Το Ορφανό
1
Ορφάνεψα
απού μιτσής, έν
έχω τζύρην,
μάνα
γιά
μέναν εν
εφάκκισεν
χαρμόσινη
καμπάνα
2
Έχασα
τζαί τους δκυό
γωνιούς, εν έχω
πιόν δικό μου
Τζαί
έμεινα
πεντάρφανος
τζι΄εγιώ
μεσ΄το χωρκό
μου
3
Πάω
σκολείο το
πρω΄ί΄ τζαί
΄ύστερης
δουλεύκω
πάω
τανώ τούς
χωρκανούς,
έμαθα τζαί
φυτεύκω
4
Φκάλλω
ένα
ξεροκόμματο, ο
γέρημος να ζήσω
εν
κρίμα το
σκολείο μου
μεσόστρατα
ν΄αφήσω
5
Λυπούντε
με οι χωρκανοί
τζαί ούλλα τα
ποφόρκα
φυλάουν
τα γιά λλόου
μου, βάλλουν τα
ούλλα χώρκα
6
Τζαί
άμαν εν
Ανάσταση, γιά
μπεί ο Νέο
γρόνος
Ερκουνται
τζαί διούν μου
τα, να μου περνά
ο πόνος
7
Ευκαριστώ
τούς χωρκανούς,
μα ο πόνος εν
ιφκένει
σκέφτουμαι
πάντα τούς
γωνιούς,
τζείνους που εν
πεθαμένοι
8
Αν
είχα τζαί τούς
δκυό γωνιούς,
τη μάνα τζαί
τον τζύρη
ολόγρονα
νάχω χαρά, να
κάμνω
πανα΄ί΄ρι
9
Σγιάν
την αγάπη του
γωνιού,
πούποτες εν
ιβρήσκεις
τζαί
άμα χάσεις τούς
γωνιούς
πεντάρφανος
μηνίσκεις
10
Όσα
τζαί να σου
δώσουσιν, εν
έχουσιν αξίαν
Μα
παρακάλε οι
γωνιοί, νάχουν
πάντα υγείαν
Μάμας
