migraine en andere kwaaltjes zou zijn. Niet alleen in flesjes, ook met de reuzefles Boldoot, die diende om flesjes van klanten na te vullen, veroverd de apotheker de markt. Boldoot vestigt zich uiteindelijk in een nieuwe fabriek aan de Haarlemmerweg. Waar Ida als jongste kantoorbediende in dienst kwam. Dagelijks kwam ze met de fiets uit Zuid naar de neogotische kantoren van Boldoot. Ze begon er als jongste bediende en was onder ander verantwoordelijk voor de verzending van de albums die men kon bestellen om de serie van 64 bloemenkaarten die werden uitgegeven door de beroemde eau-de-cologne fabriek. Onder elke bloem stond de betekenis die men er vroeger aan hechtte. Zo stond de fuchsia voor "Goede smaak". Ida zou tot 1948 bij Boldoot werkzaam bijven. De laatste twee jaar kwam zij als assisitent tijdschrijver op de fabrieksvloer terecht. Pelgrimage langs Ida's plekken

AUGUSTUS 1921 Centrum
Op 13 augustus 1921, Ida's 16e verjaardag, krijgt zij van pater Teppema o.p. een gebed dat zij tot haar dood elke dag zal bidden:
O leer mij toch de handen vouwen
En ben ik blij of lijd ik pijn.
Leer mij geloven en vertrouwen
En levenslang geduldig zijn.

Leer mijne ziel voor altijd weten,
Wat Gij o God van mij begeert.
Leer mij mijn eigen wil vergeten
Om stil te doen wat Gij mij leert.
Amen.

In deze periode wordt de jonge vrouw voor het eerst in haar leven slachtoffer van diabolische manifestaties: lampen gaan heen en weer in haar huis, deuren openen en sluiten zich vanzelf, wijzers van de klok gaan als waanzinnig geworden ronddraaien en de oven die ze zelden gebruikt begint vanzelf te roken.

De situatie werd dreigend toen Ida zelf slachtoffer werd van duivelse tyrannie. Haar biechtvader, pater J. Frehe O.P. (gestorven 12 feb. 1967), besloot met toestemming van de bisschop van Haarlem, exorcisme op Ida toe te passen.

Het laatste wat de duivel tegen Frehe zei voor hij het lichaam van Ida verliet was: ´Jullie priesters, ik zal klaarkomen met jullie!´. Op weg naar huis raakt pater Frehe ernstig gewond na een val door een ijzeren rooster.

1928
Nieuwe bisschop van Haarlem: Joannes Dominicus Joseph Aengenent (1928-1935)

JUNI 1934 Centrum
Vader Peerdeman, die nooit hertrouwde, stierf op 17 juni 1934.

1935 Uiterwaardenstraat 408-3 Rivierenbuurt
In 1935 verhuizen Ida en haar drie zusters vanuit Amsterdam Centrum naar de Uiterwaardenstraat 408-3 in Amsterdam Rivierenbuurt, waar ze tot begin '80-er jaren zal blijven wonen. Pelgrimage langs Ida's plekken Nieuwe bisschop van Haarlem: Joannes Petrus Huibers (1935-1960).

1940 Uiterwaardenstraat Rivierenbuurt
Vlak voor het uitbreken van de Tweede Wereldoorlog kreeg Ida visioenen over de komende oorlog in Europa. Ze zag de Oder-rivier gevuld met bloed, gevechten in de Betuwe, Mussolini opgehangen aan zijn voeten... ze beschreef Hitler’s Adelaarsnest-bunker in de bergen van Berchtesgaden. Tijdens deze visoenen staarde ze in het oneindige en vertelde langzaam aan de aanwezigen wat ze zag en hoorde.

1941 Haarlemmerweg Staatsliedenbuurt
Ida krijgt bij Boldoot een lichte hartaanval. De snel uit de Staatsliedenbuurt gehaalde dokter verbiedt haar met de fiets naar huis te gaan en besteld een taxi. Ida blijft zes weken ziek thuis.

