To 2005 υπήρξε πολύ καλή χρονιά. Δύο φωτογραφίες για να θυμόμαστε τις όμορφες στιγμές που ζήσαμε αναζητώντας την βασίλισσα..

Tο 2007 υπήρξε και αυτό μια καλή χρονιά για την μπεκάτσα. Μια μπεκατσοχρονιά. Πολλά πουλιά με μεγάλη ανοχή στη φέρμα, ιδανικά για το ξεκίνημα νεαρών σκύλων.
Μελανό σημείο στη χρονιά αυτή ήταν η χρησιμοποίηση από μερικούς αδίστακτους φονιάδες θα έλεγα κασετοφώνων καθώς και του καρτεριού πρωί και βράδυ.
Άλλο θλιβερό φαινόμενο ήταν η θανάτωση πολλών κυνηγόσκυλων από φόλες που είχαν τοποθετηθεί σε πολλά σημεία στα βουνά μας.
Αυτή η χρονιά πέρασε με νέο όπλο, νέο κουτάβι και νέα άποψη για αυτά που συμβαίνουν γύρω μας.

Tο 2008 υπήρξε μια πολύ καλή χρονιά για την μπεκάτσα. Μια καλή μπεκατσοχρονιά. Πολλά τα πουλιά από νωρίς, αλλά με πολύ περίεργη συμπεριφορά. Υπήρχαν πουλιά που δέχονταν πολύ καλά την φέρμα και άλλα που έφευγαν από πολύ μακρυά (και από 40-50 μέτρα από το σκύλο). Μιλάμε πάντα για φερτά πουλιά. Υπήρχαν πουλιά μέχρι το τέλος της κυνηγετικής περιόδου σε αριθμούς αρκετά ικανοποιητικούς μόνο που τα πιασμένα πουλιά για να τα βρεις έπρεπε να ματώσεις εσύ και το σκυλί σου.

Κρυμμένα σε μέρη δύσβατα πολύ πυκνά από βατιώνες και ασφαλακτούς. Εκεί έμπαιναν μόνο σκυλιά με πάθος και καρδιά για την μπεκάτσα. Λόγω του τοπίου υπερτερούσαν τα σκυλιά με πυκνό τρίχωμα (ντράχτααρ και κούρτσχααρ).

Και αυτή τη χρονιά το φαινόμενο με τις φόλες επαναλήφθηκε με την ίδια συχνότητα αν όχι με μεγαλύτερη. Είναι κρίμα να μην μπορείς να κυνηγήσεις στο μέρος που θέλεις γιατί φοβάσαι μην γυρίσεις χωρίς τον αγαπημένο σου φίλο τον σκύλο. Και να παρατηρήσω ότι τις φόλες δεν τις βάζουν αγρότες για τα χωράφια τους ή τις κότες τους ή τσοπάνηδες για τα πρόβατά τους (που θα είχαν και κάποιο δίκιο για τις ζημιές που κάνουν ορισμένα ανυπάκουα και αγύμναστα κυνηγόσκυλα) αλλά "κυνηγοί" για να διώξουν του υπόλοιπους και να κυνηγήσουν αυτοί με την ησυχία τους. Και να θυμάστε ότι η σιωπή είναι συνενοχή. Αν κάποιος κάτι ξέρει ας το καταγγείλει, έτσι ώστε αυτοί οι λιγούρηδες να μη κρύβονται πίσω από την ανοχή και τον ωχαδελφισμό μας.

Tο 2009 ήταν μια κακή χρονιά για εμάς τους μπεκατσοκυνηγούς. Οι πολλοί νοτιάδες και η ζέστη κράτησαν τα πουλιά πιο βόρεια. Αυτά που μπορέσαμε να βρούμε ήταν καχύποπτα και δύσκολα δέχονταν την φέρμα. Πουλιά για σκυλιά έμπειρα, για πραγματικά μπεκατσόσκυλα. Τα αποτελέσματα αυτή τη χρονιά ήταν γενικά απαγοητευτικά.

Και αυτή τη χρονιά η ίδια μάστιγα. ΦΟΛΕΣ. Φόλες παντού. Ακόμη και δίπλα σε σταματημένα αυτοκίνητα. Το φαινόμενο αυτό χρόνο με το χρόνο παίρνει ανησυχητικές διαστάσεις και εξελίσσεται σε πραγματικό εφιάλτη για όλους εμάς που διατηρούμε και φροντίζουμε τους συντρόφους μας στο κυνήγι. Ας ελπίσουμε αυτοί οι ανεγκέφαλοι να σταματήσουν να σπέρνουν το θάνατο στα βουνά. Αλλά και εμείς οι ίδιοι όταν αντιλαμβανόμαστε κάτι ύποπτο να καταγγέλουμε το γεγονός και να μην γινόμαστε συνένοχοι σε αυτές τις πραγματικά εγκληματικές πράξεις!!!