Site hosted by Angelfire.com: Build your free website today!

THa SPiRiT oFf AnNa ©OnTiNuEz!!!!!!

ErRuG jAmMoR DaT AnNa iZ GeZtOpT Op hTtP://WwW.LaStWaR.Be (http://www.lastwar.be/archive_2003-m06.html#standard-890)

MaAr hIeRo aL HaAr pOzTjEz!!!



Fantasie
Vreemdgaan
Seksuele Voorlichting
geslachtsroom (iK KaN DiE NiEt vInDeN! jAmMoR!)
Mannen en Winkelen
One Night Stand
Vragen

Fantasie
Voorproefje
Foto
Lastwar


Fantasie
"Fantaseer jij wel eens over anderen, als je het met jezelf doet?", vroeg ik gisteren aan mijn vriendje.
"Neuh", antwoorde hij, "eigenlijk nooit". Ik keek hem ongeloofwaardig aan. Ik geloofde er helemaal niets van, maar vroeg desondanks niet verder.
"Jij wel dan?" vroeg T. aan mij? En dat was uiteraard wat ik wilde horen. Want ik moest iets met hem bespreken. Een lange stilte van mijn kant volgde op zijn vraag. "Nou Anna, vertel eens!" zei hij plagend.
"Nou, ik fantaseer eigenlijk ook niet zo vaak over anderen hoor. Althans, niet over mensen die ik ken."
Een lange stilte volgde. T. bleef me aankijken, en wachtte geduldig op wat ik nog zou gaan zeggen.
"Ik fantaseer de laatste tijd eigenlijk meer over meisjes", zei ik daarna. En het gesprek verliep tot nu toe zoals ik het zou willen.

Afgelopen week zat ik namelijk met vriendin L. in een café. L. is er sinds een paar maanden achtergekomen dat ze biseksueel is, en zodoende hadden we het over zoenen met meisjes. L. had nu al met drie meisjes gezoend, en vertelde mij in geuren en kleuren hoe fijn en speciaal dat wel niet was. En hoewel ik altijd al eens met een meisje heb willen zoenen, werd dat gevoel die avond alleen nog maar versterkt. Die nacht erop droomde ik dat ik naakt met een meisje in bed lag. We zoenden passievol, en ik streelde haar over haar hele lichaam. En sinds die nacht fantaseerde ik alleen nog maar vaker over meisjes.

Een paar dagen later belde ik L. weer op. Volgens L. was het allemaal heel normaal, en hoefde dit niet te betekenen dat ik nu ook biseksueel was. Dat kon ik zelf ook nog wel verzinnen. Ik mag dan wel over meisjes fantaseren, maar ik blijf hetero. "Misschien moet je het er gewoon eens met je vriend over hebben", zei L. Misschien vind hij het helemaal niet erg als je een keer met een meisje zoent. Echt vreemdgaan is het namelijk niet", zei L. "Je valt immers alleen maar op jongens." Persoonlijk zie ik het toch een beetje als vreemdgaan, maar ik besloot het advies van L. op te volgen, en het gewoon met T. te bespreken.

"Dus je fantaseert eigenlijk vaak over meisjes", zei T. "Een meisje dat je kent?"
"Nee eigenlijk niemand in het bijzonder", zei ik. "Ik ben gewoon alleen ontzettend nieuwsgierig naar hoe dat nou is, zoenen met een meisje." Een lange stilte volgde weer. "Zou je er moeite mee hebben als ik een keer met een meisje zou zoenen?", zei ik. "Ik ben gewoon heel benieuwd naar hoe dat is, en aangezien ik het tussen ons voorlopig nog niet uit zie gaan vraag ik het maar gewoon."
"Ja, maar dan wil ik ook met haar zoenen", zei T.
"Hallo zeg, waar slaat dat nou weer op? Wil je dan zo graag met een ander meisje zoenen? zei ik.
"Nee", zei T, "maar ik wil gewoon weten hoe het meisje zoent waar jij dan mee zoent."
"Ja maar, voor jou is het dan vreemdgaan, voor mij niet. Ik val niet op meisjes."
T. lachtte. Ik voelde me boos om zijn antwoord, maar zei niets. Ik wist dat als ik nu verder ging het gesprek minder leuk zou worden. Voor het moment legde ik me er maar bij neer. Voorlopig blijft het dus een fantasie, en misschien ooit wel de werkelijkheid.