MAART 1945 Uiterwaardenstraat Rivierenbuurt
Aan de oorlogsvisioenen kwam een abrupt einde op 25 maart 1945, het feest van Maria Boodschap.
Ida: "Mijn zusjes en ik zaten in de kamer rond de potkachel met elkaar te praten.Het was oorlogstijd en het was hongerwinter. Pater Frehe was die dag in de stad en kwam ons even bezoeken. We waren druk aan het praten toen ik plotseling getrokken werd naar de andere kamer en daar ineens een licht zag komen. Ik stond op en moest ernaar toe lopen. De muur verdween voor mijn ogen en alles wat er stond was er niet meer. Het was één zee van licht en een ijle diepte. En uit die diepte zag ik opeens een gedaante naar voren komen, een levende gedaante , een vrouwelijke figuur. Ik zag haar links omhoog van mij staan, gekleed in een lang ,wit gewaad en met een gordel om, echt vrouwelijk. Zij stond met haar armen naar beneden en met de handpalmen naar buiten, naar mij toegekeerd. Terwijl ik keek, kreeg ik zoiets eigenaardigs over mij. Ik dacht: dat moet de Heilige Maagd zijn, dat kan niet anders."
Gedurende veertien jaar verscheen de dame 56 maal om Ida haar boodschappen door te geven.
Ida’s oudste zus noteerde de woorden die Ida herhaalde nadat de Moeder van God deze had uitgesproken. Maria kondigt een nieuw tijdperk aan, waarin vrede tussen de volkeren zou gaan heersen. Bovendien eiste de Heilige Maagd dat de paus het vijfde `Mariadogma' zou afkondigen van Maria als 'medeverlosseres'. Maria verscheen in Amsterdam als belichaming van de vrouwelijke aard van God. Maar het was vooral het speciale gebed dat Ida doorkreeg. Door dit gebed zou Maria de wereld redden: 'Zorg ervoor dat dat verspreid wordt in de wereld onder alle volkeren. Zij hebben allen recht daarop. Ik geef u de verzekering dat de wereld veranderen zal.'

1948
Ida neemt op eigen verzoek ontslag bij Boldoot om onbetaald tot 1974 de zorg voor twee gehandicapte zonen van de familie Brenninckmeijer op zich te nemen.

Zij kan enthousiast herinneringen ophalen aan fijne vakanties in de Tiroolse Dolemieten of in Beieren en Zwitserland.

FEBRUARI 1950
Op 25 februari 1950 schrijft Ida in het poesiealbum van haar nichtje Heleen het gebed dat zij zelf op haar:16e verjaardag van pater Teppema o.p. had gekregen.

MAART 1953
Uiterwaardenstraat Rivierenbuurt
Op 20 maart 1953 zegt de Vrouwe : "Amsterdam heb Ik uitgezocht als de plaats voor de Vrouwe van alle Volkeren. Het is ook de plaats van het Sacrament. Begrijpt dit goed."

MEI 1953
Op 10 mei 1953 spreekt de Vrouwe: "Amsterdam zat het middelpunt worden van de Vrouwe van alle Volkeren. Daar zullen de volkeren door deze Beeltenis "de Vrouwe van alle Volkeren" leren kennen en Haar vragen onder deze titel: "de eenheid te verkrijgen en de eenheid onder de volkeren".
De titel `de Vrouwe van alle Volkeren´ toont het universele aspect van Maria. Op 31 mei 1954 spreekt de verschijning: “Wie of wat ge ook zijt, Ik mag voor u zijn: de Moeder, de Vrouwe van alle Volkeren. Zorgt toch, volkeren, dat zij die in nood zijn - en dan bedoel ik ook geestelijke nood - gebracht worden bij `de Vrouwe´.” Op deze dag voorspelt de verschijning ook dat paus Pius XII het dogma van Maria als medeverlosseres voor zijn dood zal afkondigen en de bisschop toestemming zou geven de kerk te bouwen die de Vrouwe aan Ida liet zien.

