"อสุรกาย" ในภาษาคน หมายถึง ผีชนิดหนึ่งมองไม่เห็นตัว เที่ยวหลอกเที่ยวหลอนไม่กล้าแสดงตัว เพราะมีความขลาด ส่วนอสุรกายในภาษาธรรมนั้น หมายถึง ตัวความขลาดในจิตใจของมนุษย์นั่นเอง ไม่ต้องรอต่อตายแล้ว จึงจะไปเกิดเป็นอสุรกาย เมื่อใดมีความขี้ขลาด เมื่อนั้นเป็นอสุรกายทันที ขี้ขลาดอย่างไม่ควรจะขี้ขลาด ขี้ขลาดเกินไป กลัวกระทั่ง จิ้งจกตุ๊กแกกิ้งกือไส้เดือน เหล่านี้เรียกว่า ขี้ขลาดเกินไปจนอยู่ในสภาพอสุรกาย ... 

            
     "เจ้าของเรือ"        "น้ำชาล้นถ้วย"

ก่อนกำเนิดสวนโมกข์ (๒๔๔๙-๒๔๗๔)
ตามรอยพระอรหันต์ (๒๔๗๕-๒๔๘๔)
ประกาศธรรมทุกทิศ (๒๔๘๕-๒๕๐๔)
ประยุกต์ธรรมนำยุคสมัย (๒๕๐๕-๒๕๒๔)
ธรรมะเพื่อสังคมและโลก(๒๕๒๕-๒๕๓๔)
สวนโมกข์วันนี้
สวนโมกข์ในอนาคต

เมื่อทรงพระชนม์อยู่ ได้ตรัสว่า การเห็นกายของพระองค์ แต่ไม่เห็นธรรม นั้นไม่ชื่อว่า เห็นพระองค์; บัดนี้เราจะเห็นอัฐิธาตุ รูปวาด รูปหล่อของพระองค์ ว่าเป็นพระองค์ได้อย่างไร รีบเห็นธรรมกันเสียเถิด!  (๙๕)

คนแขวนพระเครื่อง คือคนไม่ถือพระพุทธศาสนา เพราะถือสีลพตปรามาส หวังพึ่งของขลังของศักดิ์สิทธิ์ ไม่พึ่งตัวเอง ไม่เชื่อกรรม หรือกฏอิทัปปัจจยตา ตามหลักพระพุทธศาสนา   (๙๖)