Şişirip yelkenleri, açılma vaktin gelmiştir denize
Bilirsin ki ne fırtınalar, ne deli dalgalar beklemektedir seni
Korkarsın, terkedemezsin limanı, bir koşesine sığınırsın
Kabullenmesende artık aşk bitmiştir,
                    İşte son bu...

İçin hep hüzün doludur, bittiğini bir türlü kabullenemezsin
Kıpırdamadan gözlerinin içine bakıp seviyorum demesini beklersin
O sözler hiç çıkmayacak o dudaklardan bilirsin
Yinede umudun yeşildir,
                    İşte hayal bu...

Gururlusundur, istenmediğin yerde durmazsın
Bir an gelir ki ne olur gitmesen dersin
Bu sözleri nasıl söylediğine kendin bile inanamazsın
Oysa o yüzüne bakıp sadece gülümser,
                    İşte acı bu...

Ondaki sıcaklığı kimsede bulamayacağını düşünürsün
Kimse onun gibi gülemez, onun gibi dokunamaz dersin
Ve kimseyi onun kadar sevemeyeceğini bilirsin
Kahredip başını eğersin önüne.
                    İşte hüzün bu...

Nefes alamaz hale gelirsin, daralır için
Bir kaç dakikalık derin bir uykuya hasretsindir
Bilirsin ki gözlerini kapasan da terketmeyecektir hayali
Atarsın gecenin kollarına kendini,
                    İste huzur bu...

Ondan gelecek bir tek haberi umutsuzca beklersin
Bir de beklemek ölüm gibi gelir insana böyle zamanlarda
Aslında ölüm fikride garip değildir artık sana
Ya geri dönerse diye ölemezsin bile,
                    İşte sabır bu...

Hayat devam ediyordur ama herşey yarımdır, hep bir yanın eksik
Yüreğin eskisi gibi atmayacaktır, başka aşklarsa seni kandırmayacaktır
O başkalarıyla, mutlu bir hayatı yaşıyor olsa da
Yine de sevginden wazgeçemezsin,
                    İste aşk bu...

"Boshwer", "HepaynI", ".MasaL."...
"Hayat ve Ben"... İşte hepsi bu kadar...