Istedigin zaman, rasladigin yerde
Kiyasiya olmali beni vurusun
Kanim gunlerce akmali caddelerde
Tam kalbime degmeli attigin kursun
Ya kalbime ya alnimin ortasina
En can alacak yerime nisan al
Care bulunmaz her kursun yarasina
Beni oldur ve acik gozlerime dal
Bir eser olmasin icinde korkudan
Tetigi kininle, garezinle cek
Kursun degil olum cikmali namludan
Birak benim kanim olsun dokulecek
En son kursunun da olsa namluya sur
Nasil olsa olum var, bari sen oldur

UMIT YASAR

Mektup

Istersen mutlu oluruz seninle
Evimiz ve cocuklarimiz olur
Yemek pisirirsin kendi elinle
Kalplerimizde esenlik ve huzur
Istersen mutlu oluruz seninle
Birbirimiz icin yaratilmisiz
Ruhlarimiz dusuncelerimiz bir
Bizigibi olur cocuklarimiz
Ben sair, sen bastan ayaga siir
Birbirimiz icin yaratilmisiz
Ayrilik olmaz fikirlerimizde
Kahkahamiz ta uzaklardan duyulur
Mutluluk parildar gozlerimizde
Ruyalarimiz bile ayni olur
Ayrilik olmaz fikirlerimizde
Ne hayaller kurariz uzun uzun
Uzuntuleri atariz bir yana
Gizli bir seyi kalmaz ruhumuzun
Butun siirlerimi okurum sana
Ne hayaller kurariz uzun uzun
Kim ne derse desin mutlu oluruz
Icimizde umit, arzu teselli
Bende ask ve sende guzellik sonsuz
Askimiz gozlerimizden besbelli
Kim ne derse desin, mutlu oluruz

UMIT YASAR
Ne Yapsam Neylesem Ne Söylesem

Ne yapsam donup dolasip sana geliyorum
Avuclarimda ates, gozlerimde sitem
Ve hep o sarki dudaklarimda belli belirsiz
Ne yapsam, neylesem, ne soylesem

Degisen sadece ellerim, gozlerim degil
Ayakkabim, gomlegim, boyunbagim, elbisem
Hersey igreti simdi, herkes yabanci bana
Ne yapsam, neylesem, ne soylesem

Butun gunlerimi aldin gittin, butun aksamlarimi
Oturmus ustume boguyor beni her gecem
O renk yok, o hayaller yok, o dusler yok
Ne yapsam. neylesem, ne soylesem

Nereye vardiysam o yangin oradaydi
O sevmek, o alevler, o cehennem
Baksana, kullerim savruluyor gokyuzune
Ne yapsam, neylesem, ne soylesem

Sen bir yalnizliksin artik ta suramda bir hancersin
Cikaramam seni bagrimdan ne kadar istesem
Vur, oldur dilersen, beni birakma tek
Ne yapsam, neylesem, ne soylesem.

UMIT YASAR
Resimler

Sen degistin, resimlerin hic degismedi
Nasil seviyorum bilmezsin su albumu
Resimler yalanci degil, resimler olmuyor,
Aslinda aci olan sey; sevgilerin olumu
Sahte renkler yerini golgelere birakmis
Resimlerde siyah beyaz gozlerin, dudaklarin
Iste bak! ellerin ellerimi ariyor
Resimlerde besbelli anlatamadiklarin
Simdi bir cerceveden gulumsuyorsun bana
Hatirliyor musun bu resim cekildigi gunu
Bakislarin ne kadar duygulu, ne kadar sicak
Anliyorum neler dusundugunu.
Bir baska resimde biraz kederlisin
Huzunlu bir sarki dokuluyor dudagindan
Simdi senden cok uzak bir sehirde
Seni seyrediyorum bir album yapraginda
Bu karanlik yoktu, bir zaman sen vardin
Yasamak comertce sundugun bir isikti
Sen degistin, onlar hic degismedi
Resimlerin senden vefali cikti

UMIT YASAR
Sen, Ağlama

Ben aglayan sairim
Bana gulmesini ogretmediler
Egil de bir bak mahzun yuzume
Anlatir sana cektiklerimi
Birer bicak yarasi gibi
Alnimdaki cizgiler

Ben mutluluk nedirbilemedim
Saclarim oksanmaya alisik degil
Hep boyle dalip gider gozlerim
Ve ne zaman dusunsem gecen gunleri
Bir karanlik basar icimi
Aydinlik degil

Seni nasil severim bilirsin
Nasil yanarim ozlemler icinde
Bastigin yerler cennet olur
Bilirim en serin ruzgarlar gelirsin
Yine de yanar tutusurum ben
Cehennemler icinde.

