Site hosted by Angelfire.com: Build your free website today!

Tesadüflerin Yabancisi

Cocukken gecirdigim bir kaza sonucu ,bircok defa gözlerimden ameliyat olmak zorunda kalmistim ve devamli göz doktoruna kontrole gidiyordum . 

Bu doktor ziyaretleri benim için o dönem hayatimim bir parcasi olmustu.

O donemlerde bir gun yine kontrol olmak icin hastaneye gitmistim ve sirami beklemek uzere , bekleme odasina gectim etrafa soyle bir goz attim , dolu olan odada durdugum yerden bir kac adim otede ik genc delikanli oturuyordu . 

Odada bos yer pek yoktu sadece o iki gencin bir sandalye otesinde bir bos yer vardi pek fazla dusunmeden oraya dogru yoneldim ve oturdum.

Ben avrupada yasayan bir türk bayaniyim ama insanlar bazen turk oldugumu tahmin edemiyorlar daha cok avrupaliya benzetirler, ornegin meslegim geregi hava yollarinda çalisiyorum ve türk yolcularimiza turkce yardimci oldugumda surekli saskin bakislarla karsilasiyorum.

Iki genc kendi aralarinda konusuyorlardi genclik iste kadindan kizdan konusuyorlardi belliki bunlarda benimde turk oldugumun farkinda degildiler ,ister istemez kulak misafiri oldum konustuklarina ,bir arada benden soz ettiler sadece gulumsedim kendi kendime.

Bir sure sonra iki genc kalkti ve bekleme odasindan ciktilar ,sonra aradan iki dakika gecmeden iclerinden en yakisiklisi diyebilecegim geri dondu ve karsimda durdu , turkce 

-afedersiniz birsey sorabilirmiyim? kahve ototmatigi icin bozuk param yok acaba siz bozdurabilirmisiniz
diye sordu ,cikarip cuzdanima baktim cikismadi
-uzgunum
dedim pesindende orda kahve otomatigin yaninda para bozdurucak bir otomatiginde oldugunu hatirlattim o sadece gulumsedi tesekkur ederek yanimdan uzaklasti .

Belliydiki asil amaclari para bozdurmak degil benimle konusmakti ve turk olup olmadigimi ogrenmekti niyetleri , boylece para bozdurma bahanesiyle meraklarini gidermis olmuslardi . Sonra geri donduler yine ayni yerlerine oturdular, oncedende daha fazlaca konusan ve digerinden daha az yakisikli gordugum genc iznimi istiyerek daha onceki konusmalarindan icin ozur dilemek istediklerini belirterek sohbet acti , havadan sudan soz etmeye basladik.

Icerden hemsire sirasi gelen kisilerin ismini okuyarak iceri cagiriyordu buseferki anons onlar icindi ve muayene sirasi onlara gelmisti , musade istiyerek kalktilar iceri girdiler ,onbes dakika sonra ciktilar, bana bakarak selam verdikten sonra odadan ayrildilar .

Sira bana geldi ,doktorla yirmi dakika görüstükten sonra çiktim . 

Cikis kapisinin hemen yanindaki kahve ototmatigin bulundugu bolumde cafe gibi ufak bir oturma yeri vardi.
Baktim halen oradaydilar, beni beklediklerini soyliyerek icicek birseyler teklif ettiler. 

Inanirmisiniz o yasima gelmistim yasim 20 civari olsa gerek daha hic bir erkekle bu sekil bir diyalogum olmamisti , gittigim okul bile kiz okuluydu . Cocukken sokakta mahalle cocuklari haric erkek kiz iliskisi anlaminda ilk kez onlarla konusuyordum , bu cekingenligime ve kizarip bozarmama ragmen yinede nasil konusmusum , halen hayret ediyorum. 

Surekli konusan kisi pek ilgimi cekmemisti digeri az konusuyordu ama daha cok yakisikliydi o gun dokordan tekrar ameliyat olucagimi ogrenmistim birdahaki kontrolum ameliyat olmak uzere hastaneye yatmak olucakti.

Bana sordular ne zaman tekrar kontrole gelicegimi bende bilemedidgimi cunki birdahaki gelisimim, ameliyat icin hastaneye yaticagim oldugunu soyledim .

Ziyaretine gelebilirmiyiz dediler imkansiz dedim ailemin izin vermiyecegini biliyordum . bunlar artik birdaha gorusebilmek icin bir kac oneride daha bulundular, benden devamli olumsuz cevaplar alinca , pes edip konuyu degistirdiler.