Vreemdgaan
Ik wist niet dat sommige dingen uit het verleden je nog zo'n verdriet kunnen doen. Tot gisteren dan. Toen leek het alsof het verschrikkelijke verhaal van ruim een half jaar geleden zich nogmaals herhaalde, maar dan in mijn hoofd.

Ik was bij hem thuis toen ik erachter kwam. Zijn ouders waren op vakantie, en T. en ik woonden een weekje samen in zijn huis. Het was geweldig! We hadden bijna drie maanden, en alles leek perfect. Als in een droom eigenlijk. We waren ontzettend verliefd, eigenlijk meer dan verliefd. En voor het eerst bij een jongen wist ik ook honderd procent zeker dat hij ook helemaal voor mij ging. Bij vorige vriendjes had ik daar nog wel eens over getwijfeld. Hij kookte die week veel voor mij, terwijl hij het eigenlijk helemaal niet zo goed kon. Maar dat vond ik dan weer lief aan hem. Ik stond er bij te kijken, en dan kwam hij achter me staan. Zijn handen gleden dan over mijn borsten, over mijn rug, en voelden in mijn slipje. En opgewonden dat ik daar van werd! "Moet je niet verder gaan met koken?", vroeg ik bezorgd. En dan haalde T. de pan van het vuur, en kleedde me verder uit."

Donderdags zou ik 's ochtends alleen thuis zijn. Hij zou zijn computer voor mij aan laten, zodat ik een beetje kon internetten en emailen. Op zijn bureaublad zag ik een brief. Aan E., zijn ex-vriendinnetje. De brief was ruim een maand gedateerd na de dag dat wij iets kregen. Er stonden vreemde dingen in, en ik vertrouwde het opeens allemaal niet meer. Vanaf dat moment ging het eigenlijk heel snel. Ik opende zijn Outlook Express en las alle mailtjes die E. hem had gestuurd sinds wij iets hadden. T. was nog twee keer met haar vreemdgegaan. Dat was de conclusie. Huilend belde ik vriendinnen op, maar eigenlijk konden die ook niet zo veel voor mij doen, behalve luisteren.
T. kwam thuis. Hij ontkende niets. Hij huilde alleen maar. Het was de grootste fout uit zijn leven. Hij had het niet verteld omdat hij wist dat ik het dan uit zou maken. Hij hield van mij, niet van E.
E. hield nog wel van hem. Ik huilde en ik schreeuwde. Ik duwde hem weg en ging naar huis.

Was dit nou die perfecte relatie? Waarom moest dit mij overkomen, en uitgerekend met die jongen waarop ik zo vreselijk verliefd was? Waarom ging hij in de eerste maand dat wij iets hadden twee keer vreemd? Waarom ging hij nog naar haar toe toen hij iets met mij had? Was het lekker? Was ze beter in bed als ik? Ik zat met honderd vragen. Op alle kreeg ik antwoord. Ik wilde niet meer met T. zoenen, ik wilde alleen maar praten. Het hielp wel, want ik besloot het niet uit te maken, en tot op de dag van vandaag gaat het eigenlijk goed met ons.

Gisteren kwamen al die vragen opeens weer naar boven. T. en ik zaten in ons favoriete kroegje toen E. opeens binnenkwam met een vriendin. Ik herkende haar gelijk van de foto. Alhoewel ze een tafeltje verderop ging zitten zag ik dat ze continu onze richting op keek. T. hield pakte mijn hand vast. "Ze doet me echt niks meer Anna. Je bent van mij alleen. Ik hou van je, alleen van jou." T. keek niet naar E., maar E. probeerde wel met T. te flirten. Ik voelde me opeens weer verschrikkelijk rot, en ongemakkelijk bovendien. "Ik ga even naar buiten", zei ik. "Zal ik met je mee?". We zaten buiten en ik zei niets. Alle herinneringen van een half jaar terug kwamen weer boven. Maar bovenal de vragen. De vragen waar ik wel antwoord op heb gekregen, maar die ik misschien wel nooit zal begrijpen. Het zullen vragen blijven... Ik zal het nooit kunnen begrijpen.