En mutlu sandigin yerde kederliyim
Ben seninle sensizligi dusunurum
Bir korku duser icime apansiz
Burkulur yuregim
Seni siirlerimde bin yil yasatir da
Ben bin defa olurum

Bir gun yoklugum bir golge gibi
Dusuverirse gozlerine
Unutma aglayan sairini
Unutma o gunde kapanip dizlerine
Kendi yokluguma kendim aglarim
Sen aglama e mi
Sen aglama e mi?

Sen Uzerinde Nice Şafaklar Söktüğü

Sen uzerinde nice safaklarin soktugu
Sevgi denizlerime akan buyuk nehir
Sen biraz isik, biraz tilsim, biraz buyu
Sen yillardir yazip bitiremedigim siir

Durmadan bir gul acar ellerinde pembe
Sen nefes alisi en bakir guzelligin
Gozlerin midir paralayan gokyuzaunde
Bir gunes dogarcasina geceleyin

Ne zaman seni dusunsem yasamak guzel
Bir bahar bahcesi olur guz bahceleri
En karanliklarda bile uzanir bir el
Kendiliginden acar sabaha perdeleri

Sen varsan dallarda kuslar memnun
Tum ciceklerin rengi degisik, kokusu baska
Oylesine gercek ki var oldugun
Carpar guzelligin kiyilarima dalga dalga

Tutsam ellerini icim urperir hazdan
Basim doner gozlerin gozlerime degse
Kalan tek hatiradir gulusun bir yazdan
Sen bastigin yerde ciceklerin buyudugu
Her zaman en guzel, her yerde essiz
Sen yaprak, sen kopuk, sen kustuyu
Sen sevgi nehirlerimin aktigi buyuk deniz

Umit Yasar Oguzcan

Seni Arıyorum

Simdi bir an donerek gerilere, hani
Bir zamanlar beni olesiye yasatan
Ellerimi birakip sevecen ellerini
Cevremi simsicak bir sevgiyle kusatan
Seni ariyorum

Bir deniz hickiriyor ta icimde, dinle
Giderek yalcin kayalar, kumlar eriyor
Simdi basbayayim bir kiyida kendimle
Ve bende var ettigin o ben can veriyor
Seni ariyorum

Gulerdin bir zamanlar gunes batmazdi
Bastanbasa bir gul bahcesiydi ortalik
Renkler ya mavi, ya penbe, ya beyazdi
Oysa simdi ne yana baksam karanlik
Seni ariyorum

Varsin ama yoksun. yanimdasin, degilsin
Gozlerim bosuna deliyor geceleri
Tek seni bir kez daha gorebilmek icin
Daldirip ellerimi benden iceri
Seni ariyorum

Ellerim icimde bir kan golune batiyor
Bagiriyorum kimseler duymuyor sesimi
Dislerim hirsla dudaklarimi kanatiyor
Ve senden uzakta verirken son nefesimi
Seni ariyorum

Bu son aldanisim, son yikilisim olacak
Gelsen de bos artik gelmesen de, ben yogum
Yine de son bir umit kirintisiyla, bak
O herseyi yitirdigim anda buldugum
SENI ARIYORUM.

UMIT YASAR

Sensiz Olmak

nerde o denizim benim, lekesiz gokyuzum?
hani o ictikce susuzlugumu arttiran cesme?
kim goturdu bakislarimi, ne oldu gozlerime?
hani benim ellerim, ayaklarim, saclarim, yuzum?

bu ben degilim besbelli, bu bir baskasi!
gozlerim yabanci bakiyor gozlerime aynadan
o kim? boyle durup durup beni aldatan?
besbelli bir oyuna gelmisim acikcasi

birini sevmisim besbelli, beni koyup gitmis,
ondan simdi aradigim hep o, hep ben!
o ikisi kirmis beni, yikmis , incitmis

simdi bilmedigim bir sarki her yerde soylenen;
sevincten , mutluluktan , sevgiden uzak.
ne aci! senin olmak , sende olmak , sensiz olmak!