Biraz daha sohbet ettikten sonra benim gitmem gerektigini soyliyerek ayaga kalktim ve ordan ayrildik . Birdaha hic goremem dusuncesiyle onlardan uzaklastim aradan bir iki ay gecti bu arada ben ameliyat oldum ve tekrar kotrole gittigimde birde ne goreyim o yakisikli olan genc , orada ve giriste randevu gisesinin onunde arkasi bana donuk gisenin arkasindaki bayanla konusuyor birseyler soruyor arkasina gectim ve bekledim sordugu soruya cevap alamadigi her halinden belliydi. Caresiz ellerini havaya kaldirarak arkasini dondu ve karsisinda beni gorunce dondu kaldi gulumsemeye basladi.belliki sok olmustu sevindigide herhalinden belliydi .

Benim randevu gunumu ogrenmeye calistigini fakat bilgi vermediklerini soyledi. cok sevindigi yuzunden o kadar belliydiki , benimse karmakarisik duygu icinde ne dusunucegimi bilemedigim icin gulumsemekten baska birsey yapamiyordum .

Bu daha ilk tesaduftu bundan sonra olan tesaduflere kimsenin akli ermicek kapasitedeydi ilerliyen zaman icinde ogrendimki amcamlarin mahallesinde oturuyorlarmis yegenlerimin hepsini tek tek taniyormus, ister inanin ister inanmayin halen bu tur gorusmelere yabanci olmam ve cekingenligim ve utangacligim dan dolayi, tum israrina ragmen hic bir zaman gorusmek icin randevu vermedim . hic bir zaman kotrol gunumu soylemedim ve yinede herseye ragmen bu kadar tesaduf bir arada ve pes pese gorulmemistir. Bu tesadufler yaklasik bir bucuk sene kadar boyle devam etti.

Herzaman orda ve baska yerlerde bu gencle rastlasmaya basladik pek cikmazdim eglence yerlerine , yada carsi pazara filan ama o nadir cikmalarimda bile ona rasliyordum akla hayale sigmicak bu tesadufler her defasinda beni sasirtiyordu.

Kac kez cikmayi teklif etti ben cesaret edip kabul edemedim tek gorusmelerimiz ya hastanede oluyordu , o zaman uzun uzun sohbetler ediyorduk yada eglence yerlerinde ama o zaman konusmuyorduk uzaktan bakisiyorduk sadece, inanirmisin o kadar efendi bir cocuktu ki baskasi olsa yilismak icin her firsati degerlendirirdi herhalde , ama bu bir yere oturdugumuzda bile hemen yan sandalyeye degil bir sandalye ote otururdu eli dahi elime degmemisti , derken bir gun yine hastanedeyken bana birden ciddi bir sekilde niyetini acikladi. 

Meger ailesini amcamlara gondermis benimle evlenmeyi cok istedigini ve ailemin bu konuda ne dusunebilicegini ogrenmek icin amcamlardan fikir danismaya gondermis .Bunu duyunca kizdim ona bana sormadan ne diye aileleri karistirdiyor diye .Hatta o gunde dogum gunumdu bana hediye almisti ve o kadar kizmistimki hediyesini kabul etmedim "ister tak ister takma istersen al ve cope at ama yeterki kabul et" diye cok israr etti bende dayanamadim ve hediyeyi aldim elinden,

- tamam, ilerde cop kutusuna atarim
Diye tersledim , beni cok sevdigini soyledi ama ben (halen kiziyorum kendime) kabaca 
-napim ben seni sevmiyorum 
diye cevap verdim ve ordan uzaklastim

Ama kolyeyi atamadim icimden gelmedi kiyamadim nedense hic takmadim , ama hep sakladim halende sakliyorum birde bana ozel bir siir yazmisti onu ve bu kolyeyi hep sakliyorum sakliyacagimda o gunden sonra bir kac kez daha tesaduf uzerine baska yerlerde rasladik ama birdaha hic konusmadik hastanede de gormez oldum.

Arada bir yegenlerimden haberini aliyordum fakat hic goremiyordum.

Aradan yillar gecti ki...gectigimiz ay hic beklemedigim an karsima cikti ve oyle bir durumda karsilastikki gulmemek elde degil . 

Daha oncede bahsettigim gibi hava alaninda yer hostesi olarak calismaktayim calistigim hava alani kucuk olmasi nedeniyle sadece yaz sezonlarinda Turk ucuslarin yogunlastigi donemlerdir bu donemler, Ankara ve Kayseri seferleri olan ucuslara Turk oldugumdan dolayi genelde beni gorevlendirmektedirler.