 

Seksuele voorlichting
Op de Nederlandse televisie is sinds een paar weken een nieuw programma te zien, Neuken doe je zo. Doel is om de jeugd voor te lichten over seks. Ik heb er nu al een paar keer naar gekeken, maar ik vind het honderd keer niks, en bovendien licht het niet voor. Een vrouw verkleed als meesteres, gehuld in een latexpakje, legt uit hoe je een condoom om doet, hoe je een beflapje gebruikt en hoe je een jongen moet pijpen. Vervolgens is er nog een panel, die praat over het onderwerp van die week, en er zit cabaret in. Althans, het moet cabaret voorstellen. Ikzelf vind het niet echt een voorlichtingsprogramma. Er wordt niet diep ingegaan op dingen, en bovendien erger ik me ook aan het banale taalgebruik. Continu wordt er gesproken over neuken, lul en kut. Ik vraag me af of er ouders zijn die hier hun kinderen naar laten kijken, bij wijze van seksuele voorlichting.

Nee, doe mij dan maar de traditionele wijze. Gewoon je moeder die uitlegt hoe kindjes gemaakt worden, die verteld dat je rond je 12e ongesteld kunt gaan worden, en die tegen je zegt dat je altijd voorbehoedsmiddelen moet gebruiken als je met iemand naar bed gaat. Rond mijn negende jaar ging mijn moeder regelmatig, voordat ik ging slapen, uitleggen hoe alles in elkaar stak. Dat deed ze dan met behulp van een boek genaamd: Seks enzo. Ik vond het vreselijk beschamend. Ik was wel nieuwsgierig naar die dingen, maar om het daar met mijn moeder over te hebben, nou nee. Vaak schoot ik in de lach, als er weer eens een 'bloot' plaatje voorbij kwam, en eigenlijk vond ik die hele voorlichting maar niks. Mijn moeder noemde me preuts. Zelfs als ik met mijn ouders naar een film keek, en twee mensen belandden in bed, wist ik me totaal geen houding te geven, en liep ik weg.

Liever bladerde ik zelf door dat boek, Seks enzo. En later las ik bladen zoals de Fancy en de Yes, waarin seks altijd uitvoerig aan de orde kwam. Als ik de Fancy in de bus kreeg, was het eerste wat ik las de rubriek: vrijen en jij. Het artikel 'zoenen in 10 stappen' scheurde ik onmiddelijk uit, en las het zo vaak, dat ik op alles voorbereid was als het werkelijk eens zou gaan gebeuren.

Nu ik bijna twintig ben denk ik graag aan die tijd terug. De tijd dat ik alles voor de eerste keer mocht beleven. Mijn eerste zoen, de eerste keer dat ik aan het geslacht van een jongen voelde, de eerste keer dat ik seks had. Bij al die eerste keren was ik bang dat het fout zou gaan, dat ik het fout zou doen. Bij al die eerste keren dacht ik terug aan de voorlichtingsrubrieken in de meidenbladen, om te bedenken hoe het ook alweer moest. Nu weet ik dat alles vanzelf gaat. Ze overkomen je, en je ontdekt zelf hoe dingen moeten, wat lekker is, en wat de ander lekker vind. Op deze leeftijd is het geen heikel onderwerp meer, je praat er open over met je vriend, je spreekt erover met vriendinnen. En dat is fijn. Je hebt dan misschien al wel ervaring, maar je kunt altijd nog bijleren!



Mannen en winkelen
Mannen en winkelen. Het gaat vast samen, maar toch ken ik geen enkele man die graag winkelt. Mijn vriend heeft er een hekel aan, en ook ex-vriendjes vonden winkelen maar een nutteloze aangelegenheid. En dat terwijl ik er zo van hou.
Neemt niet weg natuurlijk dat ik nooit met mijn vriendje ga winkelen. Deze week had ik een nieuwe broek nodig, en hij een nieuwe garderobe (komt natuurlijk omdat ie zo weinig gaat winkelen). Het verschil werd me meteen duidelijk. Terwijl ik alle winkels van de stad in en uitga om zoveel mogelijk broeken te passen, en vervolgens pas mijn keuze te maken, hoeft hij maar éen winkel in, en koopt daar zowel een broek als een sweater en twee t-shirts. En vervolgens is hij uitgewinkeld. Ik niet.

