ชื่อวิทยาศาสตร์	Cocos nucifera Linn.
วงศ์	PALMAE
ชื่ออื่น ๆ	ดุง (จันทบุรี) โพล (กาญจนบุรี) คอส่า (แม่ฮ่องสอน) หมากอุ๋น หมากอูน (ทั่วไป)
ลักษณะของพืช	เป็นไม้ยืนต้นสูงถึง 20–30 เมตร ใบออกเรียงซ้อนกัน เป็นกระจุกที่ยอดเป็นใบประกอบรูปขนนก ก้านใบยาว ใบยาวแคบหนา เนื้อเหนียว สีเขียว ใบประกอบย่อยแตกจากแกนใหญ่เป็นคู่จำนวนมาก ดอกออกเป็นช่อระหว่างซอกใบสีเหลืองผลมีรูปร่างทรงกลมหรือกลมรี ผลอ่อนสีเขียว (หรือเหลือง)ค่อย ๆ เปลี่ยนเป็นสีนำตาลแก่ เปลือกนอกเรียบ ชั้นกลางเป็นเส้นใยเนื้อนุ่ม ถัดไปเป็นเนื้อแข็งเรียกว่า กะลา จากนั้นจึงถึงเนื้อนุ่ม สีขาวรสมัน ข้างในมีน้ำใส รสหวาน
ส่วนที่ใช้เป็นยา	น้ำมันมะพร้าว เก็บในช่วงผลแก่ และนำมาเคี่ยวเป็นน้ำมัน
สรรพคุณและวิธีใช้	ใช้รักษาอาการไฟไหม้ น้ำร้อนลวก โดยการนำเอาน้ำมันมะพร้าว 1 ส่วน ใส่ในภาชนะคนพร้อม ๆ กับเติมน้ำปูนใส 1 ส่วน โดยเติมทีละน้อยพร้อมกับคนไปด้วยจนเข้ากันดี แล้วใช้ทาที่แผลบ่อย ๆ
การขยายพันธุ์	ใช้เพาะผลแก่เป็นกล้าไม้จะงอกเมื่อมีอายุ 8–12 เดือน จึงย้ายไปปลูก
สภาพดินฟ้าอากาศ	เตรียมดินโดยขุดหลุมกว้าง ยาว และลึกด้านละ 60 ซม. ตากดินทิ้งไว้ 1–2 สัปดาห์ ใส่ปุ๋ยหมัก หรือปุ๋ยคอกคลุกเคล้าดินรองก้นหลุม จากนั้นจึงย้ายต้นกล้าลงปลูก กลบดินโคนต้นให้แน่น รดน้ำให้ชุ่มทันที ระยะห่างประมาณ 3–4 เมตร
การปลูก	มะพร้าวเป็นไม้ที่ไม่ต้องการเอาใจใส่มากนัก เพียงแต่คอยกำจัดวัชพืชที่รบกวนต้น ในระยะเริ่มโตเท่านั้นจะให้ผลเมื่ออายุ 3 ปีขึ้นไป