Adressen

Wat is geweest

Een mooie en boeiende lezing door Chris van der Lingen. In het begin even aftasten wat de aquarianen hiermee aan moesten, maar na even wennen kwamen toch de nodige vragen naar voren.

De pauze werd gecombineerd met een kijkje bij de grote aquaria die in de zomer zijn geplaatst en waarin reeds vissen rondzwemmen.

Na de pauze ging Chris nog even verder met zijn lezing en die werd gretig gevolgd.
Kijk voor de foto's op http://www.dendrobatesworld.com/

Hierdoor kwam het onderwerp over het kweken van voedseldieren die voor kikker- en aquariumliefhebbers heel interessant zouden zijn, niet meer aan de orde. Rob Otten, die de avonden coordineerd, liet weten dat we dit tegoed houden.

Jan van der Poel

DENDROBATES AURATUS

Deze prachtige gifgroene dieren met zwarte tekening komen ook voor in Costa Rica. Dit zijn voor de beginnende pijlgifkikkerhouder uitstekende dieren om de nodige ervaring mee op te doen. Van deze soort zijn een aantal kleurvarianten bekend.
In Costa Rica komt aan de westkust de donkergroene vorm voor. Aan de oostkust leeft de lichtgroene variëteit. De beiden soorten zijn door het Andesgebergte van elkaar gescheiden.
In Panama komen meerdere kleuren voor. Buiten de groene vorm, vind je hier ook een blauwe vorm, een chocoladebruine/groene vorm en een geheel zwarte kikker met hier en daar een heel klein groen stipje. In hun natuurlijke biotoop zijn ze vaak paarsgewijs te vinden rond grote plankwortelbomen. Zij scharrelen daar door de bladlaag, op zoek naar voedsel. Tussen de bladeren of in kleine holtes zetten de vrouwtjes hun eieren af.
De man bevochtigt en transporteert de larven naar het water. Hiermee houdt zijn verzorging op. In een terrarium kun je de larven gemakkelijk kunstmatig grootbrengen. Ook zijn zij niet kannibalistisch en kunnen dus bij elkaar in kleine aquaria worden ondergebracht.
De verdere opkweek tot volwassen kikker levert eveneens geen problemen op. Al met al dus een prima 'beginners springer'.


Bron: Danio Rerio Delft,  door Willem Neeleman

WERF EEN LID!!

Wijs beginnende aquarianen en
"oude rotten" op het belang van
het aquariumhouden in
verenigingsverband.

Wijs op het gratis abonnement
van "HET AQUARIUM"

Poecilia velifera (Hoogvinkarper)

Land van herkomst: Mexico, hier wordt de vis aan de kust gevonden, soms tot in zee toe. De hoogvinkarper leeft dus zowel in zoet als in zout water.
Houdbaarheid in het aquarium: Een meesterlijke vis.
Lengte: Zowel het mannetje als het vrouwtje kunnen 11,5 cm worden.

Deze karper is het vlaggenschip in het aquarium te noemen. De rugvin kan wel zo'n 6 cm hoog worden. Als er een paar mannen aan het stoeien zijn, dan is de schoonheid bijna niet te beschrijven. De basiskleur is goudachtig met daarin geelgroen, terwijl er ook een aantal variëteiten van een mooie kleur grijs in is verwerkt. Dit alles is doorspekt met een groot aantal zilverwitte parels.
We moeten de hoogvinkarper wel in een groot aquarium houden, daar hij anders niet tot zijn recht komt. In dit aquarium moeten we een hogere temperatuur handhaven, omdat ze nogal warmte minnend zijn. Een temperatuur van 22 tot 27° C is normaal. Aan het water mag men wat zout toevoegen, maar dat moet zeezout zijn. Twee tot drie eetlepels zeezout zal hem alleen maar goed doen. De vis bewoont het gehele aquarium. Het is een gemakkelijke vis in de verzorging. Hij en zij zijn alles eters en tot hun voer hoort een geforceerd blaadje sla. Wanneer we mooie kleuren willen zien, moeten we gehoor geven aan hun voedselwens. We moeten er rekening mee houden dat de Poecilia niet van sterke waterwisseling houdt. Het mooiste is drie mannetjes en twee vrouwtjes te houden, omdat tijdens het pronken de vinnen het meest tot hun recht komen. Wanneer er tussen de mannetjes teveel gevochten wordt, moeten we de vechtersbaas uit het aquarium verwijderen. Dit komt niet altijd voor maar het moet gebeuren.
We moeten dit wel doen, want als de vinnen beschadigd worden, helen ze slecht. Zij verlangen een goed aangeplant aquarium, waarin zij zich kunnen verschuilen. Toch moet het aquarium hier en daar een plekje kale bodem vertonen, want dan kunnen we zien hoe graag zij op dit plekje vertoeven om hier en daar voor ons niet zichtbare dingen van de bodem te pikken.
De vis is ei-levend barend d.w.z. dat de eieren van het vrouwtje in het lichaam van het vrouwtje worden ontwikkeld en de jongen als vis worden geboren.

