Ja de liefde van mijn leven wie is hij, voor wie mij kent is dat niet zo moeilijk die weten dat maar voor hun die mijn site bezoeken zal ik ons verhaal vertellen Ongeveer 2 jaar geleden ( Augustus 1999 ) was ik geestelijk op een heel erg dieptepunt de verhouding met mijn kids liep moeizaam en zowel hun als mijn leven was niet erg best ik was vaak depri al hebben mensen dat om mij heen niet gemerkt en het resultaat was dat ik zeer onaardig tegen mijn kinderen was. De scheiding had veel van me gevergd net als mijn huwelijk dat heel slecht was ( hij had nog al eens losse handjes ) en dat had zijn nawerking toen ik eenmaal met de jongens alleen was. Ik heb heerlijke jongens maar moet heel eerlijk bekennen dat hun leven toen niet erg fijn was een moeder die vaak onnodig mopperde en die heel vaak in zichzelf gekeerd was als ze alleen was Toen kreeg ik de kans om internet op te gaan en ik vond daar mensen die heel vaak hetzelfde voelde en zo kon ik anoniem praten over mijn problemen heerlijk was dat en ik begon op te bloeien ( al zagen mensen die toen om mijn heen waren dat anders ). En op 1 van mijn chatavonden kwam er een meneer op de chat zijn naam was phoenix (m) en omdat ik dacht dat hij een bekende onder een andere naam was ging ik bij hem prive oeps foutje maar hij vond het niet erg en we kletste heel gezellig, hij stelde zich voor als Yves, 25 jaar, single en hij vond het niet erg dat ik ouder was want we waren toch aan het chatten was zijn antwoord Na een uurtje ongeveer leek het ons leuker om persoonlijk te kletsen en hij belde me op. Het eerste wat me opviel was zijn fijne stem en we hingen dan ook een hele tijd aan de foon met elkaar. Er was echter geen sprake van verliefdheid want hij vond mij te oud en ik vond hem te jong dus werden we gewoon vrienden die geregeld met elkaar aan de foon hingen en smsjes uitwisselde, en een afspraak maakte om samen een keer te gaan stappen in zijn woonplaats Een aantal maanden gingen voorbij en een vriend van internet hield een meeting en wilde mij de kans geven meteen mijn verjaardag te vieren, dus zei hij als er iemand is die je nog graag wil uitnodigen dan doe je dat gewoon het is ook jouw feestje. Heel toevallig kwam Phoenix op de box en vroeg ik MB of ik hem mocht uitnodigen wat natuurlijk mocht. MB vroeg het hem en hij antwoordde lijkt me leuk maar ik heb een verhuizing dus ik weet niet of het lukt, waarop MB antwoordde och we zijn toch altijd nog laat wakker op die feestjes dus langskomen kan altijd Op 1 juli 2000 was het feestje en ook mijn beste vriendin was daar, ik kreeg een smsje ben onderweg zit nog 10 km van je vandaan groetjes Phoe. Maar toen hij een half uur later nog niet aangekomen was heb ik hem maar gebeld en bleek dat hij een beetje verkeerd gereden was. Samen met MB heb ik hem toen de goede weg opgeloosd en zei ik ga wel buiten staan midden op de weg weet je precies welke straat je in moet rijden, alleen rij niet te hard want anders lig ik zo onder de auto LOL Ik zag in de verte een auto aankomen en hij zei ik doe nu mijn lampen uit dan weet je of ik het ben, en ja hoor hij was het, hij reed de zijstraat in en ik moet heel eerlijk bekennen dat toen hij eenmaal de auto uitgestapt was het allemaal een beetje vaag werd, het was net of de bliksem insloeg pfff de rillingen liepen over mijn rug en ik kreeg behoorlijke wiebel benen. Ik heb hem begroet met een kus ( al sla je me dood ik kan het met niet meer herrineren ) en kreeg een tasje met een paar kadootjes, 1 diddle ( de eerste van vele ) en een boekje over wicca, en het eerste wat me opviel toen was goh wat attent van hem hij heeft hier over nagedacht Mijn vriendin had allang in de gaten wat er was en we gingen dan ook even samen apart zitten praten, ik vertelde haar wat hij altijd gezegd had en dat ik niet geloofde dat hij zat te wachten op een vrouw van 40 hij was nog zo jong toch, maar ze spoorde me aan praat het hem want hij is anders dan je denkt, nou dat viel me niet mee hoor, iedere keer als hij achter