JULI 1954
'Ze beschouwde me als een hysterica' liet Ida weten in de documentaire van MokumTV. Ida wordt door een bisschoppelijke commissie aan een aantal tests onderworpen. Ze moet voor psychiatrisch onderzoek zelfs naar Heiloo, waar ze door een inrichtingspsychiater aan een onderzoek wordt onderworpen. Het commitee van de Haarlemse bisschop veroordeeld in juli 1954 de boodschappen van Ida met de mededeling dat de Heilige Maagd Maria ze nooit kan hebben gezegd en verbied iedere vorm van publikatie van de boodschappen alsook de afbeelding.

1955 De veroordeling wordt herhaald in het Analecta van het Bisdom Haarlem.

Tot 1956 vormden de bisdommen Haarlem en Rotterdam, alsmede Zeeland minus Zeeuws-Vlaanderen, samen het bisdom Haarlem. In 1956 werd heel Zeeland aan het bisdom Breda toegevoegd en wordt Rotterdam een zelfstandig bisdom..

MEI 1956
Op 7 mei 1956 laat Mgr. Huibers in een communiqué opnieuw weten dat de verering van de Amsterdamse Mariaverschijning verboden is, er niets buitenaards aan de hand is bij Ida Peerdeman en dat de verspreiding van haar boodschappen verboden is.

MEI 1956
Ida kreeg al eerder van de Verschijning de opdracht dat er een speciaal gebedshuis zal moeten worden gebouwd. Op 31 mei 1956 (Sacramentsdag) heeft Ida haar 52ste verschijning. Maria wijst haar vanuit de woning in de Uiterwaardenstraat 408-3 de plaats aan de Zuidelijke Wandelweg waar de Alle Volkeren-kerk moet komen. De Vrouwe laat Ida een 3d-visioen te zien van het model kerk met drie groene koepels dat ze gebouwd wil hebben in Amsterdam. Ida zelf verklaard in de MokumTV-documentaire: "Ik schrok en zei: maar Vrouwe, dat is toch helemaal geen katholieke kerk?" Ida zou kort daarop nog eens flink schrikken als ze in het bioscoopjournaal beelden ziet van de kerk die de Heilige Maagd haar liet zien. "Maar dan wel met een kruis op de koepel." De beelden toonde de Aya Sofya in Istanbul.

MAART 1957
Op 2 maart 1957 wordt dit communiqué nogmaals geconfirmeerd door bisschop Huibers. Hij slaagt er niet in de devotie te stoppen en vraagt Rome in te grijpen. Op 13 maart 1957 onderschrijft het Heilig Office in Rome de eerdere veroordelingen van de bisschop (prot. N.511/53), getekend door secretaris Joseph Cardinaal Pizzardo, die bisschop Huibers feliciteerd met zijn voorzichtigheid en wijsheid, want, de boodschappen zijn vals en de verspreiding er van is verboden.

1959
In 1959 verbied bisschop Huibers het boek 'Maria en de verschijningen te Amsterdam' van dr Louis Knuvelder, uitgegeven bij Pax in Den Haag.

JUNI 1959
Op 22 juni 1959 veroordeeld het Heilige Office in Rome opnieuw de verschijningen van Ida als 'pseudo' en onderschrijft het verbod op het boek van dr. Knuvelder.

1960
Nieuwe bisschop van Haarlem: Joannes Antonius Eduardus van Dodewaard (1960-1966) volgt in 1960 bisschop Huibers op.

AUGUSTUS 1961
Op 25 augustus 1961 schrijft het Heilig Office (Prot. N. 511/53) dat na serieuze consultatie ze bepalen dat het eerder gegeven oordeel definitef is en de zaak niet opnieuw geopend mag worden. De boodschappen zijn vals en het blijft verboden ze te publiceren.

1962
Het door Ida voorspelde Tweede Vaticaans Concilie (1962-1965) wordt door paul Johannes XXIII geopend.

FEBRUARI 1964
Ida's getrouwde broer Pieter Jacobus Peerdeman overlijd op 2 februari 1964.

