Geschiedenis

De Bolognezer behoort tot de gezelschapshonden en tot de familie van de Bichons. De Bolognezer is genoemd naar Bologna, de Italiaanse stad waaruit hij afkomstig is. Al vanaf de middeleeuwen komen er van deze witte hondjes met krulvachtjes voor op schilderijen. Zij vertonen daarop veel overeenkomsten met de hedendaagse Bolognezer, met deze uitzondering, dat ze vroeger zowel een zwarte als een witte vacht konden hebben. Vroeger kwamen ze voor aan de hoven van de diverse koninkrijken, want ze werden vaak cadeau gedaan. Ze moesten leuk en grappig zijn, een mooi verzorgde vacht hebben en gemakkelijk op de arm te dragen. Een echt sieraad dus.

Karakter

Het karakter van de Bolognezer is zeer aanhankelijk, vriendelijk, rustig, sociaal, trouw en levendig. Het is een echt familiehondje, klein van formaat maar met een groots karakter. Hij houdt van een flinke wandeling, vermaakt zich dan met takjes in de lucht gooien, soms apporteren of spelen met andere honden, maar hij verliest de baas nooit uit het oog. Schiet de wandeling er soms bij in dan wordt hij niet ongedurig. Als hij bij de baas is of in het gezin kan zijn dan is hij in zijn element. Niets ontgaat hem en met zijn mooie donkerbruine oogjes houdt hij alles nauwlettend in de gaten. Hij is ook dol op kinderen, mits deze niet teveel van hem eisen. De Bolognezer is waaks, dat wil zeggen dat hij waarschuwend blaft als iemand het huis binnenkomt, daarna is hij stil. Dus absoluut geen doorblaffer.

Vacht

De vacht van de Bolognezer is spierwit en vuilafstotend. Als pup willen ze nog weleens lemonachtige vlekken hebben aan de oren of op de vacht, maar dit verdwijnt bij het ouder worden. De vacht bestaat uit strengen die aan een kurketrekker doen denken. Hij ziet er dan ook enigszins rommelig uit. Eens in de week goed doorkammen is voldoende. Eventueel losse haren worden er zodoende uit gekamd. Je zult dus van de Bolognezer, mits hij gekamd wordt, geen haren vinden. Dit geeft hem dan ook de benaming: een niet-verharend hondje. Ondanks de spierwitte vacht van de Bolognezer moet een eigenaar hem het hondenleven gunnen dat hij verdient, hem lekker laten rennen en laten genieten van het leven. Wanneer hij droog is, de kam erdoor halen en hij ziet er weer prima uit.

Opvoeding

De opvoeding van de Bolognezer is niet intensief. Hij is intelligent en gemakkelijk af te richten, omdat hij zeer op de baas gericht is. Er zijn hondjes waarmee behendigheidstraining wordt gedaan en flyball. Kortom, een hondje met vele mogelijkheden, een hondje om van te houden.

Rasbeschrijving

q De Bolognezer is een klein, wit hondje, de schofthoogte van de reu bedraagt 27-30 cm, van de teef 25-28 cm.

q Hoofd: matig lang, met een gewelfde schedel. Hij moet een uitgesproken achterhoofdsknobbel en stop hebben. De bovenschedel ziet er breed uit, omdat de oren bij de aanzet rechtop staan. De lippen en snuit zijn bedekt met lang haar, op de neusrug iets korter.

q Ogen: rond, donker, met zwarte oogranden en een levendige uitdrukking.

q Oren: hoog aangezet en rijkelijk behaard. Het oor moet voor de helft naar voren hangen.

q Gebit: schaargebit.

q Lichaam: rechte rug, matig lang, goed ontwikkelde borstkas, goed gewelfde ribben, brede, iets hellende croupe.

q Ledematen: korte en rechte voorbenen, tot aan de voeten bedekt met fijn haar. Zowel de voor- als achterhand is goed gehoekt.

q Voeten: zwarte voetzolen en nagels.

q Staart: wordt gebogen over de rug gedragen en is overvloedig behaard.

q Vacht: lange, dichte, warrige vacht die het gehele lichaam bedekt, op de neusrug korter. De vacht moet rechtopstaand zijn, niet tegen het lichaam aanliggen.

q Kleur: zuiverwit.