Willen we een deel in leven houden, dan zullen we er voor moeten zorgen dat er wat grotere drijfbladeren aanwezig zijn, daar anders de jongen door andere vissen opgegeten worden. Er zijn toch al niet zoveel jongen, want de hoogvinkarper is niet erg productief.
Om de geboorte vlot te laten verlopen, moeten we de temperatuur ook een graadje opvoeren, waarbij de samenstelling van het water in de kweekbak niet te veel mag verschillen van die van het water in de huiskamerbak. Nog beter is het om water uit het huiskameraquarium te nemen voor de kweekbak. Het mooiste is nu om de school jongen te splitsen en ze op te laten groeien in kleinere schoolverbanden. Wanneer deze schooltjes niet groter zijn dan 10 of 15 stuks, is de groei voorspoediger. De ouders hoeven niet bij de jongen te blijven, integendeel, het is beter deze te verwijderen.
Wanneer we het geslachtsonderscheid waar kunnen nemen, dan moeten we ook mannetjes en vrouwtjes uit elkaar doen, daar dit de groei bevordert en tevens de opbouw van de prachtige rugvin. Hierop moet u overigens niet al te snel rekenen, want zo'n rugvin wil wel eens één tot anderhalf jaar op zich laten wachten. Wanneer een vrouwtje is bevrucht, dan is het mogelijk dat zij meerdere malen jongen krijgt. Ook komt het voor dat er bij deze vissen een geslachtsverandering optreedt.
Al met al een vis die waard is om gehouden te worden, mits men er maar goed voor zorgt. Deze zorg betreft voornamelijk de samenstelling van het water en het verzorgen van de maaltijden. Bij een goede verzorging, is de vis een lang leven beschoren.

Uit: Aquarium houden als liefhebberij
Door: A. Sanderse

Een vis maakt heel wat mee………

voordat hij of zij in uw vijver zwemt.

In Nederland worden op zeer kleine schaal goudvissen gekweekt.
Die komt u maar zelden in de winkel tegen. Dit heeft te maken met de kostprijs, die door diverse omstandigheden veel te hoog is. De goudvissen die u in de winkel kunt kopen, komen dan ook voornamelijk uit Azië, de USA, Israël en Italië. De vissen uit die gebieden maken heel wat mee, voordat ze bij u in de vijver of martel (vis)kom rondzwemmen.

Het begint bij de moderne viskwekerijen in het buitenland. Bij het begin van het seizoen worden bij zo'n kwekerij de kweekvijvers leeggehaald en de vissen worden dan op een lopende band op maat uitgesorteerd. Per maat worden ze vervolgens in andere grote bassins ondergebracht. De vissen die voor de export zijn bestemd, krijgen vanaf dit moment geen voer meer.
Dit kan soms enkele weken duren.

Wanneer de bestellingen binnenkomen, worden de vissen uit de bassins geschept en naar de inpakafdeling gebracht. Hier wordt het water, waarin ze rond zwemmen, gedurende een bepaald aantal uren afgekoeld tot 4 a 8 graden. Dit heeft verschillende voordelen, maar de twee belangrijkste zijn: de vissen komen tot rust en verbruiken daardoor minder zuurstof. Bovendien kan koud water meer zuurstof opnemen dan warm water.
Vissen die een lange reis te gaan hebben, worden altijd verpakt in plastic zakken. Dit is veilig, hygiënisch en goedkoop. De plastic zak wordt eerst gevuld met water, 5 a 20 liter, afhankelijk van het aantal en de soort vissen, 1000 goudvissen van 4 a 7 cm bijvoorbeeld kunnen in een met 20 liter water gevulde zak worden verzonden. Voor alle duidelijkheid: dit is 50 goudvissen op 1 liter water. Bij koi liggen de getallen anders. Koi van 4 a 7 cm worden per 200 op 20 liter water verpakt. Dit komt neer op 10 koi per liter water.

Gifkikkers stelen het gif van insecten
en maken het nog giftiger

door Sander Voormolen

Gifkikkers uit het tropisch regenwoud van Zuid- en Midden-Amerika beschermen zichzelf tegen vijanden door giftige alkaoïden, uit insecten die zij eten, weer uit te scheiden via hun huid. De meeste gifkikkersoorten gebruiken het gif zoals zij het binnenkrijgen, maar drie soorten van het geslacht 'Dendrobates' blijken in staat om het insectengif chemische te veranderen. Door een extra zijgroep aan het alkaloïde uit insecten te koppelen, maken deze kikkers het buitgemaakte gif vijf keer zo sterk, zo ontdekte de Amerikaan John Dalyen zijn team in het laboratorium. Doordat Dendrobatidae zo'n sterk gif hebben, dat afwijkt van dat van andere soorten gifkikkers, dacht men aanvankelijk dat deze soorten dit gif zelf konden synthetiseren (chemisch bereiden). Maar toen de kikkers in het laboratorium op een neutraal dieet werden gezet, zonder de insecten waaruit normaal het gif wordt hergebruikt, bleek dat de dieren helemaal niet giftig waren. Nader onderzoek van Dalyen zijn collega's leerde dat de Dendrobatidae het insectengif nog eens extra oppeppen, door het met behulp van enzymen te bewerken.

Voor u gelezen in Danio Rerio Delft, bron: NRC-Handelsblad

Aanbiedingen, vragen, ……!!!

Voor de leden is de plaatsing
gratis.
Leden kunnen ook gebruik maken van het gastenboek op de website.
Aanbiedingen door niet leden, € 1,50 per plaatsing, te voldoen via een lid aan de penningmeester.

Geachte lezer,
GEEN NIEUWE VRAGEN ONTVANGEN
VOOR DEZE UITGAVE

Geachte lezer,
GEEN NIEUWE AANBIEDINGEN ONTVANGEN
VOOR DEZE UITGAVE

JAARPROGRAMMA              (doorlopend)