1966
Theodorus Henricus Johannes Zwartkruis (1966-1983)
volgt in 1966 bisschop Van Dodewaard op.

FEBRUARI 1967
Op 12 Februari 1967 is het grote nieuws dat 15 politieagenten een inval hebben gedaan in de woning van Rolling Stone Keith Richard te Sussex. Richard en Mick Jagger worden gearresteert wegens het in bezit hebben van een paar gram marijuana. Op diezelfde dag sterft de man die gedurende 50 jaar (van 1917 tot 1967) de geestelijk leidsman en biechtvader van zieneres Ida Peerdeman was geweest: pater J. Frehe O.P. De op 12 februari 1967 overleden Frehe wordt op Sint Barbara begraven.

Ida treed in tot de de oude, uit de kruisvaarderstijd stammende Millicia Jesu-Christi' en legt in 1967 haar jaarlijkse gelofte af..

1970 Uiterwaardenstraat Rivierenbuurt
In 1970 bereikt Ida de pensioengerechtigde leeftijd. Vanaf 1970 is ze werkzaam op het secretariaat in de Diepenbrockstraat 3. Hier zou Ida Peerdeman de laatste jaren van haar leven doorbrengen.

JUNI 1970
Op 26 juni wordt het schilderij van Maria van Alle Volkeren 'voorlopig' geïnstalleerd in de Diepenbrockstraat 3. Tot op heden hangt het er nog, maar na realisatie van de door Maria verlangde kerk, zal het daar blijven.

MEI 1972
Ook onder mgr. Theodorus H.J. Zwartkruis, bisschop van Haarlem van 1966 tot '83 was er weinig begrip voor mej. Peerdeman.
Opnieuw laat het Heilig Office op 24 mei 1972 weten dat Rome de Amsterdamse devotie verbied. Deze brief was ondertekend door kardinaal Seper.

JANUARI 1973
Op 29 januari 1973 herhaalt de Haarlemse bisschop deze veroordeling.

MEI 1974
Op 25 mei 1974 herhaald het Heilig Office opnieuw haar negatief oordeel over de Amsterdamse verschijningen aan Ida Peerdeman.

De bisschop van Haarlem, Mgr Huibers, vertelde aan Ida dat hij blij was dat Maria in zijn bisdom was verschenen. Maar net als zijn opvolgers Mgr. Doodewaard en Mgr. Zwartkruis durfde de bisschoppen de confrontatie met de modernisten niet aan .

Na al die jaren met haar drie zussen te hebben geleefd, komen die de een na de ander te overlijden. Ida krijgt zelf borstkanker, maar liet zich uit angst voor verblijf in het ziekenhuis pas zeer laat opereren. Bovendien heeft ze al sind het begin van de Tweede Wereldoorlog een hartkwaal.

OKTOBER 1977 Diepenbrockstraat Zuid
Op 9 oktober 1977 legt Ida haar eeuwige gelofte af voor de Millicia Jesu-Christi'.

1981
Ida's tweede leidsman, pater Kerssemakers s.s.s., overlijd in 1981. Na een mislukte poging de pater in de tuin van de Diepenbrockstraat te mogen begraven, komt hij eerst op begraafplaats Buitenveldert te liggen, waar zijn graf gesiert wordt met de bronzen afbeelding van Maria van Alle Volkeren. Later volgt er een bijzetting in de Peerdemans-tombe op de Sint Barbara-begraafplaats.

1983
Henricus Joseph Aloysius Bomers CM (1983-1998) volgt in 1983 bisschop Zwartkruis op.

1990 Diepenbrockstraat Zuid
Naast haar woonhuis bevind zich de kapel waar jaarlijks duizenden pelgrims samenkomen om te bidden voor het schilderij met de afbeelding van de ´Amsterdamse Mariaverschijning´. Ze hebben geen weet van de satanische kwellingen waaronder ze haar laatste jaren opnieuw ging lijden: "Op een keer kon de 85 jarige zieneres na een uur lang verschrikkelijk gefluit, geschreeuw en gekrijs van de duivel, van uitputting alleen nog maar huilen".

APRIL 1992 Diepenbrockstraat Zuid
In de nacht van 4 op 5 april 1992 kwam "de duivel met zware, dreunende stappen Ida’s slaapkamer binnen". Zij zag hem niet, want hij stond in het donker, maar zij hoorde hem met zijn indringende, afschuwelijke stem zeggen: “Ik zal ervoor zorgen dat het met jouw en je bisschop niks wordt! En het licht dat je ziet, ben ik en niet de ander [de Vrouwe].”

