Κέραμος & Κάλαμος

"Λάλει Κύριε, ο δούλος σου ακούει! " εδέετο ο προφήτης και μετά το λόγο που του έδινε ο ουρανός αναφωνούσε: "Ζει Κύριος ο Θεός!". Αυτός ο Ζων Θεός, ευγενής και τρυφερός ετοιμάζει όχι μόνο το πνεύμα μας, αλλά και την φύση μας για να τον οικειωθεί.

Από την προφητεία έως και την εκπλήρωσή της διατρέχουμε ένα διάνυσμα, μια διαδρομή. Η προφητεία του Ευαγγελισμού σαρκώνεται στα Χριστούγεννα, η των Θεοφανείων στην επιδημία του Παρακλήτου κατά την Πεντηκοστή, η ιερατική της Υπαπαντής διακτινίζεται στην νύχτα της Γεσθημανής και του Γογλοθά και εκείνη της Μεταμορφώσεως απλώνεται στην λαμπρή Ανάσταση.

Κατάληξη των προφητικών καταθέσεων του Υιού του Θεού στην επίγεια Πρώτη Παρουσία Του η ένδοξη Ανάληψή Του και αυλαία των εκπληρωμένεων υποσχέσεών Του προς χάριν μας η προσδοκώμενη Δευτέρα Παρουσία Του.

Αυτός ο Κύριός μας είναι ο τόπος όλων των προρήσεων αλλά και ο τόπος όλων των εκππληρώσεων. Υπάκουος έως θανάτου στον Πατέρα αλλά και πιστός σε όλη Του τη ζωή στο Άγιο Πνεύμα, το Πνεύμα των προφητών.

Στα θεμέλια της μοναχικής ζωής κείτονται η ακτημοσύνη, η παρθενία και η υπακοή που ενωμένες από το Άγιο Πνεύμα δίνουν την προωθητική δύναμη για την ανάληψη του ανθρώπου στην Ουράνιο Βασιλεία. Η ασκητική προφητεία που εκφράζουν αυτές οι τρεις αρετές δεν διαρρηγνύει μόνον τις αλυσίδες του "παλαιού ανθρώπου" επάνω μας, αλλά κατατείνει και εκβάλλει το ανθρώπινο πνεύμα στην κοίτη της λειτουργικής προσευχής.

Εκεί όπου η κένωση της ακτημοσύνης σε εισοδεύει, φτωχό και πένητα του κόσμου, στην Θεία Λειτουργία, εκεί όπου η εκπλήρωση της παρθενίας γεννά τον Λόγο στην βαθεία καρδία, εκεί όπου η υπακοή σε Αυτόν τον Λόγο, Τον εν υμίν, σου αποκαλύπτει την ενότητα του Πατρός μετά του Υιού και του Αγίου Πνεύματος, αλλά και μαζί σου.

Τότε βλέπει η ψυχή την αιώνια ενότητα του προφητικού χαρίσματος με εκείνου των αποστόλων, τους αιώνιους δρόμους που ενώνουν τους μοναχούς με τους ιερείς, την βασιλική πληρότητα στην αιώνια κοινωνία των αρχιερέων με τους μάρτυρες.

Αυτές οι ενώσεις που ενεργούνται από τον Παράκλητο κατά την δύναμη εκάστου, βάλλονται από τον αντίπαλο. Όποιος συγκατατεθεί στον εχθρό διασπά μέσα του την ένωσή του με την αιώνιο ζωή, καταντώντας το επίγειο σκεύος του "κύμβαλον αλαλάζον".

Το "Πανδοχείον" σας δεν είναι ούτε προφητικό ούτε ελεγκτικό. Αγωνίζεται να παραμένει, με πολύ κόπο αλήθεια, ένα "θείο υπονοούμενο" που σας προσκαλεί σε "εμμάρτυρο βίο"