me langs liep liepen de rillingen over mijn rug en stokte mijn adem ik had het flink te pakken Toen trok ik de stoute schoenen aan en toen hij achter me stond in de gang en zijn handen in mijn nek legde draaide ik me om en zei ik geloof dat wij eens even moeten praten, ja zei hij dat denk ik ook, we besloten een eindje te gaan lopen maar kwamen niet ver na 3 stappen draaide hij me om en vroeg wat er nu aan de hand was. Mijn reactie was ik weet niet wat ik met je aan moet, waarop hij zei ow maar ik wel en toen pakte hij me recht op mijn bek zoals ze dat zo mooi kunnen zeggen LOL, ik begon met tegen sputteren ik ben te oud heb kinderen maar al mijn bezwaren veegde hij aan de kant want ook voor hem was het ook kaboem geweest toen hij me zag liefde op het eerste gezicht iets wat ik nooit gedacht had, vanaf dat moment waren we niet bij elkaar weg te slaande hele avond, maar omdat ik met iemand meegereden was kwam het onvermijdelijke afscheid dan ook. Maar ik had geen zin om te gaan wilde bij hem blijven, en weer ging ik met hem praten want ik was nu eenmaal niet het typ om al de eerste avond met iemand mee naar huis te gaan maar iets in mij had nu wel die behoefte ik wilde bij hem zijn, zijn armen om me heen voelen en hem nooit meer loslaten Weer nam ik hem bij de hand en begon het gesprek, mijn taxi wil gaan ……..ow zei hij en wat wil jij ??? ….ja ik weet wat ik wil maar ja wat wil jij, zijn ogen twinkelden en hij zei ik wil niet dat je gaat ik wil dat je bij me blijft, wil verder niks als je de hele nacht vasthouden en met je praten. Dus zei ik mijn taxi welterusten en bleef, ik had toch 3 weken vakantie en mijn kinderen waren bij hun vader ik had alle tijd om hem beter te leren kennen( voor zover dat al mogelijk was want het voelde als of we elkaar al jaren kende alsof we thuis kwamen zeg maar ) Er volgde een aantal heerlijke weken waarin we heel veel gepraat hebben en elkaar door en door leerde kennen en onze liefde voor elkaar groeide elke dag, we waren soulmates, toen de 3 weken om waren was het een drama want ik wilde niet weg, wilde nooit meer weg het was alsof ik een stukje doodging iedere keer als ik bij hem vandaan ging en dus besloten we 2 weken later dat ik nooit meer naar weg zou gaan, ik zwaaide mijn geboortestad vaarwel, en trok bij hem in. Dat is nu bijna 2 jaar geleden we hebben samen al een zoon gehad zijn naam is Benjamin en zijn verhaal staat hier ook te lezen, en ben nu weer zwanger. Nog iedere dag heb ik momenten dat ik me afvraag wat ziet hij in mij, waarom houd hij van me maar eigenlijk iedere dag laat hij weer zien dat hij gewoon heel veel van me houd en dat hij me accepteerd zoals ik ben met al mijn fouten en dat is waarom ik zoveel van hem hou, Hij is mijn kameraad, mijn beste vriend en mijn minnaar. Ik kan met hem lachen, huilen en liefhebben Hieronder wat gedichten die ik voor hem heb geschreven Lieve Yves ik hou van je met heel mijn hart en ziel Je aanraking Je vingers over mijn gezicht Het gevoel wat daar in ligt Dat kan ik niet omschrijven Hoop dat het altijd zo zal blijven Het gevoel dat jij me geeft Het is als of ik nooit heb geleefd Tot op de dag dat ik je zag En wat ik je hier mee zeggen wou Ik hou van jouw Angel Jij Sterren aan de hemel Stralen als jouw ogen Als een melodie Klinkt jou lach Als een warme deken Zijn jou armen Als een zomerbui Is jou liefde Weet dan ook zeker Dat ik van je hou Angel Wat ik niet zeg Je leest mijn ogen Je leest mijn gedachten Vind het soms eng Maar ook weer fijn Je leest mijn lichaam Je leest mijn ziel Je leest Wat ik niet zeg Angel In de ziel verbonden Twee zielen, één gedachten Wat kun je dan verwachten Samen één daar waar je het niet ziet Het samen delen van liefde en verdriet Een gevoel zo verwarrend en fijn Wist niet dat liefde zo kon zijn Een verbintenis tussen man en vrouw Voelen ik hou van jouw Dat is in de ziel gebonden Dat is wat ik heb gevonden Met jouw Angel Samen met onze dochter Halloween 2006 Email: PhoenixenAngel@hotmail.com Websets by Angel