Vandaag vroeg op voor de zondag want vanuit Connectie Bolivia is er een excursie georganiseerd: een wandeling via "Sendero Del Aquila" naar "Y Valle de la Luna". Om 9 uur staan we met nog een paar andere vrijwilligers en camera´s en flessen water binnen handbereik te wachten op onze gids Sarah die ons vandaag gaat begeleiden. We beginnen onze wandeling via een berg die nog netjes is afgezet met trappetjes. Hier wordt ik al flink met me neus p de feiten gedrukt betreft mijn coditie want het is een hoop gehijg voordat ik boven ben. Gelukkig ben ik niet de enige en schijnen de hoogte en de warmte hier ook van invloed te zijn. Dat scheelt weer iets!!! Eenmaal boven gekomen is het, het klauteren meer dan waard want we hebben een geweldig uitzicht over een gedeelte van de stad La Paz.Eenmaal boven vervolgen we onze wandeling over een vlak pad. De bergen om ons heen zijn roodachtig van kleur en er groeit vrijwel helemaal niets. We verlaten deze berg om over te steken naar een volgende berg. Deze berg is geel tot witachtig van kleur en hier en daar groeit er al een cactus. Ook is er al minder een pad en moeten we al wat meer klauteren. Als we bijna het einde van deze berg hebben bereikt stelt Sarah ons de vraag;"De simpele en langere route, of de snellere en wat lastigere route?". Wij kiezen als luie Hollanders uiteraard voor de snellere route en dat hebben we ook geweten. Want hij was behoorlijk steil en er moest flink geklauterd worden, maar het is goed gekomen want we zijn allemaal heelhuids bovengekomen.Eenmaal bovengekomen kijken we uit op een cactustuin. En je kunt zien dat dit echt gemaakt is voor de touristen, want alles is netjes aangelegd met mooie grindpaadjes. Sarah vertelt ons dat er aan een van de cactussen een vrucht zit die wordt gebruikt als een soort van drugs. Dus binnenkort is er naast pado´s en wiet ook cactus verkrijgbaar in de Nederlandse coffeeshops.Na een korte pauze lopen we verder en komen we al iets meer in de richting van wat lijkt op het beloofde maanlandschap van "Y Valle de la Luna".(voorzover we weten hoe dat er uit ziet van films en plaatjes). In de verte zien we een man boven op een berg in zijn poncho spelen op zijn pamfluit. Iedereen vindt dit wel erg bijzonder en alle fototoestellen komen tevoorschijn. Later blijkt het puur een touristiche trekpleister te zijn en moet je zelfs betalen als je deze man op de foto wilt zetten. De man wordt ineens een stuk minder interesant en de fototoestellen gaan weer netjes in de tas.

"Y Valle de la Luna" We komen aan bij het gebergte wat "Y Valle de la Luna" heet en inderdaad wel wat weg heeft van het beeld wat ik voor ogen heb bij een maanlandschap. Het is een wit gesteente en doormiddel van aangelegde paadjes kan je door dit gebergte heen wandelen. Het is wel erg warm en met de daarbijkomende hoogte is iedereen toch wel aardig versleten en buiten adem. Gelukkig is er even tijd om bij te komen met een heerlijke lunch samengesteld uit broodjes gezond die Sarah voor ons heeft gemaakt. Vervolgens verlaten we "Y Valle de la Luna" en keren we met een van de minibusjes weer terug richting ons huisje.

Een lesje politiek in La Paz - Maandag 22 november 2004

Na onze Spaanse les zoals we die elke ochtend hebben krijgen, hebben we onze 2 introductieles. Deze lessen worden gegeven door Marlieke om ons wat bij te brengen over de Boliviaanse cultuur wat onder andere ook noodzakelijk is voor een goed verloop van onze stage. Vandaag gaat de les over de Politieke situatie in La Paz. Marlieke kan veel vertellen en de lessen zijn daarom ook bijzonder boeiend. Een groot onderdeel van deze les gaat over de staking van januari 2003. Er wordt in Bolivia best vaak gestaakd maar deze staking was toch wel bijzonder heftig. Het ging over een grote hoeveelheid olie die was gewonnen. De olie moest worden geexporteerd en de bewoners waar het niet eens met de beslissing van de huidige president waar naar toe deze olie zou worden geexporteerd. Er ontstonden stakingen en blokkades wat uiteindelijk uitliep in een ruzie tussen de politie en het leger. Er vielen gewonden en zelfs doden. Tijdens onze wandeling door de stad zijn we langs een gebouw gelopen waar de kogelgaten van deze staking en ruzie nog zichtbaar zijn.

Bezoekje aan de Ambasade. Vandaag dinsdag 23 november brengen we een bezoekje aan de Nederlandse Ambasade.Dit is om ons te laten registreren, zo weten zij dat wij in La Paz verblijven en kunnen ze ons tijdens vervelende situaties voorlichting geven. En niet geheel onbelangrijk krijgen we uitnodigingen voor de Nederlandse feesten, zoals Sinterklaas, Koningingendag,etc.

Eerste kennismaking met "Foudation La Paz". Vandaag brengen we een eerste bezoek aan de instelling waar we stage gaan lopen. "Foundation La Paz", is een soort naschoolse opvang met daarbij aandacht voor extra educatie voor jongeren van 6 tot en met 16 jaar. Ik zal wat meer over dit centra en mijn stageopdracht vertellen in het hoodstuk "Foundation La Paz" op de inhoudspagina van alle reisverslagen.We brengen een bezoek aan het hoofdkantoor waar we door drie mensen inclusief de directeur van het centra worden ontvangen. Tot grote tegenstelling van wat we gewend zijn van de Boliviaanse mentaliteit zijn de mensen onze afspraak niet vergeten en zijn ze op tijd. Het cenra ziet er ok netjes uit en er is veel materiaal aanwezig. Door Marlieke die fungeert als tolk wordt er verteld wat onze ideeen zijn en hoe zei hier over denken. Ze komen erg enthousiast over en er worden glijk wat nieuwe afspraken gemaakt. Wat een positieve invloed heeft op het vetrouwen van mijn verdere verloop van mijn stage.

Wassen in La Paz. Wassn geef toe is al niet echt een leuke bezigheid. Het is dan ook voor Nederlandse begrippen al een behoorlijke luxe als je, je vieze was in het mandje gooit en deze een paar dagen latr weer fris, schoon en gestreken in je kamertje vindt dankzij je lieve moeder. Als je moeder er dan niet is om het voor je te doen is het ook nog wel op te lossen. Je gooit het in de machine drukt op het knopje hecht iets minder waarde aan het strijkwerk en klaar is kees. Maar wat nu als er geen wasmachine aanwezig is en er ook geen warm water uit de kraan komt. Dan moet je dus keteltjes met water gaan koken om vervolgens je was met de hand te wassen en hopen dat deze hier schoon van wordt. Niet echt ideaal dus en het kost ook nog eens behoorlijk veel van je kostbare tijd. Ik was het dan ook al naar een keer zat en breng vervolgens mij was bij de wasserette bij mij om de hoek van de straat. Hier wordt 4 kilo was keurig gewassen en gestreken en kost je dit circa €4,-, prima oplossing dacht ik zo. Nadeel is alleen wel dat er nog wel eens wat kan krimpen, maar dat nemen we maar voor lief.