U.Y.Oguzcan
Sensizliğe Sone

Sensizligin olume benzedigi o yerde
Bir el uzanir ceker beni yasamaktan
O kalir dolu, huzun dolu gecelerde
Birer kan canagi gozlerim aglamaktan

Gitgide yayilir damarlarima yoklugun
Bir hancer bilenir kalbimde soguk, sivri
Durup durup vurur basima sarhoslugun
Ustuste icilen dopdolu kadehler gibi

Artik ne yapsam bos, uykular gitti gelmez
Vicik vicik bir gecedir elllerimde kalan
Gunes dogmayi, karanlik bitmeyi bilmez

Saplanir kalbime bir turlu gecmez zaman
Icerim senden uzak gunlerin getirdigi
Yavas yavas olduren bu zehir sensizligi.

UMIT YASAR
Serenad

Senden baska kimse bilmesin istiyorum
Gozlerimin nasil aska cagirdigini
Bakislarimin nassil gel diye haykirdigini
Gozlerimden, belli oluyor seni sevdigim

Ellerimin aradigi ellerindir geceler boyu
Mumkun degil, bu sevgiyi bicaklayamam ki
Ne yapsam, dolmusum artik, sakliyamam ki
Ellerimden belli oluyor seni sevdigim

Nasil bekliyorum ozlemle, goruyor musun?
El ayak cekilsin, sonsuz bir gece gel
Tarama saclarini, oylece gel
Dudaklarimdan belli oluyor seni sevdigim

Baska yanginlara benzemez bu yangin, sonmez
Bir sey var her yerimi tutusturan yakan
Bu sensizlikte sebil cesmeler misali akan
Gozyaslarimdan belli oluyor seni sevdigim

Sevgilerin en olmezini sana sakladim, gel
Simdi denizler en mavi, ormanlar en yesil
Seninle olayim da dunya umurumda degil
Dinle; kalbimin vurusundan belli oluyor seni sevdigim

UMIT YASAR

Sevdalar Böyle Başlar

Once dunyama sesin girdi ozlemli, kisik
Bir mutluluk mustusu gibi ta uzaklardan
Cok sonrasi optugum o gul dudaklarindan
Once sesindi cagiran beni gur ve aydinlik

Once kucuk ellerin kondu avuclarima
Yolunu sasirmis bir kus gibi, urkek
Alistim herseyine, her yerine giderek
Saplandin ignelerce parmak uclarima

Once bir aksamdi gelen seninle dopdolu
Inanilmaz, doyulmaz, anlatilmaz, kanilmaz
Bir aksamdi sevgiden, apaydinlik, bembeyaz
Bir aksamdi, alev alev istekli, duygulu

Hersey gercekti, oylesine guzel, yalansiz
Agladim sensiz gecen ve gececek gunlere
Sende olumsuzlugun cagrisini duydum once
Sonra tutusup, yandim ben, sevdalandim apansiz.

UMIT YASAR
 

Sevenler İçin

Perdeleri kapat, sevgime tanik istemem
Isigi sondur, gel otur yanima konus
Ergec anlasacagiz baska caremiz yok
Sonra sevisecegiz, bu duzen boyle kurulmus

Istersen yine hep hayir de, olmaz de, ne cikar
Her sey olacagina variyor caresiz
Yasamak zorundayiz, sen de biliyorsun
Oyleyse gel otur yanima sevismeliyiz

Durmadan sevismeliyiz aslinda gece gunduz
Daima istekli ac, doymak bilmez, vahsi cilgin
Sabaha karsi kosu atlari gibi yorgun argin

Yine de usanmis degil, pisman degil, bikkin degil
Belki biraz sarhos, biraz durgun, biraz uykulu
Ama her zaman atesli, sabirsiz, her zaman dolu

UMIT YASAR
Sevmek

Erimek tadilmamis hazlarin ortasinda
Sevgiden kanatlarla bir bosluga yukselmek
Yasamak dolu dizgin ve her gun biraz olmek
Zevklerin sonsuzluga acilan sofrasinda
Akar ta, icimize cesmelerinden sukun
Dopdolu gollerinde gezer beyaz bir kugu
Huzur; o sevilmeyen kaplerin unuttugu
En eski bir seraptir ellerinle sundugun
Buyuk bir yangin gibi atesin dudaklarda
Duyarden ozlemini en uzak bir yildizin
Sirrina eremeyiz nasil yandigimizin
Bir gun o ates bizi alev alev sarar da.
Ne kadar tutussak bos, hala yanmak isteriz
Ellerindeki bir sey ceker bizi derine
Bir buyu varmis gibi dalariz gozlerine
Biliriz kanilmasin, yine kanmak isteriz
Bir ruyadan silkinip goruruz tek gercegi
Ceker bizi o tutku esiginden olumun
Anlariz hayallerin bizi terkettigi gun
Dunyada tek gercek var, SENI SEVMEK GERCEGI.