Daarop antwoordde Ida: “Zij is het wel! De Vrouwe komt altijd in het licht. Maar het vreemde is dat jij altijd alleen maar komt als het donker is en dat je altijd in het donker bent!” Ida bad luid het gebed dat de Vrouwe haar geleerd had. Daarop schreeuwde de duivel: “Ik zal ervoor zorgen dat jij het licht nooit meer ziet!” Bij die woorden wierp hij haar een steentje in het oog, dat vreselijke pijnen veroorzaakte. Toen verdween hij. Het oog werd vuurrood en zwol helemaal dicht. ’s Morgens wasten Jannie, haar trouwe helpster in de laatste jaren, en Ida’s zus Truus het voorzichtig uit met Lourdeswater. Na een dag of tien kon Ida pas weer ongehinderd zien.

BEGIN 1994
P. Peter Klos SSS begint de nieuwe promotie van Maria van Alle Volkeren met de publikatie van het bulletin 'Koningin van de Profeten'.

MAART 1995 Diepenbrockstraat Zuid
De eerste maart 1995, Aswoensdag. Op deze dag begonnen alle vijf telefoons in huis tegelijkertijd te rinkelen. Ook toen Ida de hoorn opnam, bleef het rinkelen doorgaan. "Op die manier probeerde de duivel haar bang te maken en ze kreeg het werkelijk te kwaad en voelde zich niet goed worden".

Een andere keer wierp hij haar van haar bed omhoog en krijste met gemene stem: “Je bent nog niet op Calvarië!”

MAART 1995 Diepenbrockstraat Zuid
Ida haalt opgelucht adem als de paus op 25 maart 1995 bekend wordt dat Josef Marianus (Jos) Punt tot hulpbisschop van de Haarlemse mgr. Boomers is benoemd.
Een bekende van de dominicaner pater Frehe, de in februari 1967 overleden geestelijk leidsman van Ida Peerdeman. Die kwam als priester van de parochiekerk van St. Jozef in Ida's geboorteplaats Almaar ook in het Alkmaarse gezin Punt over de vloer. Naast hulpbisschop wordt Jos Punt ook benoemd tot apostolisch administrator van het Militair Ordinariaat en titulair bisschop van Nasai in Zuid Afrika.

AUGUSTUS 1995 Diepenbrockstraat Zuid
Op 13 augustus 1995 vierde Ida haar 90e verjaardag. Van heinde en ver waren er vrienden gekomen om de jarige voor haar trouwe volharding te danken. Onder de aanwezigen bisschop Hnilica en Sigl met een nieuw schilderij van de Vrouwe, gemaakt door Wilhelm Halewijn.

DECEMBER 1995 Diepenbrockstraat Zuid
Keer op keer terroriseert de satan haar. Soms in de vorm van een "zware hand in haar rug", die haar onverwachts voorover duwd. Zoals in de nacht van 15 december 1995, waarbij Ida zo’n hevige smak maakt dat het bloed van haar gelaat stroomt en de bloeduitstortingen acht weken later nog zichtbaar waren.

JANUARI 1996 Diepenbrockstraat Zuid
Op 1 januari van dat jaar hoorde ze voor het eerst sinds november 1995 weer de stem van de Vrouwe, die aankondigde: “Dit is je laatste jaar. Spoedig zal ik je bij mijn Zoon brengen. Je taak is volbracht. Luister verder naar de stem.”

Ida's taak volbracht? Behalve dan de officiele kerkelijke erkenning van haar verschijningen dan, die, zo had de Vrouwe beloofd, ze nog zou meemaken.

Begin 1996 komt Bisschop Bomers in conflict met de priesterraad in Haarlem. De raad verweet de bisschop van Haarlem dat hij slechts zijn eigen weg bewandelde.

MEI 1996 Diepenbrockstraat Zuid
Bisschop Bomers is persoonlijk getuige als hij in de avond van 28 mei 1996 Ida bezoekt en de 90-jarige Ida onbeweeglijk op de grond aantreft. Niet zomaar uit haar bed gevallen. Door "een sterke hand" was ze "opnieuw met bruut geweld naast haar bed" gekwakt.

