HAYALLERIMIZ...
|
-SEVGI VE SON SOZ-
Hikaye 1. Dunya Savasi'ndan kalma bir ani....
Savasin en kanli gunlerinden biri.
Asker,en iyi arkadasinin az ileride kanlar içinde yere dustugunu gordu. Insanin basini bir saniye bile siperin uzerinde tutamayacagi ates yagmuru altindaydilar.
Asker tegmene kostu.
- Tegmenim, firlayip arkadasimi alip gelebilir miyim?
- "Delirdin mi?der gibi bakti tegmen.
- Gitmeye deger mi? Arkadasin delik desik olmus.
- Buyuk olasilikla olmustur bile. Kendi hayatini da tehlikeye atma"
Asker israr etti.
Tegmen:
- Peki.. Git o zaman ....
Inanilmasi guc bir mucize. Asker o korkunç ates yagmuru altinda arkadasina ulasti. Onu sirtina aldi kosa kosa dondu. Birlikte siperin içine yuvarlandilar.
Tegmen, kanlar icindeki askeri muayene etti. Sonra onu sipere tasiyan aaskere dondu:
- Sana degmez,hayatini tehlikeye atmana degmez, demistim.
- Bak hakli ciktim. Bu zaten olmus.
- Degdi tegmenim " dedi asker.
- Degdi tegmenim " dedi asker.
- Nasil degdi?" dedi tegmen.
- Bu adam olmus gormuyor musun?
- Gene de degdi komutanim.
- Cunku yanina ulastigimda henuz sagdi.
- Onun son sozlerini duymak dunyaya bedeldi benim icin.
Ve arkadasinin son sozlerini hickirarak tekrarladi tegmene:
"Jim!..Gelecegini biliyordum!.."
demisti arkadasi...
"Gelecegini biliyordum!....."
ANASAYFA