De H&M is helemaal een ramp voor hem. Het kost me veel moeite om hem daar mee naar binnen te sleuren. En als we dan binnen zijn loopt ie de hele tijd achter m'n kont aan. Ik voel me net Moeder Gans. Hij snapt niet dat ik op zo'n manier niet lekker leuke truitjes en topjes kan bekijken.
Maar de paskamer vind hij minder erg, terwijl ik tot de conclusie ben gekomen dat je maar beter geen sexy topjes en zomerjurkjes kan passen in zijn bijzijn. "Mag ik eens kijken hoe het staat?" Hij gluurt naar binnen en ik zie zijn ogen fonkelen. "Mmmm, dat staat je echt heel mooi An".
Ik geloof er niks van. Volgens mij kijkt hij gewoon door m'n truitje heen. Hij kleed me uit met zijn ogen.
Maar door zijn blik voel ik me gewild, en dat vleid me. Misschien toch wel een pluspuntje, aan winkelen met mannen.



One Night Stand
Gisteren werd ik gebeld door een van mijn vriendinnen. Of ze alsjeblieft zo snel mogelijk langs kon komen. Aan haar stem kon ik horen dat ze lichtelijk overstuur was, en hoewel ik eigenlijk naar school moest zei ik dat het wel kon. En een half uur later stond ze daar voor mijn deur. Ze keek niet echt vrolijk, en ik gaf haar een dikke knuffel. Onder het genot van een kop thee kwam het hoge woord eruit. Ze had een one night stand gehad. In het café had ze een leuke jongen ontmoet. Zo leuk dat ze met hem naar huis was gegaan, en daar was het gebeurd. Aanvankelijk was ze heel euforisch over de wilde en spontane vrijpartij, maar toen de jongen in kwestie de volgende dag niets meer van haar wilde weten bekroop haar het schuldgevoel.

En ik herken het. Een paar jaar geleden ben ik ook wel eens na het stappen met een jongen in bed beland. Totaal ongepland. We zoenden, we streelden elkaar, en toen gebeurde het. Ik liet het allemaal maar over mij heenkomen. Ik keek hoe hij het condoom over zijn lul deed. Ik keek hoe hij bij me naar binnenkwam, en daarna kon ik alleen nog maar genieten. Maar een dat later kwam het schuldgevoel, meteen toen ik wakker werd. Ik herinner me het nog precies. Ik deed mijn ogen open, en wist meteen weer wat er gebeurd was. In éen klap was ik best wel in paniek. Daar lag ik dan, naast een wildvreemde jongen die ik amper kende. En we hadden seks gehad, twee keer. Ik had alles goedgevonden. Maar nu had ik spijt. Ik wilde dat ik het kon terugdraaien. Ik wilde geen seks met de jongen die nu naast me lag. Ik was niet verliefd, kon dat ook niet worden, en nu hij daar zo lag, met zijn ogen dicht vond ik hem maar een engerd. Nadat hij ook wakker was, ben ik snel naar huis gegaan. En die dagen erna kon ik alleen maar denken hoe erg spijt ik er wel niet van had.

Ik hoorde het verhaal van mijn vriendin aan, en zei haar dat ze er maar niet te veel aan moest denken. Zie het als een ervaring. Je bent er nu immers achter dat one night stands niets voor jou zijn. En zo zie ik het zelf nu ook. Ik heb veel liever seks met een jongen op wie ik verliefd ben, waar ik van houd, en bij wie ik me vertrouwd voelt. Seks met liefde is zoveel fijner.
Maar toch sta ik nu wel minder sceptisch tegenover one night stands, dan toen het me een paar jaar geleden overkwam. Ik kan me nu wel indenken dat het heel fijn kan zijn. Ongecompliceerde seks. Misschien overkomt het me nog wel eens.


 

Vragen
Op een éen of andere manier weet ik het altijd te presteren om aan mijn vriendjes vragen te stellen waarvan ik het antwoord eigenlijk bij voorbaat niet wil horen. Dit heeft bij mij in het verleden al tot vele teleurstellingen geleid. De reden dat ik zo'n vraag dan toch stel is pure nieuwsgierigheid, of misschien eigenlijk wel het zoeken naar een bevestiging voor onze liefde voor elkaar.
Zo vroeg ik ooit eens aan een vriendje of hij dacht dat we over tien jaar nog bij elkaar zouden zijn. Dat had ik nooit moeten vragen bleek achteraf, want het antwoord bleek éen grote teleurstelling. Het ging supergoed tussen ons, en het was eigenlijk altijd leuk, maar hij dacht niet dat we over 10 jaar nog samen zouden zijn. Daarvoor waren we volgens hem te verschillend. Ik was zestien en misschien een beetje naief, maar ik zag ons over tien jaar echt nog wel samen.