Was het zijn voorganger Zwartkruis die "de hele boel om zeep had geholpen", Bomers hakt drie dagen na deze gebeurtenis de knoop door en geeft op 31 mei 1996 een mede door hulpbisschop Punt ondertekende verklaring af waarin de openlijke verering van Ida's Maria in de vorm van Vrouwe van alle Volkeren kerkelijk wordt toegestaan.

Kort voor de dood van Ida plaatst De Kerk de Kroon op Ida's lange leven. Een leven waarin zij zich strikt aan iedere wens van kerkelijke zijde voldeed, maar ook van kerkelijke zijde tegenwerking en vernederingen te verduren kreeg.

Na deze mijlpaal leek het alsof Ida's taak voltooid was. ´

“Nu is het dan toch eindelijk gebeurd. Ik zou het meemaken en ik heb het meegemaakt. Laat Onze Lieve Heer mij nu maar halen!”, sprak Ida toen het nieuws haar werd medegedeeld.

Korte tijd later vertrouwde Ida een bekende toe: “Ik zal niet lang meer leven. Ik ben doodziek. Er is niets meer wat mij nog hier houdt!”

JUNI 1996 Diepenbrockstraat Zuid
Een paar dagen later werd zij ernstig ziek en ontving zij op woensdag 12 juni 1996 het sacrament van de stervende van pater Amadus Korse o.f.m. De pater was diep getroffen door Ida’s bereidheid te sterven.

Twee dagen later drong de huisarts erop aan om de Ida accuut naar het ziekenhuis over te laten brengen. "Voordat de ziekenauto arriveerde, had Ida aan Jannie gevraagd om haar van de slaapkamer naar de benedenverdieping te helpen. Daarbij vielen ze samen van de trap en Peter, de tuinman, droeg de doodzieke Ida de eetkamer in".

VU-ziekenhuis De Boelelaan
Op vrijdag 14 juni 1996 werd ze opgenomen in het VU-ziekenhuis aan De Boelelaan, waar Ida omdat ze dreigde te stikken, nog voor ze een polsbandje met naam en registratienummer omkrijgt, al op een zuurstofapparaat wordt aangesloten.Er mogen niet meer dan twee bezoekers tegelijk bij de patiënt. Slechts een paar mensen kunnen Ida nog bezoeken op de intensive care van het VU-ziekenhuis.
In de vroege morgen van 17 juni 1996 om kwart over vier, de 90-jarige zieneres van de Amsterdamse Mariaverschijning is alleen als ze voorgoed inslaapt.

Na vijftig jaar strikt de kerkelijke aanwijzingen te hebben nageleefd, leefde Ida slechts zeventien dagen met de officiele erkenning. Precies zoals de Vrouwe haar had geprofeteerd.

Mgr. Bomers celebreerde de pontificale uitvaartmis in de kapel aan de Diepenbrockstraat en leidde Ida's bijzetting, bijgestaan door diverse kerkelijke hoogwaardigheidsbekleders. Niet alleen uit Europa, maar ook uit Amerika en Japan kwam men de laatste eer bewijzen aan zieneres Peerdeman.

MokumTV filmde aan het open familiegraf op begraafplaats Sint Barbera een tot dat toe ongekende gebeurtenis: In aanwezigheid van de Haarlemse bisschop werd aan Ida postuum het habijt verleend. Het witte kloosterkleed wordt door pater Paul Sigl, medewerkerker van de Croatische bisschop mgr. Hnilica, vriend van paus Johannes Paulus II, op de doodkist geworpen. Ida's nicht Heleen van der Heyden-Peerdemans (dochter van Ida's enige broer Piet) hield een geëmotioneerde toespraak.

In 1996 werd de eerste stap gezet om kerkelijk te erkennen dat Maria tussen 1945 en 1959 aan Ida Peerdeman was verschenen. Minder dan twee weken smaakte de 90-jarige mej. Peerdeman de voldoening van de een leven lang verwachtte kerkelijke erkenning van haar Mariaverschijning.

