-=-=-=-=-=- De kronieken van Flip de Egel ~ Prelude ~ Het ontzielde lichaam van deze egel lag te vergaan op een plaats waar je hem zou verwachten. In een struik aan een weg, midden in een woongebied. Dit verhaal vertelt de historie van het leven van Flip. Flip de Egel. ~ Hoofdstuk 1 - Hij zag het licht ~ In een warme zomernacht klonk een schreeuw door de duisternis, die niet overigens zo duister was de duisternis in de winter. Dit was geen gewone schreeuw, nee, het was een schreeuw van een dolgelukkige egel, vermengd met pijn. Geen gewone pijn, nee, barenspijn, dat was het. De vrouwenegel lag in haar hutje. Het was dus een thuisbevalling. Al enige uren lag zij daar met vereende krachten te proberen om een nieuw jong egeltje ter wereld te zetten. En dat was niet makkelijk. Hoewel een baby egel nog geen harde stekels heeft blijft het toch een pittig karwei om zo'n kleine donder er uit te persen. Om 10 uur 's avonds was het begonnen. Hij was een wedstrijd egelen aan het kijken op de televisie, en zij zat in een luie stoel een kruiswoordpuzzel op te lossen. Ze had hier veel plezier in, anders deed ze het ook niet. Afijn, opeens kreeg ze een vreemd gevoel in haar buik. En haar binnenste zei tegen haar: ,,Ik kom er aan.’’ Later bleek dit de egel te zijn die er een aantal uren later uit kwam gezet. Ze schreeuwde ,,Ja!’’ waarop haar man reageerde: ,,Heb je weer een antwoord gevonden schat?’’ ,,Neej,’’ zei ze, ,,Ik moet nu bevallen!’’ De man schrok en zette snel de TV uit. (Hieruit blijkt dus dat dit een fictief verhaal is, want in het echt zou de man gewoon de wedstrijd afkijken.) Nadat hij de TV dus had uitgezet, liep hij naar haar toe en tilde haar op. En de op dat moment nog ongeboren baby dus eveneens. Die twee tilde hij de trap op naar de slaapkamer. Daar aangekomen legde hij ze voorzichtig op het bed. De toekomstige vader keek door het raam naar de extreem felle maan. Daar zag hij het licht. De maan scheen dus! ~ Hoofdstuk 2 - De baby komt ter wereld ~ Nadat de man het gordijn dicht had gedaan om het maanlicht buiten te houden, liep hij naar de ouderwetse telefoon en belde de gynaecoloog. Deze beloofde meteen te zullen komen. Later bleek dat hij nog rustig een uurtje thuis bij zijn eigen vrouw had kunnen blijven zitten, maar ach, we kunnen niet in de toekomst kijken zullen we maar zeggen. Nadat de gynaecoloog aangekomen was bleef hij een uur beneden zitten om koffie te drinken en de egelwedstrijd af te zien. Zij favoriete ploeg won! Toen liep hij op zijn gemak naar boven, keek naar de ontsluiting van de vrouw en merkte zeer terecht op: ,,Volgens mij komt ie eraan!’’ En warempel, hij had het nog niet gezegd of het hoofdje kwam tevoorschijn. Gelukkig, de baby lag dus niet in de stuitligging, dacht de vader tevreden. Toen liep hij naar beneden en ging daar de samenvatting van de egelwedstrijd bekijken. De vrouw schreeuwde haar schreeuw en toen was het zover: de baby was ter wereld gekomen. Aangezien de vader beneden zat gaf de gynaecoloog de baby maar een naam. Flip zou het jonge telgje heten, genoemd naar de ster van de favoriete club van de gynaecoloog. Flip was dus geboren op een normale, allerdaagse manier. Niet dat de moeder iedere dag een egel op de wereld zette, maar ik bedoel dat er iedere dag wel een egel op deze manier geboren wordt, de hele aarde in oogschouw genomen. De gynaecoloog vertrok en de kersverse vader liep naar boven en kroop naast zijn vrouw en zoon in bed. Hij deed het licht uit en viel in slaap. Morgen moest er immers weer gewerkt worden in de speldenfabriek. ~ Hoofdstuk 3 - De eerste week ~ De eerste ochtend van de jongeheer Flip was een mooie ochtend. Hij was eerder wakker geworden dan zijn ouders, en was zo zachtjes als hij kon uit het bed geslopen. Hij was de trap afgeklauterd, en had het huis verkend. De keuken was erg interessant geweest. Vooral de inhoud van de grote kast. Daarbinnen was het erg koel, dus noemde Flip hem: de koelkast. En zo heet het heden ten dage nog. Toen keek hij door het raam naar buiten. Daar zag hij de opkomende zon. Wat een imposant vergezicht gaf dat. Over de weilanden keek hij naar de horizon, waar de prachtige oranje bal zich naar boven verplaatste. Flip dacht: ,,Wat een mooie zonsopgang.’’ Na dit verbluffende schouwspel van Moeder Natuur maakte Flip een ontbijtje voor zijn ouders. Toen hij het naar zijn ouders op bed bracht, zeiden vader en moeder tegen elkaar: ,,Dit is wel een heel bijzonder kind. Dat wordt later nog iemand, let maar op!’’ * Natuurlijk wordt hij iemand. Is er ooit iemand geboren die nooit iemand geworden is? * De hele week vertoefde Flip in en om zijn geboortehuis. Maar al gauw begon hij zich te vervelen. En van verveling ontwikkelde hij een beetje een baldadig gedrag. Hij begon dingen te slopen, hij begon tegen zijn ouders te schelden... Hij was aangekomen in zijn pubertijd. Aangezien egels minder lang leven dan mensen, ligt het geheel voor de hand dat de puberteit ook eerder begint. ~ Hoofdstuk 4 - De puberteit ~ Na de eerste week was Flip dus beland in zijn puberteit. Wel, dit was niet zijn beste tijd, dus ik ben hier kort over. Deze tijd... ging ook voorbij. ~ Hoofdstuk 5 - De post-puberteit ~ Deze tijd beslaat dus eigenlijk de rest van zijn leven. Want alle tijd na de puberteit hoort bij deze post-puberteit. Dus tot aan zijn dood zou hij in deze fase blijven steken. Wie niet? Flip de Egel was in de loop der tijd opgegroeid tot een jonge man met een schoon, stekelig uiterlijk. En hij wist het andere geslacht geregeld te prikkelen. Dit is trouwens een veel voorkomend fenomeen onder de egels. Gezien zijn baldadige verleden (zie de vorige hoofdstukken), werd Flip door zijn ouders naar het leger gestuurd. ,,Daar zullen ze je wel het een en ander leren, zoon.’’ hadden ze gezegd. Dus was Flip de volgende dag vertrokken om een leger op te richten. Want die bestond kennelijk nog niet. Na enkele weken rondgezworven te hebben had hij een leger verzameld van wel 23 egels, inclusief hemzelf. Ze noemden zich het K.E.L.: het Koninklijke Egelse Leger. Als taak hadden ze om de burgers te behoeden voor vijandelijke legers, en ze te beschermen tegen terrorisme. De vijandelijke legers waren geen probleem, want het K.E.L. was tot nu toe nog het enige leger. Ook van terrorisme had men geen last. Dus liep het leger maar wat rond in de woonwijken van hun dorp. ~ Hoofdstuk 6 - De Laatste Dag ~ Maar toen kwam er een eind aan het gelukzalige leven van Flip de Egel. Hij stak de klinkerstraat over, maar halverwege werd hij getroffen. Getroffen door een band. Als het een band op zich was geweest, dan had Flip het waarschijnlijk wel kunnen navertellen. Maar helaas zat de rest van de auto er nog aan vast. Vandaar dus dat ik het verhaal navertel. Half verpletterd kroop Flip verder naar de kant van de weg. Hij bleef uitgeput liggen. En daar stierf hij eenzaam. Zijn ontzielde lichaam bleef er liggen totdat het zou vergaan. Flip was een held... Maar waarom? Dat is mij nooit verteld. Written by: Sandert, ©2004 After-Edit: [AoW]-Tsja Een open deur is als een open hart, je kunt erin, maar doe de deur dicht, anders wordt het koud.