Na een voetbalwedstrijd zit een man samen met z'n teamgenoten in de kantine. Hij vertelt dat hij de week ervoor een leuke plant heeft gekocht, zo'n tropisch geval. Het grappige is dat als je de plant water geeft, hij spontaan begint te fluiten, echt zo'n hoog geluid. Z'n teamgenoten beginnen gelijk te lachen, leuk een fluitende kamerplant. Er is een persoon die niet lacht. Hij is geinteresseerd in de plant en vraagt of hij hem mag bekijken. Oh natuurlijk, ga straks maar mee. Zo gezegd zo gedaan. En ja hoor beetje water geven en de plant begint inderdaad te fluiten. De man is echter een liefhebber van vogelspinnen. Hij herkent het geluid en inderdaad in de plant zit een vogelspin de eitjes te bewaken. Om af te schrikken maakt deze een hoog fluitend geluid. De plant is afkomstig van een buitenlandse kwekerij en af en toe komen er vogelspinnen in terecht.

In de gouden eeuw werd de wereld een stuk groter. Het ene land na het andere land werd ontdekt door de Europese ontdekkingsreizigers. De meest gangbare manier om er achter te komen hoe een bepaald stuk and, een berg of een nieuw dier heette, was door met een luide stem in het Spaans, Engels of Nederlands te vragen hoe de plaatselijke inboorlingen het noemden. Dankzij deze werkwijze zeggen we nu kangoeroe tegen een dier, terwijl dat in een van de talen van de Aboriginals zoiets als "Wat zegt die witte idioot?" betekent. Er zijn meer voorbeelden. Yucatan bijvoorbeeld betekent iets in de trant van: "Ik geloof niet dat ik je helemaal kan volgen, beste man." Een Spaanse ontdekkingsreiziger wilde graag weten hoe dat harige, spugende beest heette. "Como se llama?" ("Hoe heet dat beest?") "Llama?" antwoordde de inboorling die het allemaal niet goed kon volgen.

Een student zat hard te zwoegen tijdens zijn tentamen. Zelfs zo hard dat hij de tijd uit het oog verloor. Zelfs nadat de hoogleraar "pennen neer" heeft geroepen, blijft de student nog minuten lang ijverig schrijven. De hoogleraar wil het lokaal al uitlopen als hij opeens de schrijvende student ontdekt. Die legt haastig zijn pen neer en wil zijn tentamen aan de hoogleraar geven. Die weigert echter, wat de student ook probeert. Te laat is te laat. "Je hebt de afsrpaken die op deze universiteit gelden geschonden door door te schrijven nadat ik gezegd had om te stoppen." De student laat het er echter niet bij zitten. "Weet u wel wie ik ben?" De hoogleraar ontkent maar zegt dat hij zeker weet dat hij hem op de lijst met gezakten zal tegenkomen. De student grist vervolgens de tentamens uit de handen van de hoogleraar en frommelt zijn eigen examen ergens midden in de stapel. Daarna rent hij het lokaal uit. Volgens de geruchten haalde hij een zeven.

Een stel besluit om naar Safaripark de Beekse Bergen te gaan. Ze rijden er een poosje rond, als een kudde giraffen de weg oversteekt en het stel stopt. De giraffen hebben geen haast en blijven midden op het asfalt stil staan. Na enige minuten gewacht te hebben, wordt de jongen ongeduldig en toetert een keer. Een giraffe loopt weg, maar eentje blijft er staan. Na enkele minuten laat de jongen zijn BMW zachtjes vooruit rollen, tegen de achterbenen van de giraf. Het beest gaat door de knieen en belandt met zijn kont boven op de motorkap. Na heftig getoeter en tussenkomst van de parkwachter gaat de giraffe uiteindelijk op de loop. De directie biedt het stel een etentje aan, ondanks het feit dat ze zelf verantwoordelijk zijn voor de geleden schade. In het restaurant neemt het stel het er van, en de jongen drinkt een aantal biertjes. Op de terugweg naar huis wordt het slecht weer en plotseling onstaat er een file. De jongen weet net zijn voorganger te ontwijken, maar er klappen zeker 15 auto's op elkaar. Er komt politie bij, die de schades opneemt. Bij het stel aangekomen vraagt de agent: "tegen wie heeft u aangezeten meneer?" Waarop de jongen antwoord: "Tegen helemaal niemand, ik kon de boel net ontwijken, gelukkig." De agent vraagt vervolgens hoe hij dan aan die deuk in de motorkap komt. De jongen zegt: "Dat komt omdat er een giraffe op mijn motorkap heeft gezeten." De jongen wordt direct verzocht om te blazen en krijgt behalve een bekeuring, ook een rij-ontzegging voor 24 uur.

Een ouder echtpaar in Los Angeles zit op een avond te eten op de veranda. Uit een van de tuinen horen ze een kat mauwen. "Die poes is vast een beetje eenzaam" zegt de vrouw tegen haar man. De vrouw besluit terug te mauwen. Tot haar verrassing wordt haar gemauw beantwoord. De vrouw herhaalt haar mauw en probeert er nu al haar gevoel in te leggen. Als de kat weer terugmauwt ontstaat een katten-conversatie die meer dan een half uur zo doorgaat. De volgende ochtend komt een buurman wat suiker lenen. "Er is me gisteren toch zoiets geks overkomen", vertelt hij. "Ik mauwde naar een kat, en die mauwde terug. We hebben wel veertig minuten met elkaar zitten mauwen."

Twee Europese toeristen in Australië besluiten om met een gehuurde pick-up truck de woeste leegte van het Australische binnenland door te trekken. Ze laden hun auto vol met water, proviand en veel bier. Op de tweede dag, honderden kilometers verwijderd van de dichtstbijzijnde nederzetting, besluit een van de toeristen eens lekker flink te 'gassen'. Dat is allemaal erg leuk, tot er plotseling uit de bosjes een kangoeroe springt. Met vertraagde reflexen als gevolg van het vele bier, weet de chauffeur de kangoeroe niet meer te ontwijken. Het dier klapt tegen de voorkant en stuitert over de auto heen. De toeristen stoppen en gaan geschrokken bij het aangereden dier kijken. Die ligt schijnbaar ongedeerd en levenloos op de weg. Wanneer de toeristen een beetje over hun schrik heen zijn, besluiten ze tot een geintje. Uit de auto pakken ze hun camera en om de beurt poseren ze bij hun 'jachttrofee'. Dan besluit een van de twee toeristen dat het wel leuk is om de kangoeroe een beetje aan te kleden. Hij zet de kangoeroe overeind tegen een boom en trekt hem zijn jasje aan. Opeens komt de kangoeroe bij kennis en voor de toeristen doorhebben wat er aan de hand is, maakt hij dat hij wegkomt, terwijl hij het jasje nog aan heeft. Daarin zaten niet alleen de paspoorten en het geld van de twee. Ook de autosleutels verdwijnen met grote sprongen de wildernis in. Pas vier dagen later worden de hongerige en uitgedroogde toeristen door de Australian Rescue Services gevonden.