Site hosted by Angelfire.com: Build your free website today! 






     
    Barry Hay

    Naam: Barry Andrew Hay
    Geboren: 16 augustus 1948, (Faizabad, India)
    Zang, gitaar, dwarsfluit, saxofoon




     
     George Kooymans

Naam: George Jan Kooymans
Geboren: 11 maart 1948, ('s-Gravenhage)
Zang, gitaar




     
      Rinus Gerritsen

Naam: Marinus Gerritsen
Geboren: 9 augustus 1946, ('s-Gravenhage)
Bas, toetsen, mondharmonica




     
     Cesar Zuiderwijk

Naam: Cornelis Johannes Zuiderwijk
Geboren: 18 juli 1948, ('s-Gravenhage)
Drums, percussion
Als Golden Earrings, actief sinds 1961, was de band in
de tweede helft van de jaren zestig het
vlaggeschip van Beatstad Den Haag. In die tijd was de latere producer Jaap Eggermont
(o.a. Stars On 45) drummer. Barry Hay (ex-The Haigs) verving in
1967 zanger Frans Krassenburg. Het eerste plaatwerk bevatte sixtiespop.
Ook later weerspiegelde de muziek van de Earrings de tijdsgeest. Psychedelische
invloeden deden hun intrede eind jaren zestig, rock aan het begin van de jaren zeventig.
In 1969 werd de groepsnaam veranderd in Golden Earring. In dat
jaar ontving George Kooymans, de belangrijkste componist van de band,
de Zilveren Harp. Please go (1965) was de eerste van een
immense reeks hitsingles. Met Dong-dong-di-ki-di-gi-dong
(1968), Back Home (1970), Radar love (1973), Twilight zone (1982
) en When the lady smiles (1984) bereikte de band de eerste
plaats van de Nederlandse hitparade. Ook in de rest van Europa was de band actief, onder
meer met The Who (1972). De Earring toerde tussen 1969 en 1983 acht
keer in de Verenigde Staten, waar het klassieke Radar love in 1973 in de Top-10 belandde.
Hetzelfde gebeurde met Twilight
zone in 1982. In de jaren zeventig maakten achter-
eenvolgens toetsenist Robert Jan Stips (ex-Supersister) en
gitarist Eelco Gelling (ex-Cuby & The Blizzards)
korte tijd deel uit van de Earring. Grootschalige Nederlandse optredens vonden plaats in
Scheveningen (1986 en 1993) en Den Haag (1989 en 1995). In 1992 ging ook de Earring op de
dan populaire 'unpluggled'-toer.
Deze akoestische werkwijze pastte de Earring met
groot commercieel en artistiek succes toe op
het album The naked truth (1992) en op de theaterpodia. De band wisselde
deze intieme concerten af met elektrische rockshows.
De in de loop der jaren ondernomen solo-escapades van
de Earring-musici waren minder succesvol dan de
groepsplaten. Golden Earring kreeg in 1974
en 1983 de Exportprijs en in 1983 de Gouden Harp. In 1985
werd de band bekroond met een Edison.