waait

 

 

Buiten waait de wind de bomen kaal

terwijl de zon mijn kale huid kil raakt,

vraag ik me ondertussen zinloos af

waarom de vogels zo star zingen

 

Binnen waaien hersens door elkaar

terwijl de zon er niet meer schijnt

schut ik gedachten uit mijn haar

stel mezelf de vraag

hoe het met haar is

en kamt ze nu haar haren

In een ander teder licht

 

Kus mijn eigen lichaam teder

en vertel tegen mezelf

dat ik haar zo af en toe

nog steeds een beetje mis