sejarah

Site hosted by Angelfire.com: Build your free website today!

Belitan Sejarah

Pergerakan menuntut pembebasan di kalangan orang Melayu Islam di Patani bertambah di tengah-tengah tentangan terhadap dasar kerajaan mahu mengasimilasi mereka dalam budaya Buddha/Siam. Gerakan penentangan itu mulanya dipimpin oleh golongan istana. Ia kemudian beralih kepada golongan pemimpin agama yang menjadi tulang belakang politik pemisahan di Patani dalam tahun-tahun 1970-an. Sejarahnya dapat disusur kembali kepada sekitar 200 tahun lalu sejak kerajaan Siam menjajah kerajaan Patani, yang kini terdiri daripada empat wilayah di selatan Thailand. Kebangkitan semangat kebangsaan Melayu Islam di selatan Thailand dapat dibahagikan kepada empat zaman.

PERLUASAN KUASA KERAJAAN SIAM (1785-1867)

1785: Di bawah pemerintahan Rama I, Siam menakluki Patani. Kedah ditawan semula Kelantan dan Terengganu menjadi wilayah pinggiran (tributary states).
1789-1791: Pemberontakan di Patani. Patani dipecahkan kepada tujuh wilayah: Patani, Saiburi (Teluban), Nongchik, Yaring, Yala, Rahman dan Rangae.
1832: Rahman (dekat sempadan Thailand-Perak), mengisytiharkan menjadi republik. Wilayah lain, kecuali Yaring, ikut memberontak, tetapi dipatahkan.
1838: Pemerintah Nongchik, Yala, Rahman dan Rangae bekerjasama dengan pemberontak Kedah.
1839: Kedah dipecahkan kepada empat kawasan: Kedah, Kabangpasu, Perlis dan Satun. Pemecahan Pattani dan Kedah melemahkan kedua-dua negeri itu.

PENTADBIRAN BIROKRATIK SIAM (1868-1931)

Integrasi secara paksa bermula.
1897: Siam dan Britain menandatangani satu persetujuan secara rahsia. Bangkok berjanji tidak akan memberi keistimewaan kepada sebarang kuasa asing tanpa persetujuan Britain; Britain pula menyokong kekuasaan Siam ke atas negeri-negeri Melayu.
1901: Tujuh wilayah Melayu di selatan disatukan, berpusat di Pattani. Bangkok campur tangan dalam pemilihan raja di wilayah selatan. Tengku Abdul Kadir, Raja Patani, ketuai bantahan dan usaha mendapatkan simpati Britain.
1902: Tengku Abdul Kadir ditangkap.
1906: Tujuh wilayah di selatan disusun semula menjadi empat wilayah: Patani, Yala, Saiburi (Teluban) dan Narathiwat.
1909: Britain mendesak Siam menandatangani Perjanjian Anglo-Siam. Hasilnya, kuasa Siam ke atas Kedah, Kelantan, Terengganu dan Perlis diserahkan kepada Britain. Sebagai gantinya, Britain mengiktiraf kedaulatan Siam ke atas negeri Melayu di utara Malaya.
1922: Petani di wilayah Patani bersatu menentang kerajaan Siam.
1932: Siam menjadi negara raja berperlembagaan. Setiap wilayah di selatan dianggap hanya sebuah daerah Thailand dan diletakkan di bawah penyeliaan Kementerian Dalam Negeri di Bangkok.

SIAM DI BAWAH SISTEM RAJA BERPERLEMBAGAAN (1932-1948)
Siam mengasimilasi orang Melayu (menyerap orang Melayu dalam budaya Buddha Siam) melalui dasar mengajar sejarah dan bahasa Siam di sekolah.
1938: pemerintahan tentera pimpinan Phibul Songkhram memaksa asimilasi:

Bahasa dan budaya Melayu ditindas;
Hukum perkahwinan dan faraid diketepikan;
Pakaian Melayu diharamkan, pakaian Barat diwajibkan;
Penduduk Melayu dipaksa mempunyai nama Siam;
Mengunyah sirih diharamkan.