Het stomme is dat ik er niet van geleerd heb. Ik weet dat ik sommige vragen niet moet stellen, maar toch doe ik het. Bij het vriendje wat daarna kwam deed ik het ook. Ik vroeg bijvoorbeeld of hij wel eens de behoefte had gehad om met een ander meisje te zoenen. Hij was eerlijk, en hij zei dat hij die behoefte wel eens had gehad. De rest van de avond was ik verdrietig en dacht ik dat hij onze relatie niet meer zag zitten.

Ook gisterenavond kreeg ik zo'n soort teleurstelling te verwerken. Ik vroeg aan mijn vriend of hij in onze relatie wel eens getwijfeld had tussen mij en een ander meisje. Na die vraag was het even stil, voor mij een teken dat er nu een antwoord kwam wat ik liever niet wilde horen. En inderdaad, hij had wel eens een meisje ontmoet waarover hij had getwijfeld of zij misschien leuker was dan ik. Het ergste was nog wel dat ik het meisje in kwestie kende, en dat zij supermooi is. Alle jongens vallen als een blok voor haar, al kennen ze haar niet zo goed.
In éen slag voelde ik me verschrikkelijk rot en onzeker. Ik voelde me op een éen of andere manier niet gewild. Ook mijn vriend vond het niet leuk. Sinds hij een keer is vreemdgegaan en daar niet eerlijk over geweest is hadden we besloten altijd eerlijk tegen elkaar te zijn. En nu is hij een keer eerlijk en dan pakt het nog verkeerd uit.

Ik baal van mezelf dat ik dit soort vragen stel. En ik baal er nog meer van dat ik me zo uit het veld kan laten slaan door een antwoord waarop ik niet hoopte. Wat wil ik horen? Nee Anna, ik heb nog nooit getwijfeld? Nee Anna, ik denk dat we over tien jaar nog samen zijn? En natuurlijk heb ik ook wel eens getwijfeld. Het gebeurt regelmatig dat ik een jongen ontmoet en dat ik me afvraag of het met hem leuker zou zijn dan met mijn huidige vriend. Ik heb ook wel eens de behoefte gehad om met een ander te zoenen (niet gedaan, maar toch). Wat is dan de reden dat ik dit soort vragen toch steeds stel? Ben ik op zoek naar een bevestiging? Ben ik onzeker over mezelf? Of doen meisjes dit gewoon? Ik weet het niet, ik weet alleen dat ik het niet meer moet doen.


Fantasie

http://www.lastwar.be/images/valentina.jpg


Voorproefje
We hadden afgesproken in het café, T. en ik. Vrienden van ons zouden ook komen die avond. Persoonlijk vond ik dat laatste wat minder, want ik had T. al een week niet meer gezien.
T. was er al toen ik aankwam. Hij omhelsde me alsof hij me een jaar niet meer gezien had, gaf me een lieve kus op mijn mond, en fluisterde in mijn oor dat hij me gemist had. Daarna trok ik mijn jas uit en sloot ik me bij de groep aan. Maar ik was liever met T. alleen. Ik wilde hem zoenen, strelen, ik wilde alles! Alsof T. mijn gedachte kon lezen vroeg hij of ik eventjes met hem naar buiten ging, om frisse lucht te scheppen.

Eenmaal buiten nam hij me mee naar een steegje. Hij zoende me intens, en streelde me over mijn ruggetje, over mijn billen, en mijn borsten. Ik hunkerde naar meer. T. stond dicht tegen me aan, en ik voelde zijn stijve lul hard tegen me aan gedrukt. Voorzichtig leidde ik zijn hand naar mijn natte kutje. Daarna knoopte ik zijn broek los, en deed mijn panty een stukje omlaag. Ik was vreselijk bang om betrapt te worden, maar van de andere kant kon het me niks schelen. Ik wilde seks, hier en nu! Ik brandde van verlangen.
En daar stond ik dan in dat steegje, met mijn rok omhoog en mijn panty omlaag. Ik pakte zijn billen, en beval hem om me stevig te nemen. Het duurde dan ook niet lang voordat hij kwam.
Beschamend trok ik daarna mijn rokje weer omlaag. T. keek me ontdeugend aan. "Vanavond meer Anna! Dit was slechts een voorproefje!"