UMIT YASAR

Son Mektup

Olursem sasirma
Olebilirim
Olursem aglama
Yine gelirim
Olursem seslenme
Uyuyacagim
Olursem uzulme
Yasayacagim
Olursem bekleme
Geri donemem
Olursem olme
Sensiz edemem

UMIT YASAR

Ümitsiz Aşklar İçin

Ben umitsiz asklar icin yaratilmisim
Ayriliklar icin, sonsuz kederler icin
Ne zaman ta derinden sevsem birini
Ezilmeli yeni acmis gulleri kalbimin
En guclu zehir olmali ask dedigin
Alkol gibi damarlarima yurumeli
Sarmali her yanimi gece olunca
Icimde bir cibansasina buyumeli
Insan sevince her gun bir kez olmeli
Her gun bir baska yerine saplanmali o kursun
Yollara dusmeli, perisan deli divane
Erimeli potasinda o garip var olusun
Artik uzakbir anidir huzur ve sukun
O buyuk yangin baslamissa yurekte
Bir gun gelir de bu caresizligin
Aranir butun tesellisi olmekte
Oyerde sevilmek de yalan sevmekte
Nereye baksan dizboyu karanlik
Bosuna bir isik arama goklerde
Her seyinle askin icindesin artik
Boyle gitgide derinlere ceker o bataklik
Orada olumsuz olur nice kara sevdali
Sevmek, hic sevilmeden; korkunc guzel
Ask dedigin karsiliksiz olmali
Umutların Bittiği Yerde

Bir dus gibi basladi her sey, o sonsuz
Ve el degmemis guzelliginde askin
Uzaklarda arayip da buldugumuz
Belki de bizdik, sesiz ve dalgin

Her yer yesile kesmisti yaprak yaprak
Buyulu sesizliginde ormanlarin
Elele, daglar ve denizler asarak
Bir yere vardik, mutluluga en yakin

Oyle yukseldik, goge degdi basimiz
Tum mesafelerini astik dunyanin
Oylesine hur ve oyle yapayalniz

Ve sonra bir yere geldik ki ipissiz
Caresizlik bir tek hancer gibi yalin
Saplandi bagrina butun umutlarin

UMIT YASAR
Umutların Bittiği Yerde

Bir dus gibi basladi her sey, o sonsuz
Ve el degmemis guzelliginde askin
Uzaklarda arayip da buldugumuz
Belki de bizdik, sesiz ve dalgin

Her yer yesile kesmisti yaprak yaprak
Buyulu sesizliginde ormanlarin
Elele, daglar ve denizler asarak
Bir yere vardik, mutluluga en yakin

Oyle yukseldik, goge degdi basimiz
Tum mesafelerini astik dunyanin
Oylesine hur ve oyle yapayalniz

Ve sonra bir yere geldik ki ipissiz
Caresizlik bir tek hancer gibi yalin
Saplandi bagrina butun umutlarin

UMIT YASAR

Unutamamak

Sen bilemezsin, pasli hancerdir yalnizlik
Gelir, en can alacak yerimden vurur
Sen bilemezsin, gecenin en uzak bir saatinde
Bir bocek nassil girer beynime, kimildar durur?

Sen bilemezsin, caresizlik nasil bogar insani?
Yasamak bir yerde nasil cekilmez olur?
Tutunacak bir dal aramaktan, kosmaktan, ozlemekten
El yorulur, ayak yorulur, yurek yorulur.

Sen bilemezsin bu turlusunu olumun
Bilemezsin, bir tek kibritin ciliz aleviyle
Benzine bulanmis bir insan nasil tutusur?

Bu belki sevmektir bir yerde, belki unutamamak
Bu, kisinin kendi icinde eriyip, yok olmasidir
Bilmesen de anlamaga calis biraz, ne olur.
 

Geri