1941: Perang Dunia Kedua bermula. Jepun menakluki Semenanjung Tanah Melayu dan menyerahkan pentadbiran Kedah, Perlis, Kelantan dan Terengganu kepada Siam sebagai membalas sokongan Siam kepada Jepun.
1944: Orang Melayu, di bawah pimpinan Tengku Abdul Yala Nasir, anggota parlimen bagi Narathiwat, menghantar bantahan kepada Perdana Menteri. Bantahan tidak diendahkan.
Lepas Perang, 1945: Harapan orang Melayu agar Britain dan pasukan Bersekutu menghukum Siam kerana menyokong pakatan Axis, punah. Britain tidak mengilhak (annex) Pattani, Narathiwat, Yala dan Satun.
1947: Haji Sulong, Presiden Majlis Ugama Islam, menuntut agar wilayah selatan diberi kuasa autonomi. Permintaan ditolak.
Hujung 1947: Rampasan kuasa tentera berlaku di Siam. Phibul Songkhram kembali berkuasa. Pemimpin Melayu mengirim petisyen kepada kerajaan Britain di London supaya tidak mengiktiraf kerajaan Phibul dan membantu membebaskan wilayah Melayu. Britain mengiktiraf pemerintahan tentera di Siam. Rayuan tidak dilayan.
1948: Orang Melayu meningkatkan bantahan. Haji Sulong ditangkap. Pemberontakan berlaku di beberapa kawasan di Patani, Yala dan Narathiwat pada Februari, April dan Julai. Sekitar 2,000 hingga 6,000 orang Melayu lari ke Malaya.

KEBANGKITAN PERTUBUHAN PEMISAH MELAYU (1949 -- KINI)
Pertubuhan pemisah Melayu sejak selepas Perang Dunia Kedua:

Gabungan Melayu Patani Raya dibentuk oleh rakyat Patani yang tinggal di Malaya. Presidennya ialah Tengku Mahmud Mahyuddin. Matlamat: Menggabungkan Pattani Raya dengan Semenanjung Tanah Melayu.
Pergerakan Rakyat Patani (PPM) di Patani, pimpinan Haji Sulong, seorang ulama terkemuka. Matlamat: Mendapatkan taraf pemerintahan sendiri (autonomi) bagi Patani, yang terdiri daripada empat wilayah Melayu di selatan. Kedua-dua badan itu lenyap selepas kematian pemimpin masing-masing dalam tahun 1953 dan 1954.
Barisan Nasional Pembebasan Patani (BNPP) dibentuk pada 1959 oleh Tengku Abdul Jalal -- gabungan kerabat diraja dan pemimpin agama. Sesetengah anggota BNPP menyuarakan hasrat mengembalikan kesultanan Pattani. Pemikiran agama mereka dianggap kuno.
Barisan Revolusi Nasional (BRN) dibentuk pada 1963. Ia dibentuk oleh Ustaz Abdul Karim Hassan, yang menyanjung Presiden Sukarno dari Indonesia. BRN bergerak dari segi politik dan menyusupi 'pondok' iaitu madrasah bentuk lama. Pemikirannya berasaskan sosialisme Islam.
Pertubuhan Persatuan Pembebasan Patani (Pulo) dibentuk pada 1968. Kobira Kotanila ataupun terkanal sebagai Bapa Kabir Abdulrahman dan beliau adalah sebagai pengasas Pertubuhan Persatuan Pembibasan Patani dan Secretary General.Selain daripada gerakan politik, PULO juga melakukan gerakan gerila.Pada awal 1970-an ramai pelajar Patani di seberang laut, terutamanya Timur Tengah, menjadi anggota PULO.PULO telah di akui rasmi oleh beberapa buah negara di timur tengah sebagai satu pertubuhan yang mewakili raayat Patani.

*****************************************************