Foto
Ik had nooit kunnen bedenken dat dit zou gaan gebeuren, en dat dit ooit nog zou gaan gebeuren. Ik had nooit kunnen bedenken dat de aanwezigheid van een digitale camera zoveel erotiek en spanning zou kunnen uitlokken.

Het was warm gisteren op het balkon. Ik had de parasol geinstalleerd zodat er ook wat schaduw aanwezig zou zijn. Samen met mijn vriend T., een vriend van hem en mijn beste vriendin dronken we bier en wijn, net zolang totdat iedereen lichtelijk aangeschoten was. En toen kwam de camera tevoorschijn. Van iedereen werden er leuke en zomerse foto's gemaakt. Mijn vriendin en ik wilden echter ook samen op de foto, we wilden een soort fotoserie van ons tweeen. En dus omhelsen de we elkaar, en keken we extra zwoel in de camera. Mijn vriend maakte foto's, en zijn vriend gaf ons daarop aanwijzingen. Voor een extra zomerse foto trokken we beiden ons truitje uit, en stonden we, allebei in onze zwarte beha, met onze ruggen tegen elkaar aan. Uitdagend keken we in de camera, alsof we dit allebei al honderd keer hadden gedaan. Daarna draaiden we om, verstrengelde ik mijn benen om die van haar, plaatste ik mijn hoofd op haar schouder en lieten ons fotograferen. Ik voelde enige spanning tussen ons tweeen, en ik was vreselijk opgewonden. Mijn vriend en zijn vriend klaarblijkelijk ook, want ze wilden beiden dat we verder gingen.

En dus legden we voorzichtig onze tongen tegen elkaar aan. Ik wilde haar echt zoenen, maar deed het niet omdat ik wist dat mijn vriend het er niet mee eens was als ik met een meisje zou zoenen. Maar hij vroeg zelf of ik verder wilde gaan, en dus kuste ik haar. Het was mijn eerste zoen met een meisje. Mijn hart klopte in mijn keel, en ik voelde hoe liefelijk haar tong naar de mijne zocht. Zo lief, zo teder zo zacht. Ik streelde haar huid, en vergat de hele wereld om me heen. Ik vond het ook nog eens extra spannend omdat mijn vriend en zijn vriend toekeek en foto's maakte.

Hoe het precies gebeurde weet ik niet meer, maar een half uur later lagen we met zijn tweeen in bed. Naakt, en zonder deken. Ik was nog altijd vreselijk opgewonden, maar ik vond het tegelijkertijd doodeng. Ik zoende haar nek, en likte voorzichtig haar harde tepels. Zij wreef zachtjes langs mijn dijbenen, en over mijn gevoelige plekje. Het voelde geweldig, zo lief en vooral zo teder. T. en zijn vriend maakten wederom foto's van ons liefdesspel.
De rest van de avond leefde ik in een roes, kon ik nergens anders meer aan denken. Ik hield van iedereen, voelde meer liefde voor mijn vriend dan ooit, die een van mijn seksuele fantasieen in vervulling liet gaan, en bekeek later die avond de foto's. Mijn erotische ervaring vereeuwigd.


Lastwar
Ik vind het zelf heel erg jammer, maar ik heb vandaag besloten te stoppen met loggen bij Lastwar. Vanaf het begin van de site schreef ik met veel plezier stukjes, het was altijd leuk om de reacties te lezen, en de meesten reageerden altijd heel leuk, op een paar mensen na, en die paar mensen hebben het eigenlijk voor mij verpest. Ik wilde niets liever dan anoniem blijven op deze site, omdat je toch wel wat blootgeeft over jezelf, maar veel mensen kwamen er via via toch achter, en vonden het schijnbaar leuk om daar geintjes mee uit te halen. Erg kinderachtig en jammer. Toch zal ik iedere dag blijven terugkomen op deze site, om de leuke, spannende en ontroerende verhalen van de lieve meiden van Lastwar te lezen! Jullie blijven van me horen. Liefs, xxx Anna



MeT DaNk aAn GoOgLe!!!