Tabiri caizse biz insanlar cok cahiliz , hersey icin bazi kurallar vardir fakat bizler isimize gelmeyen kurallara kulak asmamayi tercih edyoruz . Bu kurallar bosuna degil ama bizler bunu anlamiyoruz. Mesela bizim hava alaninda her yolcuya 30 kilo yuk hakki taniniyor 30 kilo oldugu halde bunu bile bile milletimiz fazla yuk goturmek istiyorlar, ustelik el bagaji hakki olarak her kisi basina 5 kilo yuk musade ediliyor bunu dahi suistimal etmeye kalkiyorlar ve gorevli olarak ben yabancilarin arasinda bir turk olarak buna karsi gelincede 

-sen bizdensin gormemezlikten gel idare et

Demeleri beni bezdiriyordu , zaten elimden geldigince yardimci olmaya calsiyorum ama herseyin bir siniri oldugu gibi yardim etmeminde bir siniri var.

Bir gun yine Ankara ucusunda gorev basindayim ve o gune kadar ne kadarda sinirlendiysem de hep sakin davranmisimdir , ama olucak ya iste bes alti yolcu gurubuna yardim ettikten sonra karsima bir bey geldi elinde iki canta olmak uzere beyfendi orda TR hava alaninda bagaj bantini beklememek icin ,iki cantayida yaninda goturmek istedigin soyleyince, bana birseyler oldu sanki sabrim tasti cantanin biri 8 kilo biri 5 kilo , biraz sinirli bir sekilde imkansiz oldugunu soyledim 8 kilolugu iceri almam gerektigini soyledim cevap vermesine müsade etmeden patladim 

-idare et idare et diyrosunuz hangi birinizi idare edeyim

Diye cikistim , neyse fazla itiraz etmemisti halbuki ama olacak ya iste ona denk geldi patlamam derken cantayi banta vermek icin adres bigilerini yazmak icin valiz etiketi istedi ve adres bilgilerin yazmaya koyuldu bu arada yuzune iyice bi bakma firsatim oldu
zaten ilk gordugumde sanki gozum bi yerde isirirmis gibi his vardi icimde fakat daha dikkatli bakinca birden sok oldum. Nabzim iki kat hizlanarak atmaya baslamisti gozume inanamadim , kendimden suphelenmeye basladim derken icimden sorsammi sormasammi diye savas vermeye basladim, sonra dusundumki sormassam icimde kalicak birdaha omur boyu pisman olucaktim .

Tum cesaretimi toplayarak sordum oturdugumuz sehrin goz hastanesini bilip bilmedigini sordum evet biliyorum dedi meger o beni cok once tanimis daha sirada beklerken farketmis beni, gulumsiyerek 

-beni tanmadiniz galiba 

dedi utancimdan kipkirmizi oldum cunki hic beklemiyordum boyle bir raslantiyi aslinda sasirmamam lazimdi cunki tum tanismamiz ve ondan sonraki gorusmelerimiz hep tesadufler uzerine kurulmustu, yuzumde bir tebessumle

-pek yabanci gelmemistiniz fakat hemen cikaramamistim

diye cevap verdim sonra valizini banta alip islemini tamamladiktan sonra siradan ayrildi, ne yazikki giseden ayrilamadim cunki daha uzun bir kuyruk beni bekliyordu yoksa sohbet etmek isterdim onca sene neler oldu neler gitti diye sormak isterdim.

Yanlis anlasilmasin mutlu bir beraberlik icindeyim kesinlikle icinde bulundugun hayati hic bir seye degismem sadece meraktan ,yoksa gercekten hic bi zaman ona asik oldugumu sanmiyorum belkide o zamanlar aski tanimak icin cok icime kapaniktim ve cocuksuydum bilemiyorum ama konusamadik giseden ayrilinca biraz daha oralarda durdu zaman zaman bana bakti ben ona baktim ama sonra ucaga gitmek mecburiyetinde kaldi ve birdaha basimi kaldirdigimda orda yoktu. O an ve her onu hatirladigim zamanlar pismanlik duydugum bir sey vardirki ,ben nasil oyle ukala bir sekilde onun beni sevdigini soylediginde karsilik olarak "napim ben seni sevmiyorum" dememdi cahillik iste sevmemis olsamda seven birine bu sekil bu cumleyi soylemek en aci cumle olmali herhalde Basimdan gecen bu olayi beraber oldugum kisiye anlatmistim bu son raslantiyida anlattim, gizlim saklim yoktur fakat tek sakladigim ve nedenini bilmedigim bir sey var, bana yazdigi siiri ve kolyeyi halen sakladigimi bilmiyor

Hayatta bazen oyle seyler gecerki insanin basindan icerik ne olursa olsun iyi yada kotu onemli yada onemsiz fakat asla unutulmayan seylerdir benim hayatimdada buna benzer olaylardan biri buydu.

 

Gönderen: Anonim