1997
Nu de openlijke verering en het door Maria aan Ida gedicteerde gebed zijn goedgekeurd, is de kans dat het uiteindelijk tot een zalig, cq. heiligverklaring van Ida Peerdeman zal komen, aanzienlijk gestegen.

Tijdens de Internationale Conferentie in Amsterdam in 1997 zegt hulpbisschop Punt dat hij 50 jaar geleden als kind door zijn moeder werd opgedragen aan Maria van Alle Volkeren. Punt zorgt er voor dat er in 1997 opnieuw door het Vaticaan een commissie wordt ingesteld om de kwestie te onderzoeken.

SEPTEMBER 1998
De 62-jarige Mgr. Bomers sterft plotseling op zaterdagochtend 12 september 1998 op straat bij het postkantoor aan de Raaks in Haarlem en wordt een week later onder massale belangstelling na zijn uitvaartmis in de kathedrale basiliek Sint Bavo begraven in het bisschopsgraf op het kerkhof van Overveen.

APRIL 2000
Op 12 april 2000 heeft het college van B&W Amsterdam de grondexploitatiebegroting voor het plan met de inmiddels gekraakte Thomaskerk (de Thomas van Aquino-kerk in de Rijnstraat, niet te verwarren met de hervormde Thomaskerk in de Prinses Irenestraat bij het WTC) vastgesteld. Het is de kerk nauw verboden aan de verschijiningen van de Amsterdamse Maria. Het plan omvat de sloop van de Thomaskerk en de bouw van 400 m² winkels, twintig sociale huurwoningen voor ouderen en dertien vrije sectorwoningen.

OKTOBER 2001
Op zaterdag 1 oktober 2001 wordt dr. J.M. Punt door kardinaal Simonis, voorzitter van de Nederlandse bisschoppensynode, geïnstalleerd als dertiende rooms-katholieke bisschop van Haarlem.

JANUARI 2002
Op donderdag 31 januari 2002 heeft de president van de Amsterdamse Arrondissementsrechtbank de krakers van de Thomas van Aquinokerk in het gelijk gesteld en hoeven zij de kerk aan de Rijnstraat niet op korte termijn te verlaten. In zijn vonnis oordeelde de rechter dat het spoedeisende belang dat het stadsdeel aanvoerde, onvoldoende is aangetoond. Het stadsdeel wil de kerk slopen, zodat Stichting Ouderenzorg Rivierenbuurt er 35 seniorenwoningen kan realiseren. De parochiegemeenschap had dit destijds als voorwaarde bij de verkoop gesteld. Het niet nakomen van deze voorwaarde zou het stadsdeel op een claim van ruim 226.000 euro kunnen komen te staan.

JUNI 2001
Op zaterdag 16 juni 2001 hoorden meer dan tweeduizend mensen uit Nederland en België in de Jaap Edenhal pater A.Spauwen S.J. voor het eerst getuigen over de kracht van het gebed. Pater Spauwen had het daadwerkelijk tijdens zijn exorcisme-praktijk ondervonden dat het niet zomaar een gebedje was.

In zijn predikatie hield de prefect van de Pauselijke Congregatie voor de Oosterse Kerken, kardinaal Moessa Daoed, aan de hand van Lumen Gentium een pleidooi voor de titels "Medeverlosseres, Middelarers en Voorspreekster" van Maria: 'Elke keer dat we het Lkichaam en Bloed van Chrsitus ontvangen in de communie, ontvangen we dit van U", aldus de kardinaal in zijn homelie. Sinds twee jaar is de voormalige patriarch van Damascus tot hoofd van het curiedepartement dat verantwoordelijk is voor de katholieken van oosterse riten. Hij werd kort daarop door paus Johannes Paulus II kardinaal gecreëerd. Er zijn ongeveer achttien miljoen katholieken van oosterse riten. Daaronder vallen onder meer de Oekraiens-katholieken, Roemeens-katholieken, de Melkieten, de Maronieten, de katholieke Armeniërs, Kopten, Ethiopiërs en Chaldeeën.